Καχύποπτοι κομποδεματίες υπάρχουν πολλοί, αγαπητοί φίλοι, αλλά φαίνεται ότι πρόκειται για ένα αυτοφυές είδος που ευδοκιμεί ιδιαιτέρως στην βορειοδυτική πλευρά της Πελοποννήσου, δηλαδή στο νομό Αχαΐας και φυσικά στο νομό Ηλείας. Όπως διαβάζουμε στο aftodioikisi.gr, υπάρχουν αρκετά περιστατικά στους δύο αυτούς καταυλακιώτικους νομούς, όπου κτηνοτρόφοι και αγρότες έχουν καβατζώσει σε κάποιο σημείο διόλου ευκαταφρόνητα ποσά ζεστών ευρώπουλων, για να τα ξεθάψουν μετά από χρόνια κρύα, νωπά και σάπια. Η Τράπεζα της Ελλάδος, άλλωστε, είναι υποχρεωμένη να αντικαθιστά τα φθαρμένα χαρτονομίσματα χωρίς να ρωτάει από που προέρχονται τα μετρητά, ή οι φθορές, οπότε δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στην ΤτΕ έχουν φτάσει διάφοροι απελπισμένοι μήπως και σώσουν τις φαγωμένες ή τις ξεπλυμένες οικονομίες τους. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μια αγρότισσα από την Ηλεία είχε θάψει στην αυλή της 80.000 ευρώ, τα οποία λόγω της βροχής ξεθώριασαν και σάπισαν. Η αγρότισσα στη συνέχεια πήγε στην τράπεζα, όπου έγινε καταμέτρηση για αρκετή ώρα και τελικά η αγρότισσα πήρε πίσω 80.000 ευρώ σε καινούρια κολλαριστά χαρτονομίσματα. Λίγο πιο βόρεια της Ηλείας, ένας κτηνοτρόφος από ορεινό χωριό των Καλαβρύτων, εμφανίστηκε στην ΤτΕ, σε απόγνωση, αφού είχε κρύψει 10.000 ευρώ στον στάβλο του, αλλά φαίνεται ότι τα ζωντανά του του έφαγαν -κυριολεκτικά- τα λεφτά. Ο κτηνοτρόφος μάζεψε ό,τι είχε μείνει από τα μασημένα χαρτονομίσματα και τα πήγε στην τράπεζα, η οποία του επέστρεψε σε καινούρια χαρτονομίσματα 8.000 ευρώ. Ακόμη, μια Πατρινή εισοδηματίας είχε το κακό συνήθειο να (ξε)πλένει τα χαρτονομίσματα που της είχε αφήσει κληρονομιά ο σύζυγος της. Πλύνε-πλύνε, αυτά έγιναν πραγματικά λευκά και τελικά πήγε στην τράπεζα με 120.000 ευρώ πλυμένα πεντακάθαρα χαρτονομίσματα. Τελικά η τράπεζα της επέστρεψε όλο το ποσό. Μια άλλη γυναίκα από την Πάτρα ήταν πιο άτυχη, αφού πήγε στην τράπεζα με 30.000 ευρώ αλλοιωμένα χαρτονομίσματα που είχε κρύψει σε γλάστρα, από τα οποία τελικά έχασε τα περισσότερα. Μπορεί όλοι αυτοί οι Πελοποννήσιοι που δεν εμπιστεύονται τους τραπεζίτες να πήραν παράδειγμα από τους πειρατές που έκρυβαν σε σπηλιές τις χρυσές τους λίρες, αλλά τα πράγματα όπως φαίνεται ζορίζουν περισσότερο όταν μιλάμε για χαρτονομίσματα.
