Το Πάσχα είναι μία από τις μεγαλύτερες θρησκευτικές γιορτές της χριστιανοσύνης, η οποία γίνεται σε ανάμνηση της θυσίας και της Ανάστασης του Χριστού. Είναι επίσης μεγάλη ιουδαϊκή γιορτή, που προϋπήρχε της χριστιανικής και συνδεόταν με τη βιβλική αφήγηση της απελευθέρωσης των Ισραηλιτών. Στην Ελλάδα το τιμούμε ανεξαιρέτως, μιας και θέλοντας και μη, κινούμαστε σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και τα περισσότερα έθιμα μας έχουν την βάση τους σε αυτή. Φαντάζομαι ότι όλοι έχουμε μια θρησκευτική εμπειρία είτε από το εκκλησιαστικό τελετουργικό, είτε από τους ενδοοικογενειακούς εορτασμούς (σούβλα, κόκκινα αυγά κλπ. ), αλλά δεν ξέρουμε όλοι τι συμβολίζουν όλες αυτές οι παραδόσεις και από που προέρχονται. Σε αυτό το άρθρο θα αποκρυπτογραφήσουμε το Πάσχα. Τα Κόκκινα Αυγά Το αυγό είναι πανάρχαιο σύμβολο της γένεσης του κόσμου, της γέννησης της ζωής, το συναντάμε σε πολλές λατρείες, τόσο πρωτόγονες, όσο και περισσότερο εξελιγμένες, είναι στη λαϊκή και μυθολογική φαντασία το σύμβολο της ζωής. Το κόκκινο, είναι εθιμοτυπικά το πρέπων χρώμα , συμβολίζει τη θυσία και το αίμα του Ιησού και έχει έναν εξορκιστικό, παγανιστικό χαρακτήρα. Ο μύθος λέει για μία γυναίκα που δεν πίστευε την είδηση της Ανάστασης του Ιησού και λέει: «Όταν τα αυγά που κρατώ θα γίνουν κόκκινα, τότε θα αναστηθεί και ο Χριστός». Και τότε αυτά έγιναν κόκκινα. Το τσούγκρισμα προέρχεται από την Βόρεια Αγγλία και είναι απλά ένα παιχνίδι. Την Μεγάλη Πέμπτη γίνεται το βάψιμο. Πολλοί νοικοκύρηδες τα βάφουν αργότερα γιατί πιστεύουν ότι είναι ανθυγιεινό να καταναλωθούν 2 μέρες αργότερα. Το πρώτο αυγό που βάφεται σε κάθε σπίτι ανήκει στην Παναγία και δεν πρέπει να τσουγκρίζεται, σύμφωνα με την παράδοση. Ακόμα και σήμερα κάποιοι το φυλάνε στο εικονοστάσι όλο το χρόνο μέχρι το επόμενο Πάσχα, αφού λένε πως δεν χαλάει όλη τη χρονιά. Σκουλήκια. Το σούβλισμα του πατροπαράδοτου αρνιού Ο αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου. Το έθιμο προέρχεται από το εβραϊκό Πάσχα και το έθιμο του αμνού, που θυσιάζεται, με του οποίου το αίμα έβαφαν τις πόρτες τους κατ’ αναπαράσταση της νύχτας της εξόδου από την Αίγυπτο. Επίσης υπάρχει μια άλλη προέλευση με ρίζες από την αρχαία Ελλάδα, όπου μετά τον θάνατο των συγγενών τους επί σαράντα ημέρες οι αρχαίοι Έλληνες, έψηναν αρνιά και γλένταγαν δίπλα στον τάφο τους για να τους τιμήσουν. Στρακαστρούκες Στους λαούς υπάρχει η δοξασία ότι στον θόρυβο υπάρχουν στοιχεία αποδίωξης και εκφοβισμού των κακών δαιμόνων και πνευμάτων. Οι διάφοροι θόρυβοι, κρότοι, πυροβολισμοί, το σπάσιμο των κανατιών (Επτάνησα), το δυνατό κτύπημα της καμπάνας, αλλά ακόμα και το εκτυφλωτικό φως των βεγγαλικών, όταν ο παπάς ψάλλει το «Χριστός Ανέστη», έχει σκοπό να εκφοβίσει τον θάνατο, να διώξει μακριά το κακό και να γνωστοποιήσει την Ανάσταση. ΒTW oι σκύλοι είναι κατά το πλείστον κροτοφοβικοί, καλό θα ήταν να τους βάλετε στο σπίτι γιατί από τον φόβο τους, όταν είναι δεμένοι συχνά πνίγονται. Το Άγιο Φως Φτάνει στο Αεροδρόμιο το Μεγάλο Σάββατο το απόγευμα. Εκεί το παραλαμβάνουν οι εκπρόσωποι των Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος και των υπαγομένων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Μητροπόλεων, ενώ με ελικόπτερο και μεταγωγικά της πολεμικής Αεροπορίας μεταφέρεται στην Λάρισα, στα Μετέωρα και στις Μητροπόλεις της κεντρικής Ελλάδος. Από το αεροδρόμιο, το Άγιο Φως μεταφέρεται με πομπή και με συνοδεία μοτοσικλετιστών της Ελληνικής Αστυνομίας στο Ναό της Εξαρχίας του Παναγίου Τάφου στη Πλάκα, όπου το παραλάβει εκπρόσωπος Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Από εκεί μεταδίδεται τόσο στους πιστούς όσο και στον κλήρο που το μεταφέρει στις εκκλησίες της Αθήνας για την Αναστάσιμο ακολουθία τα μεσάνυχτα. Επρόκειτο περί θαύματος. Και οι πικρόχολοι που δεν το αναγνωρίζουν και μιλάνε για αναπτήρες, σπίρτα και τσακμάκια δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Για την μαγειρίτσα και τα τσουρέκια δεν γνωρίζω τίποτα, αν ξέρετε ενημερώστε.
