“Η ανθρωπιά ανθίζει μέσα από τα ερείπια”, μια φράση που έχει γραφτεί πολλές φορές για περιπτώσεις όπως αυτές του πολύνεκρου σεισμού που συγκλόνισε τη γειτονική Ιταλία. Δε θα μπορούσε, λοιπόν, να μην ισχύει και για την πρόσφατη καταστροφή που ισοπέδωσε τρία ολόκληρα χωριά λίγο βορειότερα της Ρώμης, στην κεντρική Ιταλία. Το ζήτημα είναι ότι, για μια ακόμη φορά, η βοήθεια και η συμπαράσταση ήρθε όχι μόνο από τους ντόπιους αλλά και από τους “κσαίνοι” που έρχονται να καταλάβουν και να ισοπεδώσουν με τα βάρβαρα ήθη του, ως άλλος σεισμός, την πολιτισμένη Ευρώπη των Λαώνε. Πρόσφυγες από την Υποσαχάρια Αφρική που είχαν μεταφερθεί, μετά την άφιξή τους στη Σικελία, σε κέντρο μόλις 50 χιλιόμετρα από το επίκεντρο της φονικής σεισμικής δόνησης έσπευσαν στις σεισμόπληκτες περιοχές για να προσφέρουν τη βοήθειά τους μαζί με άλλους εθελοντές από τη χώρα, ώστε να στηθούν οι σκηνές για όσους επιζώντες έχουν χάσει τα σπίτια τους. Με την κατάλληλη πορτοκαλί ενδυμασία, με τσάπες και τσουγκράνες έπιασαν άμεσα δουλειά. Ένας από αυτούς, ο 20χρονος Αμπμντουλλάχ από το Μπενίν δήλωσε: Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους εδώ. Είδαμε ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και νιώθουμε άσχημα. Θέλουμε να επιδείξουμε σεβασμό προς εκείνους και την αξιοπρέπειά τους. Η Λετίτσια Ντελαμπάρμπα της φιλανθρωπικής οργάνωσης Human Solidarity Group (GUS) δήλωσε στο Reuters πως η προσφορά της βοήθειας από πλευράς των προσφύγων ήταν δική τους ιδέα. Και λογικό, αν το σκεφτεί κανείς, δεδομένου του πόνου και των συμφορών που τους οδήγησαν μακριά από την πατρίδα τους να ψάξουν ένα καλύτερο μέλλον σε μια, μάλλον, αφιλόξενη ήπειρο, που ψάχνει το φάρμακο για τη “μόλυνση” που φέρνουν μαζί τους αυτοί οι άνθρωποι. (πηγή)
