Αφορμή για το κοινό άρθρο περίπου 400 καλλιτεχνών του κινηματογράφου που δημοσιεύθηκε στη Libération είναι η δολοφονία της 25χρονης φωτορεπόρτερ Φατιμά Χασούνα. Η Παλαιστίνια δημιουργός σκοτώθηκε στα μέσα Απριλίου όταν ισραηλινός βομβαρδισμός σκότωσε όλη την οικογένειά της. Η Χασούμα πρωταγωνιστεί σε ντοκιμαντέρ που κάνει πρεμιέρα στις Κάννες, σε παράλληλο τμήμα του φεστιβάλ, με τίτλο «Βάλε την ψυχή σου στο χέρι σου και περπάτα». Έτσι, στην έναρξη του φεστιβάλ περίπου 400 δημιουργοί καταγγέλλουν την σιωπή που επικρατεί για την εν εξελίξει γενοκτονία στη Γάζα. Την επιστολή υπογράφουν ονόματα όπως οι Κώστας Γαβράς, Γιώργος Λάνθιμος, Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ρούμπεν Έστλουντ, Άκι Καουρισμάκι, Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, Αλφόνσο Κουαρόν, Ναντάβ Λαπίντ, Μάικ Λι, Πάολο Σορεντίνο, Ρίτσαρντ Γκιρ, Βίγκο Μόρτενσεν, Χαβιέ Μπαρδέμ, Μαρκ Ράφαλο, Σούζαν Σαράντον και Ρέιφ Φάινς. Όπως σημειώνουν στο τέλος, «αρνούμαστε να επιτρέψουμε στην τέχνη μας να γίνει συνένοχη». Διαβάστε όλη την επιστολή: Για τη Φατέμ Η Φατίμα Χασούνα (Φατέμ) ήταν 25 ετών. Ήταν Παλαιστίνια ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Στοχοποιήθηκε από τον ισραηλινό στρατό στις 16 Απριλίου 2025, την επομένη της ανακοίνωσης ότι η ταινία PUT YOUR SOUL ON YOUR HAND AND WALK της Σεπιντέ Φαρσί, στην οποία πρωταγωνιστούσε, είχε επιλεγεί στο τμήμα ACID του Φεστιβάλ των Καννών. Ήταν έτοιμη να παντρευτεί. Δέκα συγγενείς της, συμπεριλαμβανομένης της εγκύου αδελφής της, σκοτώθηκαν από το ίδιο ισραηλινό χτύπημα. Μετά τις τρομερές σφαγές της 7ης Οκτωβρίου 2023, κανένας ξένος δημοσιογράφος δεν έχει λάβει άδεια εισόδου στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός στοχεύει αμάχους. Περισσότεροι από 200 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί σκόπιμα. Συγγραφείς, κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες δολοφονούνται βάναυσα. Στα τέλη Μαρτίου, ο Παλαιστίνιος κινηματογραφιστής Χαμντάν Μπαλάλ, ο οποίος κέρδισε Όσκαρ για την ταινία του NO OTHER LAND, σε συν-σκηνοθεσία των Γιουβάλ Αβραάμ, Μπασέλ Άντρα και Ρέιτσελ Ζορ, δέχτηκε βίαιη επίθεση από Ισραηλινούς εποίκους και στη συνέχεια απήχθη από τον στρατό, προτού απελευθερωθεί υπό διεθνή πίεση. Η έλλειψη υποστήριξης της Ακαδημίας Όσκαρ προς τον Χαμντάν Μπαλάλ προκάλεσε την οργή των ίδιων των μελών της και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την αδράνειά της. Ντρεπόμαστε για αυτή την παθητικότητα. Γιατί ο κινηματογράφος, που αποτελεί φυτώριο για κοινωνικά στρατευμένα έργα, φαίνεται να αδιαφορεί τόσο πολύ για τη φρίκη της πραγματικότητας και την καταπίεση που υφίστανται οι αδελφές και οι αδελφοί μας; Ως καλλιτέχνες και πολιτιστικοί φορείς, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ενώ η γενοκτονία λαμβάνει χώρα στη Γάζα και αυτή η ανείπωτη είδηση πλήττει σκληρά τις κοινότητές μας. Ποιο είναι το νόημα των επαγγελμάτων μας αν όχι να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία, να δημιουργούμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές; Γιατί αυτή η σιωπή; Η ακροδεξιά, ο φασισμός, η αποικιοκρατία, τα αντι-τρανς και αντι-LGBTQIA+, σεξιστικά, ρατσιστικά, ισλαμοφοβικά και αντισημιτικά κινήματα δίνουν τη μάχη τους στο πεδίο της μάχης των ιδεών, επιτίθενται στις εκδόσεις, στον κινηματογράφο και στα πανεπιστήμια και γι’ αυτό έχουμε καθήκον να αγωνιστούμε. Ας αρνηθούμε να αφήσουμε την τέχνη μας να γίνει συνένοχη στο χειρότερο. Ας ξεσηκωθούμε. Ας κατονομάσουμε την πραγματικότητα. Ας τολμήσουμε συλλογικά να την κοιτάξουμε με την ακρίβεια της ευαίσθητης καρδιάς μας, ώστε να μην μπορεί πλέον να αποσιωπηθεί και να συγκαλυφθεί. Ας απορρίψουμε την προπαγάνδα που αποικίζει συνεχώς τη φαντασία μας και μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση της ανθρωπιάς μας. Για τη Φατέμ, για όλους εκείνους που πεθαίνουν μέσα στην αδιαφορία. Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να μεταφέρει τα μηνύματά τους, να αντανακλά τις κοινωνίες μας. Ας δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά. Και αναλυτικά οι υπογράφοντες:
