Ο επόμενος σταθμός του Tuluben στο ταξίδι του προς το καλύτερο φαγητό της Αθήνας ήταν στην Καλλιθέα. Το μαγαζί, γνωστό από καιρό, ένα μικρό διαμάντι που νιώθω οτι ήρθε η ώρα πως πρέπει να πάψω να το καμαρώνω μονάχος και να το μοιραστώ με τον κόσμο.Σας μιλάω για «το Πέρα», το κατάστημα με τις καλύτερες, πιο old school, πίτες και μπουγάτσες στην Αθήνα. Η δική μου πρώτη επαφή μαζί του ήρθε το 2006. Είχα ακούσει για ένα μαγαζί στην Καλλιθέα με φοβερή ζαμπονοτυρόπιτα, εκπληκτική μπουγάτσα, μια παστουρμαδόπιτα “φωτιά” και ένα φύλλο που κάνει Γάλλο ζαχαροπλάστη με διδακτορικό στο μιλφειγ να πιπιλάει το δαχτυλό του απο την στεναχώρια και την απελπισία.Το μαγαζί; Μην περιμένετε φαντεζί καταστάσεις. Είναι όσο πιο “παλιό” γίνεται. Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν το δεις πρώτη φορά είναι η λέξη ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Μόνο έτσι θα μπορούσε ένα μικρό μαγαζάκι που δεν έχει ούτε πόρτα να μπεις να δουλεύει ακόμα, σε τόσο κακές εποχές. Και από εμπειρία άλλο τίποτα! Συναντήσαμε εκεί τον κύριο Νίκο Τρουμπέτα. Χρόνια μάστορας στην κουζίνα του Πέρα. Μας είπε για τον κύριο Σπύρο Σεισόπουλο που άνοιξε το μαγαζί μαζί με την γυναίκα του την κυρία Χριστίνα το 1979.Οι συνταγές τους κατ’ευθείαν από την Κωνσταντινούπολη -άλλωστε το Πέρα είναι περιοχή της- και μα τις Άγιες Τυρόπιτες μιλάμε για εκπληκτικές συνταγές. Ο κύριος Σπύρος βγήκε στην σύνταξη, όμως ο κύριος Νίκος συνεχίζει την παράδοση. Εκείνος φτιάχνει το φύλλο για τις πίτες, η γυναίκα του η κυρία Αναστασία τις γεμίσεις, ενώ οι κόρες του Σοφία και Βανέσσα βοηθάνε στην βιτρίνα τα πρωίνα.Όλοι μαζί δουλεύουν ώστε κοιλιόδουλα τέρατα σαν και του λόγου μου να μπορούν να χορτάσουν την πείνα τους από τις 4 το πρωί μέχρι νωρίς το μεσημέρι. Ο κύριος Νίκος μας λέει οτι το πιο δημοφιλές προιόν τους είναι η ζαμπονοτυρόπιτα. Θεωρεί πως η σπιτική σάλτα που φτιάχνουν καθημερινά κάνει την διαφορά. Θα συμφωνούσα μαζί του. Θα συμφωνούσα αν δεν είχα δοκιμάσει την πίτα με το σουτζούκι. Μια πίτα τόσο εκπληκτική που πραγματικά, δεν έχει τύχει να την πιάσω στα χέρια μου και να μην την εξαφανίσω αποκτώντας εγκαύματα στην γλώσσα. Αν περάσεις από το μαγαζί και δεις κόσμο να ξερογλύφεται μπροστά από την βιτρίνα με τις 16 διαφορετικές γεύσεις σαν ύαινα, μην σαστίσεις, είναι απόλυτα φυσικό, θα το πάθεις κι εσύ. Ο κύριος Νίκος μας είπε οτι φυσικά η κρίση ακουμπάει ακόμα και αυτούς, παρά τους πιστούς οπαδούς τους και ενώ οι τιμές τους είναι από 1.30 μέχρι 2 ευρώ. Εγώ συνεχίζω να πιστεύω πως αν είσαι μερακλής δεν μπορείς να φας μόνο μια πίτα σε μια επίσκεψη. Σε τελική ανάλυση, αν πας με 5 ευρώ μπορείς να πάρεις δυό αλμυρά, ένα γλυκό και να σου μένουν ρέστα να πάρεις και τσίχλα! Με λίγα λόγια το Πέρα έχει να σου προσφέρει ένα από τα καλύτερα φύλλα μπουγάτσας στην Αθήνα, ποικιλία στις γεύσεις, άρωμα φρεσκοψημένης πίτας, πολύ οικονομικά και σίγουρα αυθεντικά! Το Πέρα δουλεύει καθημερινά, εκτός Κυριακών από τις 4 το πρωί μέχρι τις 12-1 το μεσημέρι. Δημοσθένους 214 (στο περίπου) , Καλλιθέα
