Απ’ όλα τα λογοτεχνικά είδη, εκείνα που αναμφισβήτητα βρίσκονται σε μόνιμη άνθιση όσον αφορά την προτίμηση του αναγνωστικού κοινού είναι όσα καταφέρνουν να εξάψουν την φαντασία του, να λειτουργήσουν ως δρόμοι διαφυγής από την πραγματικότητα και παράλληλα να ταρακουνήσουν τις βεβαιότητές του για το παρόν και το μέλλον. Ως εκ τούτου, τα είδη του science fiction και του fantasy θα βρίσκονται πάντα στις κορυφές των προτιμήσεων όσον αφορά την μαζική λαϊκή λογοτεχνία. Τη χρονιά που μας πέρασε, ένα έτος που ούτως ή άλλως έμοιαζε βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας, οι εκδόσεις Anubis προχώρησαν στην κυκλοφορία μιας από τις πιο πετυχημένες sci-fi λογοτεχνικές τριλογίες των τελευταίων ετών, τον Μακρύ Χειμώνα του A.G. Riddle, ο οποίος αποτελείται από τα μυθιστορήματα Παγωμένος Κόσμος, Κλέφτες του Ήλιου και Χαμένη Αποικία (με το τελευταίο να εκδίδεται το Νοέμβριο του 2020, λίγο πριν την εκπνοή της χρονιάς). Ο Riddle είναι ένας συγγραφέας που ξεπήδησε μέσα από τον κόσμο των ιντερνετικών start-up εταιρειών, οπότε γνωρίζει πολύ καλά πώς να χειρίζεται τις λογοτεχνικές και επικοινωνιακές ανάγκες των σύγχρονων αναγνωστών. Μ’ αυτήν την έννοια, δεν είναι καθόλου παράξενο που δύο μυθιστορήματά του, το Atlantis Gene και το Departure, βρίσκονται σε διαδικασία παραγωγής για κινηματογραφική μεταφορά αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Αυτές τις μέρες, λοιπόν, είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε μαζί του για μια σειρά από ζητήματα που ξεκινούν από τον ρόλο της μυθοπλασία του φανταστικού σήμερα και τις προκλήσεις της αυτοέκδοσης μέχρι το τι σημαίνει να γίνονται ταινίες τα βιβλία σου και πώς το ίντερνετ αλλάζει την ίδια την εκδοτική βιομηχανία. Ακολουθεί η συζήτησή μας. Τα τελευταία χρόνια έχεις γράψει εκτενώς για θέματα όπως οι εκρήξεις πανδημίας και η κλιματική αλλαγή. Μπορεί η μυθοπλασία να μας βοηθήσει να προσανατολιστούμε σε αυτήν την παράξενη εποχή που ζούμε; Πραγματικά το ελπίζω. Όταν έγραψα το Pandemic το 2016, αφιέρωσα το μυθιστόρημα στα άτομα που εργάζονται στη δημόσια υγεία. Ήλπιζα ότι η ιστορία θα παρέμενε μυθοπλασία για πολύ καιρό. Ο τελευταίος χρόνος, με τόσους πολλούς τρόπους, ήταν το άθροισμα όλων των φόβων μου. Αλλά έχω ακούσει επίσης από τόσους πολλούς αναγνώστες που διαβάζουν αυτό το βιβλίο (και το The Atlantis Gene) ότι τους βοήθησε να κατανοήσουν τι συνέβαινε και να προετοιμαστούν καλύτερα οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Κατά την άποψή μου, αυτή είναι η δύναμη της μυθοπλασίας: αποκαλύπτει τον κόσμο μας με τρόπο που δεν είναι απειλητικός. Μαθαίνουμε μέσα από τις εμπειρίες των φανταστικών χαρακτήρων και επιστρέφουμε στη ζωή μας με το θάρρος και τη γνώση για να επιτεθούμε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Το πρώτο σου έργο, το The Atlantis Gene, το δημοσίευσες μόνος σου και όμως πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Ποια ήταν τα σημαντικότερα διδάγματα που πήρες από αυτή την επιτυχία, τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά; Έμαθα πώς να αντιμετωπίζω την κριτική. Είχα περάσει δέκα χρόνια σε ένα περιβάλλον start-up εταιρειών πριν γράψω το πρώτο μου βιβλίο. Είχα συνηθίσει σε ζωηρές συζητήσεις, σε διαφωνίες με τους ανθρώπους που δουλεύαμε μαζί, σε συμβιβασμούς και επιδίωξη συναίνεσης. Γράφοντας ένα βιβλίο ήρθα μπροστά σε νέες προκλήσεις για μένα. Νομίζω ότι όλοι οι συγγραφείς επενδύουν ένα κομμάτι του εαυτού τους στη δουλειά τους. Νομίζω ότι όσα περισσότερα επενδύουμε, τόσα περισσότερα παίρνουν οι αναγνώστες από τα μυθιστορήματα. Και όσο περισσότερο επενδύουμε τον εαυτό μας προσωπικά, τόσο περισσότερο ρισκάρουμε. Ερωτευόμαστε τις ιστορίες μας και τους χαρακτήρες μας. Κάποιο μέρος τους διαμορφώνεται από εμάς και από τις εμπειρίες μας. Είναι δύσκολο όταν δέχονται επίθεση, αλλά έχω μάθει να το αντιμετωπίζω καλύτερα με την πάροδο του χρόνου. Και έχω μάθει τόσα πολλά από τις κριτικές και τα emails αναγνωστών. Νομίζω ότι ένα μέρος του να είσαι καλός συγγραφέας είναι να είσαι ένας δια βίου μαθητής – να βελτιώνεις πάντα τις ιστορίες σου άσχετα με το πόσα αντίτυπα έχεις πουλήσει. Οι δημοφιλείς συγγραφείς της genre μυθοπλασίας, όπως εσύ, τείνουν να είναι εξαιρετικά παραγωγικοί – και έχεις γράψει 9 βιβλία σε λιγότερο από μια δεκαετία! Ποια είναι η διαδικασία σου όσον αφορά την έρευνα και την συγγραφή; Αρχίζω πάντα με ένα θέμα που με συναρπάζει. Για μένα, αυτός είναι ο μόνος τρόπος που λειτουργεί το πράγμα. Η έρευνα περιλαμβάνει αμέτρητες ώρες ανάγνωση για ένα θέμα, οπότε είναι πραγματικά βοηθητικό αν πρόκειται για ένα θέμα που σου αρέσει. Μόλις έχω κάτι στέρεο για το θέμα και το premise του βιβλίου – το επιστημονικό μυστήριο που με συναρπάζει κάθε φορά- κάνω brainstorming πάνω σε σαγηνευτικούς χαρακτήρες που θα μπορούσαν να κατοικήσουν σε αυτόν τον κόσμο. Ψάχνω για ανθρώπους με προβλήματα που συνδέονται με την επιστήμη και την ιστορία – χαρακτήρες που θα ήθελα να περάσω χρόνο μαζί τους. Στη συνέχεια, κάνω ένα πρόχειρο περίγραμμα του μυθιστορήματος, εστιάζοντας στα δραματικά σημεία καμπής της ιστορίας, και κυρίως, στη μεγάλη ανατροπή στο τέλος που χαρακτηρίζει τα μυθιστορήματα μου. Τότε φτιάχνω ένα πρώτο draft. Βρίσκω ότι καθώς γράφω το draft αποκτώ μια καλύτερη αίσθηση των χαρακτήρων. Με εκπλήσσουν, και προσαρμόζω το περίγραμμά μου έτσι ώστε η ροή της ιστορίας να μοιάζει πιο αυθεντική – με βάση την αυξανόμενη κατανόησή μου για τους χαρακτήρες. Δεδομένου ότι είχες εργαστεί στον τομέα των εταιρειών του διαδικτύου για χρόνια πριν αρχίσεις να γράφεις, ποιες είναι οι σκέψεις σου για το παρόν και το μέλλον της λογοτεχνίας στην ψηφιακή εποχή; Βλέπω θετικά και αρνητικά πράγμα όσον αφορά τον αντίκτυπο του internet στη εκδοτική βιομηχανία. Από την αρνητική πλευρά, η ψηφιακή εποχή απειλεί τα βιβλιοπωλεία, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις χρόνου και χρήματος. Για πολλούς ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείων, το κατάστημά τους είναι κάτι περισσότερο από μια επιχείρηση – είναι ένα μέρος της ταυτότητάς τους. Είναι κάτι που αγαπούν. Και αυτά τα μαγαζιά, για πολλούς από εμάς, είναι μέρη που συνδέουμε με την ανάγνωση και με το να ερωτεύεσαι την ανάγνωση. Το internet και η ψηφιακή έκδοση βιβλίων έχει επίσης όμως τη δυνατότητα να κάνει ιστορίες από οπουδήποτε στον κόσμο άμεσα διαθέσιμες σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου – και μάλιστα σε ένα κλάσμα του κόστους που πλήρωναν οι αναγνώστες προηγουμένως. Είναι πιο γρήγορο και φθηνότερο για τους αναγνώστες. Έτσι, ενώ βλέπω τα σαφή οφέλη του διαδικτύου για τους αναγνώστες – ειδικά εκείνους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν έντυπα βιβλία – η σκέψη μου είναι κοντά στους ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείων, και είμαι αισιόδοξος ότι η βιομηχανία θα καταφέρει να φτάσει σε μια ισορροπία που είναι δίκαιη και υποστηρικτική για όλους. Αν δεν κάνω λάθος, κάποια από τα βιβλία σου είναι ήδη σε τροχιά κινηματογραφικής μεταφοράς. Ποια ήταν τα αισθήματά σου όταν το έμαθες; Εμπλέκεσαι προσωπικά σε αυτές τις μεταφορές; Ήμουν εξαιρετικά ενθουσιασμένος όταν ο ατζέντης μου μου είπε ότι μυθιστόρημά μου είχε επιλεγεί από την Twentieth Century Fox. Το να δω οποιαδήποτε από τις ιστορίες μου στην οθόνη θα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Είναι σε στάδιο development εδώ και χρόνια, οπότε δεν είμαι σίγουρος πότε θα συμβεί. Έχω συνομιλίες με τους παραγωγούς κάθε τόσο, αλλά δεν συμμετέχω ενεργά στη διαδικασία παραγωγής. Τα genres του sci-fi, του μυστηρίου και του fantasy βρίσκονται άνοδο τόσο στη λογοτεχνία και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Ποια είναι η γνώμη σας για τη δημοτικότητα και τη σημασία τους στον σημερινό κόσμο; Έχεις δίκιο, βλέπουμε ένα κύμα ενδιαφέροντος για την επιστημονική φαντασία και το fantasy. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλές θεωρίες ως προς το γιατί, αλλά εγώ θεωρώ ότι είναι λόγω της ανθρώπινης φύσης: είμαστε όλοι φυσικά περίεργοι για το μέλλον. Σήμερα, μοιάζει σαν να ζούμε σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον, και νομίζω ότι όλοι προσπαθούμε να το καταλάβουμε – ψάχνουμε για τυχόν ενδείξεις ως προς το τι έρχεται στη συνέχεια (και πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για αυτό). Σε μεγάλο βαθμό, αυτό είναι που περίπου αφορούν τα βιβλία μου: αυτές οι μεγάλες ιδέες, αυτά τα μεγάλα “what if?” ερωτήματα που μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο μας με διαφορετικό τρόπο. Και νομίζω ότι υπάρχουν εξίσου πολλοί άνθρωποι που στρέφονται στην επιστημονική φαντασία και το fantasy επειδή είναι διαφορετικά από τον κόσμο μας. Είναι μια απόδραση, ένας κόσμος όπου οι χαρακτήρες δεν απορροφώνται από τις ανησυχίες και τις προκλήσεις του περιβάλλοντος γύρω μας. Τώρα που η Long Winter τριλογία σου έχει ολοκληρωθεί, θα γράψεις μια ακόμα σειρά ή ένα αυτοτελές μυθιστόρημα; Τι είδους πράγματα σε ενθουσιάζουν και σε εμπνέουν αυτή τη στιγμή ως συγγραφέα; Δουλεύω πάνω σε μια νέα σειρά που είναι γεμάτη από μεγάλες ιδέες για τις οποίες είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος. Είναι επικεντρωμένη στις νέες τεχνολογίες στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, καθώς και σε κάποιες “what if?” ερωτήσεις σχετικά με το παρελθόν της ανθρωπότητας, και ελπίζω ότι οι αναγνώστες θα το απολαύσουν.
