Ένα βήμα πιο κοντά στο Νόμπελ Ειρήνης μας έφερε από εχθές το πρωί ο ιδιοκτήτης του αναψυκτηρίου στο λιμάνι του Πειραιά. Ο εν λόγω κύριος παραπονιόταν στην κάμερα ότι οι πρόσφυγες κάθονται στις καρέκλες του για να ξαποστάσουν και του διώχνουν τον κόσμο. Σαν να μην έφτανε αυτό,δεν παραγγέλνουν και ένα τσάι ρε παιδιά. Είναι εμφανές ότι εκτελεί με ζήλο την δουλειά του σερβιτόρου και πηγαίνει στα τραπεζάκια για να πάρει παραγγελεία κάθε 10 δευτερόλεπτα. Μάλιστα η σπεσιαλιτέ που προτείνει στους πρόσφυγες είναι το τσάι. https://www.youtube.com/watch?v=X86_Do3wlMo&feature=youtu.be Κάθονται στη δροσιά τους και δεν έχουν πάρει ένα τσάι. Δηλαδή φωνάζω δικαιολογημένα! Δίκιο έχει ο άνθρωπος, κάθονται οι πρόσφυγες στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου δεν το πιάνει ο ήλιος, ( και ακόμα περισσότερο οι βόμβες και οι πυροβολισμοί) και δεν παραγγέλνουν ένα τσάι, ένα σοκολατάκι, κάτι. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν ανταποκρίνονται οι πρόσφυγες στο κάλεσμα του καταστηματάρχη για τσάι και συμπάθεια και γιατί δεν συνδυάζουν τον περίπατό τους με κάποιο αφέψημα από το κατάστημά του. Γρήγορα ένα Νόμπελ Ειρήνης στον ιδιοκτήτη του καφέ του ΟΛΠ μόνο και μόνο που δεν φωνάζει τον στρατό για να σηκωθούν οι αποκαμωμένοι πρόσφυγες απο τα τραπεζάκια του.
