Θέλεις ένα ρομαντικό βράδυ; Δεν θέλεις; Είσαι ο τύπος που δεν θα έλεγε ποτέ όχι σε ένα μπουκέτο λουλούδια; Δεν είσαι ο τύπος που δεν θα έλεγε ποτέ όχι σε ένα μπουκέτο λουλούδια; Έχεις ταίρι και θέλεις να περάσεις ένα όμορφο βράδυ; Δεν έχεις και θέλεις να βρεις; Έχεις και θέλεις να χωρίσεις; Γεννήθηκες; Με αφορμή το live του στις 14 Φλεβάρη στον Σταυρό του Νότου, ο σεσημασμένος κωμικός και ασύλληπτος τραγουδοποιός Σπύρος Γραμμένος μας μίλησε μεταξύ άλλων για την τέχνη, τον έρωτα και την λογοκρισία. Όλα αυτά αφού μας έθεσε το παραπάνω ερωτηματολόγιο με την προτροπή να το απαντήσουμε πρώτοι εμείς από μέσα μας. Plot twist. Σπύρο έβγαλες τον πρώτο σου δίσκο το 2010, λίγο πριν τα τιράντα. Πες μας δυο λόγια για το ξεκίνημά σου. Πώς προέκυψε η μουσική; Εγώ κομμωτής ήμουν, αλλά πριν γίνω κομμωτής άκουγα μουσική, όπως όλοι οι άνθρωποι. Κάπου εκεί ανάμεσα στις τρίχες μπλέχτηκα με τις νότες. Τα υπόλοιπα θα τα βρείτε στο βιογραφικό μου. Βιογραφικό σημείωμα μου ζήτησαν μια μέρα Το ‘γραψα και το διάβασα κι έφαγα μια ξενέρα Κι αφού είναι μου είπανε υποχρεωτικό Το ‘κανα σε τετράστιχα να το φχαριστηθώ Γεννήθηκα ένα Σάββατο από κομμώτρια μάνα Οκτώ κιλά με γέννησε και δεν μου ‘βρήσκαν πάνα Με βάφτισαν Σπυρίδωνα, χωρίς να με ρωτήσουν Και μ’ έστειλαν σε ένα σχολειό, για να με ευνουχίσουν Μια δυσκολία μάθησης διέγνωσε η δασκάλα Μ’ έβαλαν πειραματικά μέσα σε μια γυάλα Μου δέσανε τα μάτια μου, μου κλείσανε το στόμα Μα το ‘σκασα ένα πρωί και τους πονάει ακόμα Έγινα barman, κομμωτής, έγινα pizza boy Δούλεψα και σ’ ένα sex shop που πούλαγα sex toy Έγινα διακοσμητής, σε club έβγαζα βίτσια Και μανικιούρ και πεντικιούρ έκανα σε κορίτσια Έκανα δίσκο, video clip, έφτιαξα μπάντα πρώτη Δεν έχω φράγκο βέβαια, μου επρήσθη το συκώτι Έχω twitter, facebook, κι official σελίδα Γράφω τραγούδια, ποιήματα και βάζω και σφραγίδα Τιράντες φορούσες πάντα ή αδυνάτισες απ’ όταν έγινες μουσικός; Οι αλλαγές βάρους είναι το αγαπημένο μου χόμπι, μετά το ψάρεμα. Κάπου στα είκοσι μου είχαν φέρει ένα παντελόνι δώρο, το οποίο δεν μου έκανε. Πότε δεν μου κάνανε τα παντελόνια μου, αλλά πριν απ’ αυτό τα άφηνα να πέφτουνε ή τα κράταγα με το χέρι. Σε εκείνο το παντελόνι που λες, αποφάσισα να κρατάει κάποιος άλλος το παντελόνι μου. Πήρα τιράντες, μου άρεσαν, άρεσαν και στα άλλα παντελόνια μου και από τότε είμαστε αχώριστοι. Επαναδιατυπώνοντας σοβαρά την παραπάνω ερώτηση, πώς αντιμετωπίζεις την κατάσταση με τις δισκογραφικές σήμερα; Αν ένας καλλιτέχνης δεν πουλάει δίσκους, πώς μπορεί να επιβιώσει για να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά; Πέρα από τις ζωντανές εμφανίσεις, μπορείς να γράφεις μουσική για θέατρα και να κάνεις πράγματα γύρω από το αντικείμενο που γνωρίζεις (πχ. να γράφεις σκυλάδικα με ψευδώνυμο και αυτό δεν θέλω να το σχολιάσουμε γιατί μπορεί και να το λέω για πλάκα). Ασχολείσαι με το σατιρικό, κοινωνικό τραγούδι, συχνά όμως ο στίχος σου γίνεται πιο εσωτερικός. Νιώθεις ποτέ την ανάγκη να προσεγγίσεις διαφορετικά την μουσική απ’ ότι κάνεις συνήθως; Συνεχώς νιώθω πως μου λείπουν πράγματα στη μουσική. Για αυτό πάντα ζητάω και πολλές φορές εμπιστεύομαι τις γνώμες των συνεργατών μου. Η μουσική δεν τελειώνει κάπου και μπορείς να κάνεις το ίδιο πράγμα με αμέτρητους τρόπους. Αυτό είναι και η παγίδα πολλές φορές που μπορεί να μην σε αφήσει να βγεις από το στούντιο για καιρό. Έχεις καταφέρει καλλιτεχνικά να είσαι πολιτικοποιημένος αλλά όχι κομματικοποιημένος. Θεωρείς ότι αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της τέχνης σήμερα; Πολιτικοποιημένος πρέπει να είναι κάθε άνθρωπος. Η τέχνη είναι τα συναισθήματα και οι προσλαμβάνουσες της καθημερινότητας. Δεν γίνεται να μην ασχοληθείς με αυτά που γίνονται γύρω σου και σίγουρα θες να φτάσουν τα τραγούδια σου σε αυτιά που θα προβληματιστούν. Δεν ξέρω ποια είναι η αχίλλειος πτέρνα της τέχνης, αλλά οι κομματικοποιημένοι καλλιτέχνες αυτή τη στιγμή είναι γελοίοι. Η στρατευμένη τέχνη γενικά είναι προβληματική και κάπου εκεί μέσα χάνεται και η τέχνη. Συμμετέχεις ενεργά στις συναυλίες αλληλεγγύης που διοργανώνονται κατά καιρούς όπως εκείνη για την Ηριάννα. Συμβολικά είναι σίγουρα σημαντικές. Ποιές είναι οι σκέψεις σου σχετικά με την ουσιαστική συνδρομή τους; Είναι πολύ σημαντικές οι συναυλίες που γίνονται για τέτοιους σκοπούς. Το θέμα είναι αυτοί που διοργανώνουν την συναυλία να βάζουν μπροστά τον λόγο που γίνεται και να ενημερώνουν σωστά όσους πάνε να την παρακολουθήσουν. Όταν φύγει ο κόσμος, να ξέρει πως οι συναυλία έγινε για κάποιον σκοπό και όχι για να δούμε τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση της Ηριάννας πάντως, όλοι ξέραν γιατί ήρθαν και ενημερώθηκαν σωστά. Και η οργάνωση της ήταν πολύ καλύτερη από πολλές εμπορικές συναυλίες. Τραγουδοποιός, stand up comedian, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός. Είσαι πολυπράγμων, μπερδεμένος ή θεωρείς ότι ο καλλιτέχνης είναι μια ευρεία έννοια; Είναι λίγο δύσκολοι όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί και αισθάνομαι κάπως αμήχανα. Μπερδεμένος είμαι σίγουρα και όλα αυτά τα κάνω σαν Γραμμένος. Δεν παίζω πχ. σαν ηθοποιός. Ο ηθοποιός είναι κάποιος που το έχει σπουδάσει και μελετήσει. Εγώ μελετάω τον συγκεκριμένο ρόλο κάθε φορά και τον φέρνω στα μέτρα μου. Γενικά όμως πιστεύω πως ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ανοιχτός και να δοκιμάζει πράγματα. Και όσο δοκιμάζεις και μελετάς πράγματα που δεν είναι ακριβώς αυτό που κάνεις, σε κάνουν καλύτερο σε αυτό που κάνεις. Τα τελευταία χρόνια έχεις επαγγελματική και φιλική σχέση με τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη από την Ελληνοφρένεια. Πώς κρίνεις εσύ το αιφνίδιο κόψιμο της εκπομπής; Το “κόψιμο” της εκπομπής έχει να κάνει με το “κόψιμο” που έπιασε κάποιους. Πάντα ενοχλούσε η Ελληνοφρένεια και πάντα πολλοί θέλανε να “κοπεί”. Ε αυτή τη φορά πέτυχε. Και όπως είπε και ο τσολιάς μου “Μια εκπομπή πολιτικής σάτιρας δεν κόβεται, λογοκρίνεται”. Αν η επιτυχημένη σάτιρα ξεκινά από τον αυτοσαρκασμό, πού τελειώνει; Πάνω σας… Ποιοί είναι οι άνθρωποι που σε εμπνέουν; Διαβάζεις περισσότερο ή ακούς; Διαβάζω, ακούω και γενικά προσπαθώ να κλέβω αυτά που λατρεύω. Μου αρέσουν πολύ οι tiger lillies, o Tom Waits, o Nino Rota, o Georges Brassens, o Bασίλης Νικολαΐδης, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, οι stereo nova, ο Tom Robbins, o Marquez, ο Χατζηδάκις… Και αρκετοί φίλοι μου, είτε καλλιτέχνες, είτε όχι. Δεν νομίζω πως έχουν τέλος αυτά που μας εμπνέουν! Στις 14 Φεβρουαρίου είναι το live σου στον Σταυρό του Νότου. Μίλα μας λίγο για τον έρωτα ως πηγή έμπνευσης. Έρωτας είναι όλη η ζωή. Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε ερωτευμένοι. Είναι η κλοτσιά μέσα στη ματαιότητα. Είναι απρόσμενο, είναι σαν τον θάνατο. Θα μπορούσα να μιλάω πολύ ώρα γι’ αυτό αλλά έχουν μιλήσει άλλοι, είτε καλλιτέχνες, είτε όχι. Ρωτήστε τους διπλανούς σας ή γκουγκλάρετε το. Σας ευχαριστώ πολύ για τις πολύ ωραίες ερωτήσεις σας. Καλή συνέχεια και δύναμη! *Ο Σπύρος Γραμμένος κάθε Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 11:00-12:15 το πρωί παίζει ποιοτική μουσική σε κακή ποιότητα στo www.toradiofono.gr.
