Πριν περίπου ένα μήνα καταλήξαμε πως αν κάνεις φόνο στην Ελλάδα πιο σύνηθες είναι να τεμαχίσεις το πτώμα και να το πετάξεις είτε στα σκουπίδια, είτε απευθείας στην χωματερή. Για να δούμε όμως τι έκαναν οι άλλοι –οι βάρβαροι- εκτός των τειχών της πατρίδας (μας), πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο και περίπου στο 1600, όπου η νεαρή κοντέσα Bathory ζούσε πληκτικές μέρες και νύχτες στο κάστρο της στα Καρπάθια. Οι σαδιστικές τάσεις ήταν γνωστές στην οικογένειά της, όπως και στους χωρικούς που πια η ιδέα να στέλνουν τις νεαρές κόρες τους να δουλέψουν κοντά της δεν θεωρείτο ευκαιρία για μία καλή θέση εργασίας. Και αν με την άρνησή τους πίστευαν πως θα τις κρατούσαν μακριά της έκαναν λάθος αφού οι απαγωγές από τα σπίτια έγιναν συχνό φαινόμενο. Μιας και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα δεν είχαν κάποια αξία, εκείνη την εποχή, δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για τα όσα διαδραματίζονταν μέσα στα τείχη του κάστρου· μέχρι τη μέρα που τέλειωσε το απόθεμα των νεαρών γυναικών – στο χωριό. Το ερώτημα πια, ήταν αν θα έπρεπε να περιμένει να μεγαλώσουν τα παιδιά ή αν υπήρχε κάποιος άλλος τρόπος για να προμηθευτεί το αίμα των παρθένων για το μπάνιο της. Τη λύση την έδωσε, τελικά, η τότε ερωμένη της, που της πρότεινε να σκοτώσει δυο νεαρές αρχόντισσες. Αυτά τα δύο τελευταία θύματα ήταν και ο λόγος που σταμάτησαν να κάνουν τα στραβά μάτια και έτσι «οικογενειακά» και ήσυχα ο βασιλιάς και ξάδερφός της Matthias ο 2ος έστειλε έναν συγγενή τους αξιωματούχο να δει τι συμβαίνει. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των στρατιωτών το κάστρο ήταν γεμάτο αποστραγγισμένα από το αίμα τους πτώματα γυναικών ενώ κάποια ακόμη βρέθηκαν θαμμένα γύρω από τον πύργο. Πόσα ήταν τα θύματά της κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, αν και από το ημερολόγιό της –γιατί από τότε υπήρχε η τάση να τα γράφουνε όλα αναλυτικά– ο αριθμός άγγιζε τα 850. Υπάρχει βέβαια και η θεωρία πως όλα αυτά ήταν μια συνvμoσία εναντίον της αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό. Μιας και στο θέμα αξιών δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα από τότε, αν έχεις έναν πύργο να κρύψεις τα πτώματα και δεν πειράξεις κάποιον από τα ανώτερα «στρώματα» μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένος και χωρίς έγνοιες τη ζωή σου. 200 και κάτι χρόνια αργότερα μια νέα πρόταση μας έρχεται από τα σοκάκια του Λονδίνου. Ο Jack the Ripper –όπως έμεινε στην ιστορία– στραγγάλιζε και ακρωτηρίαζε τα θύματά σε δημόσια μέρη εκτός του τελευταίου, της Marie Jane Kelly όπου την σκότωσε μέσα στο δωμάτιο το οποίο νοίκιαζε για να μένει και να εργάζεται. Τις δύο παραπάνω τακτικές φαίνεται να μελέτησε και ο δολοφόνος της Elizabeth Short –ή αλλιώς Μαύρης Ντάλιας– και άφησε το διαμελισμένο κορμί της σε ένα οικόπεδο στο Λος Άντζελες, αφού πρώτα την αφαίμαξε και της χάραξε ένα «χαμόγελο» από αυτί σε αυτί. Παρόμοια και τα καρτέλ ναρκωτικών στο Μεξικό που εκτέλεσαν τελευταία 7 ανθρώπους στην μέση του δρόμου της πόλιτείας Michoacan. Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1992, μια ομάδα περιπατητών ανακάλυψαν το σώμα της Caroline Clarke στο δάσος Belanglo της Αυστραλίας. Την επόμενη μέρα και 30 μέτρα πιο πέρα, η αστυνομία θα ανακάλυπτε και την φίλη της Joanne Walters που είχαν ταξιδέψει μαζί από την Αγγλία τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς και είχαν χαθεί τα ίχνη της καθώς πηγαίνανε από το Σίδνεϊ στο Kings Cross. Από την ίδια περιοχή είχαν εξαφανιστεί τα τελευταία 3 χρόνια άλλοι πέντε άνθρωποι οι οποίοι και βρέθηκαν το επόμενο διάστημα καθώς οι αστυνομικοί έψαξαν σπιθαμή προς σπιθαμή το 38 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων δάσος. Τεράστια η έκταση και αν λίγο είχε ασχοληθεί και δεν τους παρατούσε από δω και από κει μπορεί ακόμα ο Ivan Milat να συνέχιζε το έργο του. Και κλείνουμε τον κύκλο αυτών που ξεφορτώθηκαν τα θύματά τους στην ύπαιθρο με τον Gary Ridqway ή όπως τον ονόμασαν τα media “the green river killer”. Το όνομά του το πήρε ύστερα από την ανακάλυψη των 5 πρώτων θυμάτων του στον ομώνυμο ποταμό, ενώ τα υπόλοιπα τα σκόρπισε στον δρόμο και τα δάση του King County στην Washinghton. Συνολικά καταδικάστηκε για 49 δολοφονίες –ομολόγησε 71 και θεωρείται υπεύθυνος για πάνω από 90– νεαρών γυναικών εκ των οποίων οι περισσότερες ήταν πόρνες ή το είχαν σκάσει από τα σπίτια τους. Και κάπως έτσι τελειώνουμε με τις “outdoor” δραστηριότητες για να πιάσουμε τις “indoor” με πρώτο τον Hamid Tafaghodi που το 1999 αγόρασε ένα σπίτι στο Long Island. Καθώς άρχισε τις επισκευές βρήκε ένα βαρέλι στον χώρο που υπάρχει κυρίως στα αμερικάνικα σπίτια, ανάμεσα σε αυτά και το έδαφος και κάλεσε τον πωλητή για να το ξεφορτωθεί. Εκείνος με τη σειρά του ζήτησε από τους εργάτες στην καθαριότητα να το μαζέψουν αλλά μετά την άρνησή τους με τον φόβο πως μπορεί να περιείχε χημικά αποφάσισαν να το ανοίξουν οι δυο τους. Μέσα στο βαρέλι υπήρχε ένα ακόμη και κάπως ξεχώριζε ένα χέρι. Το αφήσανε ως είχε και καλέσανε την αστυνομία η οποία με την σειρά της το άνοιξε και βρήκε μέσα μουμιοποιημένο το σώμα μιας εγκύου γυναίκας, μία τσάντα και μερικά πλαστικά λουλούδια. Ο αστυνόμος Edwards μίλησε με τους δεύτερους ιδιοκτήτες του σπιτιού οι οποίοι του επιβεβαίωσαν πως όταν αγόρασαν το σπίτι το βαρέλι βρισκόταν εκεί και κανείς δεν το είχε πειράξει μέχρι που το πούλησαν στους επόμενους. Πέντε ιδιοκτήτες είχε αλλάξει το σπίτι αλλά έπρεπε να γυρίσει πίσω στον πρώτο, έναν ψηλό εμφανίσιμο διακεκριμένο επιχειρηματία εν ονόματι Howard B. Elkins. Συγχρόνως μάθανε πως η γυναίκα μέσα στο βαρέλι ήταν η Reyna Marroquin η οποία εργαζόταν στην επιχείρηση του που έφτιαχνε πλαστικά λουλούδια, σαν αυτά που είχαν βρει μαζί της και είχε εξαφανιστεί από το 1969. Ενώ στην αρχή που μίλησαν μαζί του ήταν πολύ αυστηρός και ευθύς στις απαντήσεις του, με την ώρα άρχισε να τον αγχώνουν οι ερωτήσεις και δεν τους κοιτούσε καν στα μάτια καθώς του τις απεύθυναν. Στο τέλος ομολόγησε πως στα νιάτα του είχε σχέση με μια από τις εργαζόμενες του αλλά πια δεν θυμόταν ούτε το όνομά της, ενώ δεν γνώριζε τίποτα για την ύπαρξη του βαρελιού κάτω από το σπίτι του. Καθώς η κουβέντα προχωρούσε και συνέχισε να μη μπορεί να τους δώσει εξηγήσεις ούτε για την γυναίκα που είχε σχέση αλλά ούτε για την διεύθυνσή του που βρέθηκε γραμμένη στην ατζέντα της Reyna τους ρώτησε αν είχαν τελειώσει και συμφώνησε μαζί τους πως την επόμενη μέρα θα πήγαινε να δώσει δείγμα dna για να το ταυτοποιήσουν με αυτό του εμβρύου. Δεν πήγε ποτέ. Καθώς επέστρεφε αντί να γυρίσει σπίτι του πήγε στο εξοχικό τους όπου και αυτοκτόνησε. Λίγο μετά και 30 χρόνια αργότερα η υπόθεση έκλεισε. τον βλέπεις τόσο συμπαθητικό γεράκο Μια εξίσου γλυκιά και συμπαθητική γριούλα που σίγουρα αν έμενες στην γειτονιά της θα σου τσίμπαγε τα μάγουλα όταν σε έβλεπε ήταν και η Dorothea Puente από την California. 6 πτώματα ξέθαψαν από την αυλή της, τα οποία τα είχε καλά τυλίξει σε πλαστικό και σε σεντόνια ενώ ένα ακόμη το είχε βάλει μέσα σε ένα κουτί και πετάξει σε ποτάμι έξω από το Sacramento όπου ζούσε. Ο αρχηγός των ερευνών την είδε έτσι όπως ήταν με τα άσπρα της μαλάκια και την θεώρησε αβλαβή για την κοινωνία οπότε της έδωσε το χρονικό περιθώριο ώστε να καταφέρει να δραπετεύσει πριν την πάρουν από το σπίτι της. Δεν τα κατάφερε, καταδικάστηκε και πέθανε πριν 2 χρόνια στη φυλακή. Σε έναν ακόμη κήπο την δεκαετία του 1950 βρέθηκαν θαμμένα 10 πτώματα. Ο Eddie Gein που είχε άλλα 2 μέσα στο σπίτι του, ενημέρωσε την αστυνομία πως τα 8 από αυτά δεν τα είχε σκοτώσει αλλά τα είχε ξεθάψει από το νεκροταφείο. Η μανία του να μεταμορφωθεί σε γυναίκα τον έσπρωξε να φτιάξει ένα κοστούμι από τα μέρη των νεκρών. Αν σας θυμίζει κάτι είναι επειδή από αυτόν έχουν δανειστεί στοιχεία πολλά αγαπημένα θρίλερ, όπως “The Texas Chainsaw Massacre”, ο χαρακτήρας του Norman Bates με την μαμά του που αγαπούσε πολύ, το βιβλίο “The Silence of the Lambs” και πιο πρόσφατα ο Bloody Face από την σειρά “American Horror Story: Asylum”. Αλλά και οι Cannibal Corpse (του) έγραψαν ένα τραγουδάκι το 1992. http://www.youtube.com/watch?v=EQybeWAb0Yw O John Wayne Gacy σκότωσε το λιγότερο 33 έφηβους και νεαρούς άνδρες την 6ετία 1972-1978 εκ τω οποίων τα 26 τα έθαψε στον χώρο μεταξύ του σπιτιού και του εδάφους, τρεις σε άλλα σημεία της ιδιοκτησίας του και τουλάχιστον 4 του έριξε στο ποτάμι Des Paines. Επόμενοι στην λίστα είναι το ζευγάρι Fred & Rosemary West,ανάμεσα στα πολλά θύματά τους που βίασαν και σκότωσαν ήταν και η μεγαλύτερη κόρη τους Heather West. Η Heather που στα 16 της δεν άντεξε άλλο την κακοποίηση και τα όσα έβλεπε να συμβαίνουν στο σπίτι που ζούσε ζήτησε βοήθεια από μια φίλη της. Αυτό εξόργισε τους γονείς της που αφού την έδεσαν, την βίασαν για μία τελευταία φορά και στο τέλος την σκότωσαν. Στα αδέρφια της είπαν πως το είχε σκάσει και ο Fred ζήτησε από τον γιο του να τον βοηθήσει να σκάψουν ένα λάκκο στην πίσω αυλή όπου και τελικά την έθαψαν. Αργότερα από πάνω της φτιάξανε ένα BBQ και σαν «αστείο» απειλούσαν τα μικρότερα παιδιά της οικογένειας πως αν ήταν άτακτα θα βρισκόντουσαν μαζί με την Heather στην αυλή. Αυτό το «αστείο» εκμυστηρεύτηκαν τα μικρά στους κοινωνικούς λειτουργούς που τα πήραν υπό την προστασία τους όταν συνέλαβαν τον πατέρα τους. Καθώς σκάβανε τον κήπο βρήκαν τα οστά 4 γυναικών και ενός μωρού, στο κελάρι επίσης υπήρχαν θαμμένα οστά ενώ στο πάτωμα της κουζίνας η Rosemary είχε θάψει την κόρη του Fred από τον πρώτο του γάμο –ό,τι είχε μείνει από την μητέρα της ήταν στον κήπο-. Για κλείσιμο έχουμε τον νεκρόφιλο Dennis Nilsen. Πριν μετακομίσει σε διαμέρισμα είχε σκοτώσει περίπου 13 ανθρώπους τους οποίους έκρυβε για μήνες σε διάφορα σημεία του σπιτιού και κυρίως κάτω από το πάτωμα. Όταν τέλειωνε μαζί τους κάποιους τους έθαβε στον κήπο ενώ άλλους τους έκαιγε και τα εντόσθια τα πετούσε στα αδέσποτα. Καθώς όμως μετακόμισε και δεν είχε ούτε κήπο αλλά ούτε σανίδες στο πάτωμα αναγκάστηκε να κρατάει τα πτώματα σε μεγάλες σακούλες μέσα στις ντουλάπες μέχρι που οι γείτονες άρχισαν να παραπονιούνται για τη μυρωδιά. Ψάχνοντας λύση στο πρόβλημά του, αποφάσισε να βράσει μερικούς για να τους αφαιρέσει το δέρμα το οποίο ψιλόκοψε και το έριξε στην τουαλέτα. Καθόλου έξυπνη ιδέα μιας και κατάφερε να βουλώσει την αποχέτευση. http://www.youtube.com/watch?v=gqRt34Yf-b0
