Ο χειμώνας του 1990-91 μύριζε μπαρούτι στο χώρο της εκπαίδευσης. Το πολυνομοσχέδιο που κατεβάζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το χώρο της Παιδείας (ιδιωτικά ΑΕΙ, κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, χρονικά όρια στις σπουδές, ομοιόμορφη ενδυμασία στα σχολεία κ.α.) έχει σηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε Πανεπιστήμια και σχολεία. Το 1991 ξεκινάει με 1800 απ’ τα 3104 γυμνάσια και λύκεια της χώρας κατειλημμένα και τους “νοικοκυραίους” σε απόγνωση. Μεταξύ των σχολείων σε κατάληψη και αρκετά στην Πάτρα, όπου “νοικοκυραίοι” γονείς και δημοτικοί σύμβουλοι φτάνουν να δημιουργούν μικροεπεισόδια απ’ την αγανάκτησή τους για τα κλειστά σχολεία. Στις 8 Γενάρη, με τους καθηγητές σε στάση εργασίας και με πειθαρχικές διώξεις σε βάρος τους (επειδή δε βάζαν απουσίες) κάποιοι πιο ντούροι “νοικοκυραίοι” αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Στελέχη της ΟΝΝΕΔ, με επικεφαλής το δημοτικό σύμβουλο και τοπικό πρόεδρο Ιωάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι σε καταλήψεις λυκείων. Στην προσπάθεια ανακατάληψης του 3ου Λυκείου πέφτει νεκρός από χτύπημα στο κεφάλι με σιδηρολοστό ο μαθηματικός και μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου Νίκος Τεμπονέρας, που είχε σπεύσει να προστατεύσει τους μαθητές του. Τη δολοφονία ακολουθούν μαζικές διαδηλώσεις ανά τη χώρα, ο υπουργός Παιδείας παραιτείται, ενώ ο Ιωάννης Καλαμπόκας καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης. Ποινή που μειώθηκε στην πορεία. Ποινή που δεν εξέτισε ποτέ ο Καλαμπόκας ολόκληρη λόγω καλής διαγωγής. Την οποία, μάλλον, επιδεικνύει και σήμερα σαν υπεύθυνος κάποιου τραπεζικού καταστήματος στο Βόλο. 25 χρόνια μετά, πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να ξεχάσουν αυτήν την ιστορία. Όπως αυτοί: Οι πάλαι ποτέ Κένταυροι και Rangers Πολλά από τα επιφανή πρόσωπα της δεξιάς και κεντροδεξιάς πολιτικής σκηνής περάσανε στα νιάτα τους από τις ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ. Χαρακτηριστικά ονόματα που διετέλεσαν μέλη αυτών ευαγών “ταγμάτων”: Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Πάνος Καμμένος, Γιώργος Βουλγαράκης, Αντώνης Σαμαράς. Σπάσιμο καταλήψεων και απεργιών και ποικίλοι τραμπουκισμοί ήταν ενδεικτικά της “αστικής ευγένειας” που διακατείχε το χώρο αυτό στα 80s και πρώιμα 90s. Ο “ω γέροντα η ευχή” Νίκος Νικολόπουλος Πολιτευτής με τη ΝΔ κι εκελεγμένος βουλευτής στο νομό Αχαΐας ο μετέπειτα βουλευτής των ΑΝΕΛ, θεωρείτο ο πολιτικός καθοδηγητής του θύτη, Γιάννη Καλαμπόκα και χωμένος έντονα στο κύκλωμα των τότε τραμπούκων. Ο χρυσαυγίτης Μιχάλης Αρβανίτης Ο εν λόγω κύριος υπήρξε ο συνήγορος υπεράσπισης του Καλαμπόκα στη δίκη για το φόνο του Τεμπονέρα. Για την υπόθεση, μάλιστα, έγραψε και το σχετικό βιβλίο “ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ”, όπου αναπτύσσει τις θεωρίες εκείνες που αρέσουν στα χρυσαύγουλα και όχι μόνο. Μάλλον, βέβαια, την υπόθεση Τεμπονέρα δεν έχει πρόβλημα ο ίδιος να τη θυμάται, αλλά όσοι τον επέλεξαν τότε ως συνήγορο υπεράσπισης. Η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ εν γένει Δηλαδή όσοι σήμερα βλέπουν τη βία μέσα στα πανεπιστήμια σαν αιτία για όλα τα δεινά της Παιδείας τότε βγάζανε κάτι τέτοιες ομορφιές Αφήστε δε που καμιά φορά θυμόντουσαν το περιστατικό χωρίς ιδιαίτερες ντροπές και τύψεις και το βγάζαν προς τα έξω. Στα πρότυπα άλλων “δημοκρατικών δυνάμεων” που πέρναγαν και περνάνε καμιά φορά απ’ το σημείο. Ζώα θα υπάρχουν πάντοτε, όπως επίσης και άνθρωποι.
