Τον λένε Ζίγκι Μπαντιμπανγκά, είναι Βέλγος με καταγωγή απο το Κονγκό, παίζει αριστερό εξτρέμ και είναι γεννημένος το 1991. Στη χώρα μας ήρθε το 2013, έπαιξε μια χρονιά στον Εργοτέλη και φέτος αγωνίζεται στον Αστέρα Τρίπολης. Δυστυχώς γι’αυτόν, δεν κατανόησε εγκαίρως οτι σ’αυτή τη χώρα είμαστε μεν περήφανοι παραλίες, με νοοτροπία υπέρ-συντηρητικής θείτσας δε: Ένας συνδυασμός φωτογραφιών που δημοσίευσε στο Facebook και τον απεικόνιζε να καπνίζει ναργιλέ φέρνει τον Ζίγκι Μπαντιμπανγκά ενώπιον της διοίκησης του Αστέρα Τρίπολης, προκειμένου να απολογηθεί για το εν λόγω περιστατικό (…) Μετά απ’ αυτό το περιστατικό, που έκανε αλγεινή εντύπωση εντός και εκτός Αστέρα, το μέλλον του Μπαντιμπανγκά στην Τρίπολη εμφανίζεται αβέβαιο. (πηγή) Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι πλέον θλιβεροί ηθικολόγοι του άκρως θλιβερού σιναφιού των δημοσιογράφων, είναι οι αθλητικογράφοι, δηλαδή οι άνθρωποι που έχουν κάνει δουλειά τους – μεταξύ άλλων – την ενασχόληση με τον παντελώς ανήθικο βόθρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εκτός βέβαια αν εμείς στο λούμπεν, είμαστε τόσο χοντρόπετσα σκουλήκια του Σόρος, που αδυνατούμε να κατανοήσουμε γιατί η εικόνα ενός μαύρου ποδοσφαιριστή που καπνίζει ναργιλέ με φόντο ένα μπουκάλι νερό και μια αμίτα μόσιον, προκαλεί τόσο “αλγεινή” εντύπωση εντός και εκτός Τρίπολης. Ζίγκι αγόρι μου, στην Ελλάδα οι σιγανοπαπαδιές πάνε μπροστά:
