Eμείς αγαπητοί φίλοι και φίλες, για κάτι τέτοια ζούμε. Οι μέρες του μεγάλου Οτινάναι που ήταν η εβδομάδα από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος για το ναι ή το όχι στη δανειακή σύμβαση ήταν μια από τις πιο απολαυστικές περιόδους που έχουμε προλάβει να βιώσουμε, πυκνές από εκπληκτικά σκηνικά που προσευχόμαστε σε κάθε Βούδα και Αλλάχ να ξαναζήσουμε. Είναι η φάση που ξαφνικά μέσα σε μια βδομάδα όλη η Ευρώπη και ένα σημαντικό ποσοστό της υφηλίου βρέθηκε να χαζεύει απορημένο αυτό: [break height=50] [break height=50] Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αστεία τώρα πια που ο Αλέξης Τσίπρας με μεγαλύτερη ανατροπή από της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το ’99 έγινε ο Σάκης Ρουβάς των μνημονίων, αλλά για μας αξίζει να μπούμε στη χρονομηχανή με σκοπό να κάνουμε μια αναδρομή σε αυτές τις υπέροχες μέρες του Μπιλμπάο Όλα. Κι επειδή οι λέξεις μας τελείωσαν, θα γίνει με τον τρόπο που πρέπει: με memes. Εκείνη το βράδυ Παρασκευής της 27ης Ιουνίου 2015, όλα ξεκίνησαν έτσι: [break height=50] Έτσι λοιπόν, εκείνη τη στιγμή όλοι πίστεψαν πως ο Αλέξης αναφώνησε YOLO κι όλα πήραν το δρόμο τους. Κάποιοι βέβαια δεν ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα. [break height=50] Kάποιοι, άλλοι βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στα κάγκελα. [break height=50] Οι Συριζαίοι ήταν κάπως έτσι: [break height=50] Κι ένα άλλο, σημαντικό κομμάτι το είδε με αυτή τη συγκρατημένη οπτική: [break height=50] Γρήγορα, άρχισε να παίρνει θέση και ο καλλιτεχνικός κόσμος: [break height=50] Kάποιοι αναφώνησαν ότι ΤΩΡΑ είναι η ώρα μας: [break height=50] Ενώ κάποιοι αναφώνησαν “τι μαλακίες είναι αυτές, ΓΑΤΑΚΙΑ”: [break height=50] Η φάση με τα ΑΤΜ άρχισε να κουράζει γρήγορα, οπότε αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τα μεγάλα μέσα: [break height=50] H κατάσταση εκτροχιάστηκε γρήγορα: [break height=50] Πολύ γρήγορα: [break height=50] O Ζαν – Κλοντ από τις Βρυξέλλες αφιέρωνε στον Aλέξη από την Αθήνα: [break height=50] Η αυθόρμητη δημιουργικότητα των μαζών που έλεγε κι ο Μπακούνιν αγαπητοί φίλοι δημιουργούσε τέτοια πράγματα. Τι εννοείται ποιος είναι ο Μπακούνιν. [break height=50] Όσο περνούσαν οι μέρες, η φάση γενικά άρχισε να θυμίζει Αποκάλυψη: [break height=50] Και ενώ οι δύο πλευρές ρίχνανε κατάρες η μία στην άλλη, η βρόχα έπεφτε στρέιτ θρου: [break height=50] Το μνημόνιο δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση: [break height=50] Η πορεία των πραγμάτων παρεκτράπη για λίγο όταν ο μεγάλος ηγέτης έσπασε τη σιωπή του: [break height=50] Κανένας δεν έμεινε χωρίς να πάρει θέση: [break height=50] Όλες οι κοινωνικές ομάδες στήριζαν Stannis: [break height=50] Κάποια στιγμή επαληθεύθηκε η προφητεία και άρχισαν να λείπουν βασικά είδη: [break height=50] Οι άνθρωποι της τέχνης γενικώς δεν κρύφτηκαν από το μεγάλο δίλημμα των ημερών: [break height=50] Ακόμα και τότε, φαινόταν ότι ο Τσίπρας είναι πουθενά απέναντι στον απόλυτο μαχητή του δημοψηφίσματος. Τι εννοείται ποιος ήταν αυτός; Τα memes από αυτή τη φωτογραφία που φτιάξατε εσείς, υπέροχοι αναγνώστες μας, γέμισαν ένα άρθρο: [break height=50] Αυτή η οπτική γωνία είναι η αγαπημένη του γράφοντος. Τι, χεστήκατε; Δεν το εννοείτε [break height=50] Έφτασε τελικά η μεγάλη μέρα. Δύσκολα ήταν τα πράγματα για το στρατόπεδο του ΝΑΙ με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων την Κυριακή. [break height=50] Πολύ δύσκολα. [break height=50] Αυτή η φωτογραφία του Άδωνι Γεωργιάδη κάθε μέρα. [break height=50] Άνετοι, από την άλλη, ήταν οι πρωταγωνιστές του ΟΧΙ: [break height=50] [break height=50] Δύσκολο προβλεπόταν το βράδυ. [break height=50] Συγκλόνισε το κλάμα του Κωνσταντίνου. [break height=50] Σχεδόν αμέσως μας κούνησε λευκό μαντίλι ο αγαπημένος μας πιτσαδόρος. [break height=50] Εντάξει το ξέρουμε, εντέλει μείναμε Ευρώπη, ο Τσίπρας τα γύρισε, ξαναψηφίσαμε μνημόνια, τα γνωστά. Θα το θυμόμαστε για πάντα όμως. Γιατί σαν τότε, δεν έχουμε ξαναπεράσει καλύτερα στη ζωή μας.
