Την πάτησε άσχημα και χωρίς να φταίει ο γνωστός μουσικός Άρης Μουγκοπέτρος, αγαπητές φίλες και φίλοι. Ο συμπαθής κλαριτζής βγήκε μεν από το νοσοκομείο αλλά είναι ακόμη πολύ αγχωμένος για το αν (και σε τι βαθμό) θα επανέλθουν τα χέρια του και τα μάτια του, με τα οποία δουλεύει και ζει. Όπως θα θυμάστε, ο Α. Μουγκοπέτρος τραυματίστηκε το Πάσχα κατά τη διάρκεια εμφάνισής του σε νυχτερινό κέντρο, όταν κάποιος “φίλος” του του πάσαρε κάτι που ο μουσικός νόμισε ότι είναι καπνογόνο, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι πρόκεται για κροτίδα, η οποία και του έσκασε στα χέρια. Χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 19 μέρες στο νοσοκομείο ΚΑΤ, ενώ όπως τονίζει ο ίδιος το ατύχημα δεν του άφησε μόνο σωματικές αλλά και ψυχολογικές βλάβες. Αν έχεις τέτοιους φίλους σαν αυτόν που του έδωσε την κροτίδα, τι να τους κάνεις τους εχθρούς. Όπως είπε στην εκπομπή Buongiorno: «Πιστεύω πάρα πολύ. Αν δεν είχα τη βοήθεια του Θεού δεν θα ζούσα. Ζω από θαύμα. Θα μπορούσε να μου είχε πάρει το κεφάλι η κροτίδα ή να είχε σκοτωθεί κόσμος. Δεν θέλω να σκέφτομαι τις εικόνες που θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί, γιατί ταράζομαι.» Είπε επίσης περισσότερα για τις σωματικές βλάβες του, τόσο στο χέρι όσο και στο μάτι: «Ο γιατρός μου έχει δώσει ελπίδα, έχω τεράστια αισιοδοξία για το χέρι μου. Δεν θα συμβιβαστώ με κάτι μέτριο. Έχω υποστεί σοβαρή ζημιά στο μάτι μου. Δεν βλέπω από το ένα μάτι, βλέπω μόνο 10%. Φύλαγα τα χέρια μου σαν τα μάτια μου και τραυματίστηκε και το χέρι μου και το μάτι μου. Δεν μπορώ να είμαι λειτουργικός. Οι μέρες που θα έρθουν είναι διαφορετικές.» Ξεκαθάρισε ότι η όποια βελτίωση θα πάρει αρκετούς μήνες το λιγότερο: «Είναι δύσκολα τα πράγματα. Θα ήθελα του Αγίου Δημητρίου να μπορέσω να παίξω ένα τραγούδι. Η στιγμή που έφτασα σπίτι ήταν πολύ συγκινητική. Συνειδητοποίησα ότι έλειψα πάρα πολύ από το σπίτι όταν είδα τις κόρες μου. Παίρνω δύναμη από τα κορίτσια μου, γιατί θέλω να ζήσω τη ζωή τους, να τις δω να μεγαλώνουν. Μου δίνουν μεγάλη δύναμη. Όταν ήρθαν στο νοσοκομείο δεν έφευγαν από τα χέρια μου.» Μίλησε επίσης για το πως τον βοηθά η πίστη του στον Θεό και όχι μόνο: «Έχω πίστη και πιστεύω θα βρούμε την άκρη. Ένα ένα τα προβλήματα θα λυθούν. Να εστιάσουμε στο φως. Το φως είναι το μήνυμα που θέλω να περάσω σε όλους τους φίλους μας εκεί έξω, που όλοι τους έχουν και δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα, που με βοήθησαν στον δικό μου αγώνα και σταυρό. Θέλω να μην το βάζετε κάτω φίλοι μου και να ξέρετε ότι ο Θεός είναι μεγάλος. Αν πιστέψετε στον εαυτό σας όλα θα τα καταφέρετε. Να εστιάζετε στο φως και όχι στο τούνελ.» Τέλος, ξέχεσε (προφανώς) τον φίλο που ευθύνεται για την όλη κατάσταση, αλλά και τον ιδιοκτήτη του καταστήματος που εμφανιζόταν εκείνο το βράδυ: «Άλλοι δεν έτρεξαν ποτέ, ούτε για μία συγγνώμη ακόμα και σήμερα. Ούτε ένα μήνυμα ούτε ένα τηλέφωνο. Δεν αφήνεις τον άνθρωπο στα τραύματά του και κρύβεσαι. Δεν ήταν φίλος μου, εάν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς; Δεν θέλω να τον δω ούτε ζωγραφιστό αυτόν που μου έδωσε την κροτίδα. Δεν είδα ιδιαίτερη αντιμετώπιση από τον καταστηματάρχη εκείνης της βραδιάς. Δεν στάθηκε σωστά απέναντι σε όλα αυτά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να πετάξει χλωρίνη. Θα μπορούσαμε να βρούμε κι άλλα μέλη μου. Πέταξε μία χλωρίνη στο μαγαζί του και έπεσε για ύπνο, έτσι απλά. Η αστυνομία πληροφορήθηκε από το Facebook πως έχασα τα δάχτυλά μου.» Εμείς του ευχόμαστε γρήγορα περαστικά και μακάρι αυτή η τραγική εξέλιξη, την οποία μάλιστα δεν επέλεξε καν, να είναι turning point για την ηλίθια κουλτούρα της κροτίδας που δέρνει τη χώρα μας. Βασικά, ελπίζουμε του χρόνου τις Απόκριες να είναι πάλι έτσι:
