Κι όμως, υπάρχουν. Το ξέρω ότι διαβάζοντας Σκεπτικό Κάφρο είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβετε, αλλά δεν απορρίπτω αμέσως οποιαδήποτε θεωρία συνωμοσίας. Αντίθετα, αναγνωρίζω ότι συνομωσίες γίνονται και μάλιστα καταγράφονται από mainstream ιστορικούς. Οπότε σήμερα θα κάνουμε κάτι διαφορετικό. Θα διαλέξουμε και θα αναλύσουμε μια συνωμοσία 100% αληθινή και επιβεβαιωμένη στο ιστορικό αρχείο και θα την συγκρίνουμε με την τυπική θεωρία συνωμοσίας του ίντερνετ. Υπήρχαν αρκετές για να διαλέξω, όπως η δολοφονία του Πρόεδρου Λίνκολν ή το σκάνδαλο Watergate. Τελικά επέλεξα τη δολοφονία του Αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σεράγεβο, που έγινε στις 28 Ιουνίου 1914 και ήταν η αφορμή για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό ήταν αναμφίβολα, επιβεβαιωμένα μία συνωμοσία. Διοργανώθηκε από μια μυστική οργάνωση Σέρβων εξτρεμιστών ονόματι Μαύρο Χέρι και ο πολιτικός σκοπός της δολοφονίας ήταν η ανεξαρτησία της Σερβίας από την Αυστροουγγαρία. Οι δολοφόνοι είχαν υποστήριξη από 10άδες μέλη ή συνεργάτες του Μαύρου Χεριού, καθώς και ένα υπόγειο δίκτυο από Σέρβους αξιωματικούς που τους προμήθευαν με όπλα, χάρτες και εκπαίδευση. Τι έγινε λοιπόν εκείνη τη μέρα; Ο κύριος Franz είχε πάει στο Σαράγεβο για να δώσει μια ομιλία στα εγκαίνια ενός μουσείου. Η αυτοκινητοπομπή του είχε 6 αυτοκίνητα κι αυτός με τη γυναίκα του ήταν στο μεσαίο. Και τώρα ξεκινάει η σατανική συνωμοτική δολοφονία. Δώστε βάση. Οι συνωμότες είναι απλωμένοι σε διάφορα σημεία της πλατειάς οπλισμένοι με πιστόλια και χειροβομβίδες. Οι δύο πρώτοι δεν καταφέρνουν να τον χτυπήσουν, είτε γιατί κώλωσαν, είτε γιατί δεν είχαν καθαρό στόχο. Τελικά, ο τρίτος που ήταν στημένος σε καλύτερο σημείο πετάει μια χειροβομβίδα στο αμάξι του Franz. Η χειροβομβίδα κάνει γκέλα στο καπό, τσουλάει κάτω από το πίσω αμάξι και σκάει, τραυματίζοντας τους επιβάτες και κάτι περαστικούς. Η αυτοκινητοπομπή πατάει γκάζι και εξαφανίζεται και ο τύπος που πέταξε τη χειροβομβίδα παθαίνει πανικό. Σε μια προσπάθειά του να αυτοκτονήσει πριν τον πιάσουν, καταπίνει ένα χάπι κυανίου που είχε μαζί του και πηδάει από μια γέφυρα μέσα στο ποτάμι! “Δε θα με πιάσετε ποτέ ζωντανό, γουρούνια!” Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε κατακαλόκαιρο και η στάθμη του ποταμού είναι χαμηλή. Και επειδή ο τύπος είναι υπερβολικά χοντρός για το χάπι κυανίου που ήπιε, η δόση δεν είναι αρκετή να τον σκοτώσει, αλλά είναι αρκετή για να του ταράξει το στομάχι. Οπότε οι αρχές τον βρίσκουν να κάθεται μέσα σε μισό μέτρο νερό και να ξερνάει ασταμάτητα. Ο δράστης συλλαμβάνεται και οι υπόλοιποι συνωμότες σκορπίζουν στην πόλη. Οπότε τελικά πως σκότωσαν τον Δούκα; Μετά την απόπειρα, αντί να κρυφτεί, ο Franz Ferdinand αποφασίζει να συνεχίσει την επίσκεψη του κανονικά. Πάει στα εγκαίνια, κάνει την ομιλία του και μετά περνάει κι απ το νοσοκομείο για να επισκεφτεί τα μέλη της ακολουθίας του που είχαν φάει τη χειροβομβίδα στα μούτρα. Απέναντι απ το νοσοκομείο, ένας από τους συνωμότες που ξέφυγαν έχει πάει σε μια καφετέρια για να ανασυνταχτεί, να κλάψει για την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας και να φάει ένα σάντουιτς. Ε, και μόλις βγαίνει από την καφετέρια, τι βλέπει; Τον Δούκα και τη γυναίκα του να φεύγουν απ το νοσοκομείο με το κάμπριο χωρίς συνοδεία. Τους πλησιάζει, βγάζει πιστόλι, μπαμ, μπαμ… Και αυτό ήταν. Έτσι γίνονται οι συνομωσίες παιδιά μου. Όσο καλά κι αν έχεις προετοιμαστεί στα χαρτιά, η εκτέλεση γίνεται στον πραγματικό κόσμο. Και ο πραγματικός κόσμος είναι γεμάτος τυχαιότητα, θόρυβο, λάθη και ανθρώπινες ατέλειες. Οπότε με αυτήν την έννοια, η 11η Σεπτεμβρίου ΗΤΑΝ συνωμοσία: Μέλη της Αλ Κάιντα συνωμότησαν στα πλαίσια της Τζιχαντ για να χτυπήσουν άμαχο πληθυσμό σε Αμερικάνικες πόλεις. Και όπως όλες οι συνομωσίες, έτσι κι αυτή πήγε λίγο στραβά. Τρία αεροπλάνα βρήκαν τους στόχους τους αλλά το τέταρτο έπεσε πριν προλάβει να φτάσει στον Λευκό Οίκο. Το καλύτερο σχέδιο, ακόμα κι αν πετύχει στον τελικό του σκοπό, πάντα θα πάει έστω και λίγο στραβά. Και οι συνωμότες που εκτελούν το σχέδιο δεν είναι ιδιοφυίες που έχουν υπολογίσει την κάθε πιθανή λεπτομέρεια, ούτε πιστά πιόνια που εκτελούν τις εντολές του αρχηγού χωρίς αμφισβήτηση. Είναι κανονικοί άνθρωποι. Μπορεί να έχουν αποφασιστικότητα, θάρρος, ταλέντο και εκπαίδευση, αλλά μαζί κουβαλάνε και φόβο, ζήλεια, απροσεξία και αφηρημάδα, όπως όλοι μας. Παντού υπάρχει ο αγχωμένος που θα μπερδευτεί, θα ξεχαστεί, θα κάνει κάποια βλακεία ή θα κωλώσει την τελευταία στιγμή. Και φυσικά, παντού υπάρχει ο ρουφιάνος. Το ξέρω ότι το ‘χω ξαναπεί, αλλά είναι αδύνατον να υπάρξει σκευωρία με το μέγεθος της 11ης Σεπτεμβρίου και να μην μιλήσει κάποιος. Ειδικά όταν άρχισαν να βγαίνουν τα ντοκιμαντέρ όπως το “Zeitgeist” που υποτίθεται ότι ξεσκέπαζαν τη συνωμοσία, κανείς δεν έχασε την ψυχραιμία του; Όταν αρχίζουν και βγαίνουν λεπτομέρειες στη φόρα, πάντα υπάρχει αυτός που θα πανικοβληθεί, θα σκεφτεί “Πάει μαλάκα, αυτό ήταν. Μας πιάσανε” και θα δώσει τους συνεργάτες του μπας και εξασφαλίσει ο ίδιος μια πιο ευνοϊκή ποινή. Γι’ αυτό μια τυπική ΑΛΗΘΙΝΗ συνωμοσία περιλαμβάνει το πολύ μερικές δεκάδες άτομα. Όχι τα εκατοντάδες ή χιλιάδες που χρειάζονται για μια 11η Σεπτεμβρίου ή μια σκηνοθετημένη αποστολή στο φεγγάρι.. Το κακό είναι ότι όσο παράξενη κι αν ακούγεται μια θεωρία συνομωσίας, είμαστε σχεδόν προγραμματισμένοι να την πιστεύουμε ή τουλάχιστον να την βλέπουμε ευνοϊκά. Το μυαλό σου, όπως και το δικό μου και κάθε άλλου ανθρώπου, είναι πολύ καλό στο να βγάζει μοτίβα μέσα από το χάος που λέγεται περιβάλλον. Είτε αυτά τα μοτίβα είναι φάτσες κρυμμένες στα ψηλά χόρτα, είτε είναι κακόβουλοι συνωμότες που θέλουν το κακό σου. Γιατί; Διότι στη φύση ΟΝΤΩΣ υπάρχουν φάτσες κρυμμένες στα ψηλά χόρτα και κακόβουλοι συνωμότες που θέλουν το κακό σου. Λέγονται σαρκοφάγα ζώα. Όταν ζούσαμε στη σαβάνα, όποιος έβλεπε τα περισσότερα μοτίβα, ζούσε για να κάνει τα περισσότερα παιδιά. Εγώ κι εσύ είμαστε κυριολεκτικά οι απόγονοι αυτών των ανθρώπων της σαβάνας που έβλεπαν παντού συνομωσίες και χάρη σ’ αυτό επιβίωσαν.Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα τείνουμε να τις βλέπουμε κι εμείς, ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν. Όταν συμβαίνει κάτι συνταρακτικό, όπως η 11η Σεπτεμβρίου ή η οικονομική κρίση, έχουμε την τάση να βλέπουμε τα γεγονότα λίγο πριν και λίγο μετά ως εξίσου συνταρακτικά. Ξαφνικά, κάθε ασυνήθιστο γράμμα και email των γύρω ημερών είναι ύποπτο. Κάθε καρέ του βίντεο είναι σημαντικό. Και κάθε πιτσιλιά στην οθόνη είναι αντικείμενο μελέτης. Δυστυχώς μάγκες, η αναζήτηση της πραγματικότητας ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΕΤΗ! Γίνεται στη βιβλιοθήκη, στα αρχεία, στο σχολειό, στο πανεπιστήμιο και στο εργαστήριο. Χωρίς εντυπωσιακά πλάνα, χωρίς δραματική μουσική από το “Ρέκβιεμ για ένα όνειρο”, χωρίς πολύχρωμα εξώφυλλα με μάτια και πυραμίδες. Η αλήθεια βρίσκεται ξενυχτώντας πάνω από πάκους επί πάκων βαρετού ασπρόμαυρου χαρτιού με στατιστικές, δειγματοληψίες, αναλύσεις, επιβεβαιώσεις και transcripts. Δε βρίσκεται παίζοντας ξανά και ξανά σε replay τα πλάνα από τους Δίδυμους Πύργους. Ούτε λιώνοντας με τις ώρες σε ερασιτεχνικά ντοκιμαντεράκια του YouTube. Και παρεμπιπτόντως, ο Σκεπτικός Κάφρος δεν αποτελεί εξαίρεση.
