Παράξενα νέα έρχονται από τους μαγευτικούς Γαργαλιάνους Μεσσηνίας σήμερα. Σύμφωνα με το πάντα έγκυρο, άλλα και ελληνόψυχο εθνικισμός.net λοιπόν: Το πρωί της 21ης Απριλίου, ξημέρωσε μια αλλιώτικη μέρα στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας. Βλέπετε, την προηγούμενη νύχτα κάποιοι φρόντισαν να γεμίσουν την πόλη με εκατοντάδες αφίσες του Γεωργίου Παπαδοπούλου. Ωστόσο, όσο περνούσε η μέρα, οι αφίσες εξαφανίζονταν μυστηριωδώς, μέχρι που έμειναν μόνο αυτές που κολλήθηκαν γύρω από την Κεντρική Πλατεία της πόλης. Το μυστήριο πύκνωνε από το γεγονός, ότι δεν υπήρχαν πουθενά υπολείμματα των αφισών, όπως συμβαίνει όταν κάποιοι αντιφρονούντες τις σκίζουν βιαστικά. Έλλειπαν ολόκληρες! Καταρχήν, είναι τουλάχιστον παράξενο το γεγονός οτι σε ένα τόσο δημοκρατικό και προοδευτικό μέρος σαν τους Γαργαλιάνους, υπάρχουν αρκετοί χουνταίοι για να γεμίσουν την πόλη αφίσες. Δεύτερον, η μαγική θα έλεγε κανείς, εξαφάνιση των αφισών, δείχνει οτι σε αντίθεση με το παραπάνω στιγμιότυπο και την πεποίθηση του μέσου ακροδεξιού, ο Θεός δεν ήταν με τη χούντα. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα; Εν τέλει, το βράδυ λύθηκε το μυστήριο. Ένας ηλικιωμένος κύριος σηκώθηκε από την καρέκλα του στο καφενείο, κατευθύνθηκε σε κολώνα που ήταν κολλημένη μια αφίσα και μπροστά στα μάτια εκατοντάδων θαμώνων της πλατείας άρχισε να την ξεκολλάει προσεχτικά, θα ’λεγα με χειρουργική ακρίβεια. Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, κάποιος του φώναξε: «Μπάρμπα, γιατί τη σκίζεις την αφίσα;», για να εισπράξει την εξής απάντηση: «Όλοι πήρανε στα σπίτια τους. Να μην πάρω κι εγώ μία;» Κουμούνι, μην σε βρει η νύχτα στους Γαργαλιάνους.
