“I don’t want to survive. I want to live” – Solomon Northup Ο Solomon Northup (Chiwetel Ejiofor) είναι ένας ελεύθερος μαύρος και ζει με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη. Το 1841 απάγαγεται στην Ουάσινγκτον και πωλείται σαν σκλάβος. Τα επόμενα δώδεκα χρόνια της ζωής του θα τα περάσει υπό καθεστώς δουλείας στις φυτείες της Λουιζιάνα. Η τρίτη ταινία του εικαστικού Steve McQueen μετά τα “Hunger” και “Shame”, έχει την υπογραφή του John Ridley (“Three Kings”) στο σενάριο και είναι ένα επικό ιστορικό δράμα βασισμένο στην ομώνυμη αυτοβιογραφία του Northup. Ένα φιλμ κινηματογραφημένο ανά στιγμές με μια ανένδοτη βαναυσότητα από ένα δημιουργό ανελέητο, ο οποίος στιγμή δεν επιδιώκει τον εντυπωσιασμό σου με το να σε σοκάρει, αλλά βουτάει στο σκληρό και βίαιο υλικό του με τόλμη. Ο McQueen κοιτάζει την αρχέγονη αμαρτία της Αμερικής στα μάτια φτιάχνοντας ένα έργο, που είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις, με το καθιερωμένο πλέον στοχαστικό του ύφος. Ταυτόχρονα όμως πετάει αριστερά και δεξιά ψήγματα ανθρωπιάς και ευγένειας που χτυπάνε κατευθείαν στην καρδιά. Η ειλικρίνεια στη μη γραμμική αφήγηση του και η αποφυγή επιτηδευμένων συναισθηματισμών καθιστούν το “12 Years A Slave” ένα δράμα γεμάτο ουσία και νόημα. Η σκηνή όπου ο Epps (Michael Fassbender) ξυπνάει τους σκλάβους του για να χορέψουν ώστε να ικανοποιηθεί η γυναίκα του και κυρίως η σκηνή του κρεμάσματος του Platt είναι ήδη σκηνές ανθολογίας, η πρώτη λόγω του στυγνού και τραχύ χαρακτήρα της – σκηνοθετημένη με μια ζωώδη ενέργεια – και η δεύτερη λόγω της εξαιρετικής χρήσης των μακρινών πλάνων της. Ορισμένα πλάνα που απεικονίζουν τη φυσική ομορφιά είναι βγαλμένα από τη φιλμογραφία του Terrence Mallick με την εξαίσια φωτογραφία του Sean Bobbit να δεσπόζει όπως και σε ολόκληρη τη διάρκεια του έργου. Η φροντισμένη παραγωγή αναδεικνύεται από μικρές λεπτομέρειες, όπως το ότι η ενδυματολόγος της ταινίας, Patricia Norris, πήρε δείγματα γης από τις τρεις φυτείες ώστε σε συνδυασμό με την ιδιοσυγκρασία των χαρακτήρων της κάθε φυτείας να αποτυπώνονται στην χρωματική παλέτα των κουστουμιών της ταινίας. Ο σπουδαίος Hans Zimmer συνθέτει την μουσική, ενώ χρησιμοποιούνται και παραδοσιακά τραγούδια αμερικανικής μουσικής όπως τα “Run Nigger Run” και “Roll Jordan Roll”. To τρίο Chiwetel Ejiofor, Michael Fassbender και Lupita Nyong’o είναι εξαιρετικό και δύσκολο να μη διακριθεί σε βραβεία. Η καθημερινότητα είναι ο σιωπηλός εφιάλτης του Solomon και βρίσκει εξαιρετικό εκφραστή μέσω της ισχυρής εσωτερικότητας του Chiwetel Ejiofor. Καταφέρνει να μιλήσει μέσα από τα μάτια και τη γλώσσα του σώματος του. Ο σαδιστής Epps του Fassbender σε στοιχειώνει με την απειλητική παρουσία του, ενώ η εύθραυστη Patsey της Nyong’o μπορεί και να είναι η ερμηνευτική αποκάλυψη της ταινίας, καθώς πολλές φορές καταφέρνει να είναι το συναισθηματικό επίκεντρο. Οι Benedict Cumberbatch, Paul Dano, Brad Pitt και Paul Giamatti ανταποκρίνονται με απόλυτη επιτυχία στους μικρότερης διάρκειας ρόλους τους. Μακριά από την ανόητη εκμετάλλευση της δουλείας, όπως στο “Django Unchained”, το “12 Years A Slave” είναι πάνω απ’ όλα μια ταινία ειλικρινής όσον αφορά ένα θέμα απάνθρωπο, μέσα από την τραγωδία ενός ανθρώπου, ο οποίος όπως όλοι μας, δε θέλει να επιβιώσει, αλλά να ζήσει πραγματικά. Τίποτε λιγότερο από… 4.5/5 Το trailer της ταινίας: Το soundtrack της ταινίας:
