Είναι γνωστό, τεκμηριωμένο, χαρτογραφημένο και καλά ριζωμένο μέσα στην συλλογική κινηματογραφική συνείδηση. Είναι αδύνατον να διαχωρίσεις τον Quentin Tarantino από τη μουσική των ταινιών του. Από το Reservoir Dogs μέχρι το Kill Bill κι από το Pulp Fiction μέχρι το The Hateful Eight, δύσκολα μπορεί να φέρει κάποιος στο νου του μια αγαπημένη στιγμή Tarantino που να μην συνοδεύεται από μουσική. Στις ταινίες του, η μουσική δεν συνοδεύει την ιστορία – η μουσική λέει την ιστορία. It is known. Η αλήθεια είναι πως συνήθως ο ιδεότυπος του ταραντινικού soundtrack περιλαμβάνει τον ήχο-σήμα κατατεθέν του, δηλαδή τη νοσταλγική χρήση αμερικάνικων τραγουδιών από τα 50s, τα 60s και τα 70s, με τον ήχο της κιθάρας βέβαια να κυριαρχεί – είτε πρόκειται για το surf του Misirlou του Dick Dale είτε πρόκειται για το tremolo του Bang Bang της Nancy Sinatra. Εκτός αυτών, όμως, ο Tarantino δείχνει συχνότατα και μια βαθιά αγάπη για την μαύρη λαϊκή κουλτούρα, για την παλιά R&B και soul, για τις blaxploitation ταινίες, για το hip hop. Οι στάσεις της φιλμογραφίας του είναι γνωστές. Το Jackie Brown ήταν το απόλυτο tribute στα μαύρα κινηματογραφικά 70s. Το Kill Bill πήρε το ιερό πνεύμα των Wu-Tang και το έκανε ταινία – και μάλιστα με soundtrack RZA. Το Django Unchained, μεταξύ όλων των άλλων, είχε κι έναν Jamie Foxx να δηλώνει πως ο Tarantino είναι ένας hip hop καλλιτέχνης. Κι η αλήθεια είναι πως, κατά μία έννοια, στα 90s ο Tarantino έσκασε στο mainstream του αμερικάνικου σινεμά περίπου όπως το hip hop έσκασε στην mainstream μουσική βιομηχανία: με ορμή, με βία, με κολάζ (pastiche ή sampling αν προτιμάτε) ήχων και εικόνων, αλλάζοντας σε μεγάλο βαθμό τους όρους του παιχνιδιού. Απ’ αυτήν την σκοπιά, δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση που ο Tarantino αγαπάει το rap και το rap αγαπάει τον Tarantino. Πέρα από τις συμμετοχές rappers στις ταινίες του και την μουσική τους, οι hip hop καλλιτέχνες πολύ συχνά βρήκαν μέσα στην υπερ-στυλιζαρισμένη ούλτρα-βία του Tarantino εκείνο ακριβώς το αισθητικό αποτύπωμα που έψαχναν κι οι ίδιοι να αποτυπώσουν στον ήχο τους. Και κάπως έτσι, ο Tarantino έγινε ένας από τους πιο συζητημένους λευκούς μέσα στο rap λεξιλόγιο – μια τιμή που ελάχιστοι άλλοι μπορούν να πουν ότι απολαμβάνουν. Για να μην τα πολυλογούμε, λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε μια μεγάλη ανασκόπηση των πολλαπλών επαφών του Tarantino με το hip hop μέσα από 25 τραγούδια, από Wu-Tang μέχρι Cardi B κι από Run the Jewels μέχρι Υποχθόνιο. Απολαύστε υπεύθυνα. Η επίσημη αρχή γίνεται με τον RZA των Wu-Tang να αναλαμβάνει το soundtrack του Kill Bill: Με αντίστοιχη ωδή να γράφεται έπειτα και για τον Django, ενώ ο ίδιος ο RZA ανέφερε σε στίχους του τον Tarantino ήδη από το 1998. Στο Kill Bill Vol. 2, μάλιστα, εμφανίστηκαν σύσσωμοι οι Wu: Ενώ ο Django είχε τόσο ένα κομμάτι Rick Ross: Όσο κι ένα remix 2Pac με James Brown: Από εκεί και πέρα, φεύγοντας από τα soundtracks, αρχίζει το χάος. Υπάρχουν rappers εμμονικοί με τον Tarantino, όπως ο Logic που έχει σειρά mixtapes με τίτλο Bobby Tarantino: Ενώ το Caroline του Amine είναι τίγκα στην ταραντινιά: Γενικά, κάποιοι δεν είναι καθόλου διακριτικοί στις αναφορές τους. Παράδειγμα πρώτο: Παράδειγμα δεύτερο: Κι έτσι το αποτέλεσμα μοιάζει με ένα μεγάλο tribute στην ταραντινική εικονογραφία. Κάποιες φορές λιγότερο ποιοτικά: Κάποιες φορές πιο ποιοτικά: Κι άλλες φορές πολύ πιο ποιοτικά: Γενικά οι γυναίκες rappers αγαπάνε πολύ το Kill Bill για ευνόητους λόγους: Αν πάμε στους στίχους, όμως, το πράγμα γίνεται πιο πολύπλοκο. Στους Run the Jewels, ακούμε Tarantino flow new Jules and Vincent: Η Μ.Ι.Α λέει I can be that actress, you be Tarantino: Οι ψύχραιμοι old-school ήρωες Hieroglyphics έλεγαν Tales of fatalities like he was Tarantino / The analogy is that we know that Quentin write Fiction: Κι ο λιγότερο ψύχραιμος old-school-άς Spice 1 ράπαρε Like Quentin Tarantino shakin’ niggas up: O Big Sean θέλει να κουνηθεί λέγοντας We making moves like Tarantino, like J.J. Abrams: Ενώ ο λατρείας Ghostface Killah δίπλα στον φουλ κινηματογραφικό Childish Gambino / Donald Glover δηλώνει Tarantino don’t got reservoir dogs like mine: O Chief Keef επιμένει στο πιστολίδι λέγοντας I got enough shots to shoot a Quentin Tarantino: Κι ο πιτσιρικάς JID ονειρεύεται Tarantino on your big screen, ho: Από την άλλη, ο Rick Ross σκάει με Nas στο soundtrack του Creed λέγοντας ήδη από το intro ότι μπαίνει Like Quentin Tarantino: Και λίγους μήνες πριν ο A$AP Ferg δήλωνε περήφανα My life is like a movie, Quentin Tarantino: https://www.youtube.com/watch?v=_rQ6bmLHkBg Για να μην ξεχνάμε τις ρίζες, τελειώνοντας σιγά σιγά, ο Ύπο ήταν ο πρώτος που ανέφερε τον Tarantino στο ελληνικό rap, ρίχνοντας τον ούλτρα-ασυνάρτητο πλην θαυμάσιο στίχο Hip hop σε ταινία Tarantino / Πίνω κρύο καπουτσίνο (μάλλον είναι κι η πρώτη αναφορά σε φρέντο, ναι). Το ημερολόγιο έγραφε 2002: Έπειτα, οι σταθερά avant-garde Yonka Mayonka απέτισαν φόρο τιμής στον Tarantino βάζοντάς τον στον τίτλο αλλά όχι μέσα στο κομμάτι: Και πέρσι, τέλος, ο ΛΕΞ συνόψιζε την κατάσταση ως εξής: Ταινίες Tarantino και ταξίδια Βερολίνο.
