Ο Τάσος Μπακασέτας είναι ίσως ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Όχι τώρα αλλά τα τελευταία τρία χρόνια. Περίπου δηλαδή από τότε που η ΑΕΚ αποφάσισε ότι είναι καλή ιδέα να εμπιστευτεί τη γνώμη κάποιου Καρντόσο, ο οποίος θεωρούσε τον Μπακασέτα λίγο και τον Ζεράλδες αρκετό για τη δική του ΑΕΚ. Η συνέχεια γνωστή. Ο Τάσος πήγε στην Τουρκία, έβγαλε μάτια με την Αλάνιασπορ, βρήκε γρήγορα μεγάλη μεταγραφή στη Τράμπζονσπορ, συνέχισε να βγάζει μάτια εκεί, πήρε πρωτάθλημα και έγινε αρχηγός της εθνικής. Πλέον το όνομά του ακούγεται για καλές ομάδες μεγάλων πρωταθλημάτων όπως η Φιορεντίνα και η Βαλένθια. Παρόλα αυτά εκτός από αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο, ο Μπακασέτας ήταν πάντα μια προσωπικότητα με ανησυχίες και εκτός τεσσάρων γραμμών. Έχει συμμετάσχει συχνά σε πρωτοβουλίες παικτών με κοινωνικό χαρακτήρα και έχει αποδείξει ότι μπορεί να πει παραπάνω πράγματα εκτός από το «κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά». Στα πρόσφατα βραβεία του ΠΣΑΠΠ, εκμεταλλεύτηκε το χρόνο που του έδωσε η βράβευση του ως κορυφαίος Έλληνας που παίζει στο εξωτερικό και μίλησε για τη δική του εμπειρία με την κατάθλιψη. Σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι Stars Inc. 11, αναφέρθηκε ξανά στο πως βίωσε αυτή την εμπειρία. «Ξεκίνησε με πίεση στον εαυτό και χωρίς καμία επιβράβευση. Συνέχεια απαιτήσεις και καμία ανταμοιβή. Αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος που κάνουμε, πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας ό,τι κι αν γίνει. Είναι ένα παιχνίδι εντός έδρας με τον Πανιώνιο απέναντι στην Ξάνθη, σημαντικό για να μπούμε σε τροχιά Ευρώπης και σε αυτό το παιχνίδι κάνω χατ-τρικ. Πολύ σημαντικό παιχνίδι και για μένα γιατί ήθελα να πάρω μεταγραφή. Παίζαμε Σάββατο. Κυριακή πρωί ξυπνάω με ένα βάρος στην καρδιά, δεν είχα το αίσθημα της χαράς, που όφειλα να έχω. Εκεί άρχισε να με προβλημάτιζε λίγο. Έπειτα ήρθε και η μεταγραφή μου στην ΑΕΚ που το ήθελα πολύ. Κι εκεί άρχισα να χάνω τελείως τον εαυτόμου. Έγινε πολύς ντόρος γύρω από τη μεταγραφή μου κι όλο αυτό με αποσυντόνισε γιατί ψυχολογικά δεν ήμουν τόσο σταθερός. Όσο περνούσαν οι μέρες, έχανα τον εαυτό μου. Ζήτησα βοήθεια από έναν ειδικό να φτιάξω τον εαυτό μου, να λύσω όποια θέματα είχα. Εκείνο το διάστημα είχα και έναν τραυματισμό γιατί τίποτα δεν γίνεται κατά τύχη, όλα αυτά συνδέονται. Έμεινα έξω 3,5 μήνες που αυτό κατά κάποιον τρόπο με βοήθησε. Παίζουμε με την ΑΕΚ ένα εντός έδρας παιχνίδι με τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ. Το παιχνίδι έληξε 0-0 και ήμουν στο γήπεδο ένα φάντασμα. Είχα τρομερό φόβο ώστε να πάρω την μπάλα στα πόδια μου και να κάνω πράγματα. Σκεφτόμουν μόνο αρνητικά πράγματα σε όλο το παιχνίδι. Στην Τουρκία ηρέμησα εντελώς και απέκτησα πάλι τον εαυτό μου».
