Μια στιγμή νεοφασιστικής νοσταλγίας έζησε σήμερα η Βουλή των Ελλήνων στα πλαίσια της ομιλίας του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Κατά τη διάρκεια της απεύθυνσής του σε ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου το μεσημέρι της Πέμπτης, ο κ. Ζελένσκι ενσωμάτωσε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα από δυο Ελληνοουκρανούς στρατιώτες. Το νόημα της κίνησης του Ζελένσκι ήταν να θυμίσει στην Ελλάδα ότι υπάρχει ελληνική ομογένεια στην Ουκρανία και δει στην σχεδόν ολοκληρωτικά κατειλημμένη από τον Ρωσικό στρατό Μαριούπολη. Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν ένας από τους, ο οποίος συστήθηκε ως «Μιχαήλ», δήλωσε ότι συμμετέχει στην υπεράσπιση της Μαριούπολης με το τάγμα Αζόφ. Σε περίπτωση που δεν το έχετε ακούσει από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας, το τάγμα Αζόφ είναι μια μονάδα της Εθνοφρουράς της Ουκρανίας με ανοιχτά νεοφασιστικά και νεοναζιστικά χαρακτηριστικά και κονέ (1, 2): Ακόμα κι αν το ίδιο Αζόφ ισχυρίζεται ότι έχει αλλάξει χαρακτήρες και τα μέλη του πλέον είναι απλά «Ουκρανοί πατριώτες», για χρόνια η σύνθεσή του ήταν τόσο ανοιχτά ακροδεξιά που στην στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία μπήκαν ειδικές ρήτρες ώστε να μην πηγαίνει στο Αζόφ. Το αν όντως εφαρμοζόταν αυτό, είναι πολύ πιο δύσκολο ερώτημα. Ως προς το ίδιο το Αζόφ, ο ιδρυτής του και πρώην διοικητής του Αντρέι Μπιλέτσκι είχε έναν κραυγαλέο χιτλεροειδή λόγο, το έμβλημα του Αζόφ είναι το Wolfsangel, ένα σύμβολο που αγαπήθηκε από παλιούς (ήταν έμβλημα μιας μεραρχίας Waffen-SS) και καινούριους νεοναζί (μεταπολεμικά είχε απαγορευτεί στη Γερμανία), ενώ υπάρχουν και καταγγελίες σε βάρος του για εγκλήματα πολέμου και μη. Όπως καταλαβαίνετε, η περίπτωσή του δε σώζεται με τίποτα. Αυτή ήταν η παρέμβαση του εισαγόμενου Χρυσαυγίτη: Εντωμεταξύ, η παράνοια ολοκληρώνεται με τον στρατιώτη του Αζόφ να δηλώνει ότι ο παππούς του πολέμησε τους Γερμανούς ναζί (χωρίς να διευκρινίσει αν ανήκε στον Κόκκινο Στρατό), αλλά τώρα ο ίδιος κάνει κάτι παρόμοιο επειδή πολεμά τους Ρώσους (που είναι οι σύγχρονοι Ναζί): «Απευθύνομαι σε εσάς σαν ελληνικής καταγωγής. Λέγομαι Μιχαήλ ο παππούς μου πολέμησε στον πόλεμο κατά των ναζιστών και τραυματίστηκε τρεις φορές. Εγώ γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στην άμυνα της πόλης από τους Ρώσους ναζιστές. Δε θα μιλήσω για τις δυσκολίες που έχουμε όσοι συμμετέχουμε στην ουκρανική άμυνα μέσα από το τάγμα Αζόφ, αυτό είναι το χρέος μου έναντι της πόλης μου, το χρέος μου σαν άντρας, αλλά θα ήθελα να σας μιλήσω για τις καταστροφικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται η ειρηνική Μαριούπολη. Πολύ μεγάλο κομμάτι της πόλης είναι Έλληνες και ελληνικής καταγωγής και πάντοτε η Ελλάδα ήταν πάντα στο πλευρό της. Σήμερα η Μαριούπολη έχει καταστραφεί κατά 90% από τους Ρώσους ναζιστές από τους καθημερινούς βομβαρδισμούς. Από την 1η Μαρτίου η πόλη περικυκλώθηκε από τους Ρώσους ναζιστές και μείναμε κάποια στιγμή χωρίς νερό, ρεύμα και τρόφιμα. Συμπατριώτες έχουμε μία πόλη που ζουν χιλιάδες και όπου πεθαίνουν χιλιάδες γι’ αυτό και παρακαλούμε να μας βοηθήσετε». Εδώ βέβαια το ενδιαφέρον δεν τόσο η ιδέα του Ζελένσκι για το ποιοι είναι οι ιδανικοί ομογενείς για να μιλήσουν στους Έλληνες, όσο ότι Έλληνες βουλευτές έκατσαν να κάνουν το κοινό για Ουκρανούς φασίστες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παρέμβαση των μαχητών του Αζόφ δέχθηκε κριτική μέχρι κι από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος δήλωσε το εξής: «Μεγάλο λάθος αυτό που έγινε.» Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου προσπάθησε να τα μαζέψει και ταυτόχρονα να επιβάλλει στην αντιπολίτευση να μην το χρησιμοποιεί σαν επιχείρημα (spoiler: δε γίνεται): «Η συμπερίληψη στην ομιλία του μηνύματος μέλους του τάγματος Αζόφ ήταν λανθασμένη και άστοχη. Είναι όμως εξοργιστική και ανέντιμη η χρήση αυτού του λάθους από μερίδα της αντιπολίτευσης…» Από τη μεριά του, η πλευρά του προέδρου της Βουλής δήλωσε ότι έμαθαν τελευταία στιγμή ότι θα βγουν και οι δύο στρατιωτικοί στη γραμμούλα του Ζελένσκι. Επίσης, τόνισε ότι δεν ήξεραν ότι κάποιος από τους δύο είναι μέλος του Αζόφ. Από τη μία το Αζόφ, από την άλλη οι Χαζόφ, θα έλεγε κανείς.
