Το τελευταίο εικοσιτετράωρο, η κοινωνία των Ελ παρακολουθεί σοκαρισμένη τις εξελίξεις στην υπόθεση της δολοφονίας ενός τετράχρονου κοριτσιού από τον πατέρα του. “Θανατική ποινή ρεεε”, “Να τον σκοτώσουμε αφού πρώτα του βγάλουμε τα μάτια για να τον βασανίσουμε”, “Ναι, άλλα αν του βγάλουμε τα μάτια πως θα βλέπει τα φρικτά βασανιστήρια που θα του κανουμε;” – αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους διάλογους που γίνονται από το πρωί στα περισσότερα γραφεία/ταξί/καφενεία της χώρας. Ο όχλος θέλει αίμα, το αίμα του δολοφόνου και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, έσπευσε να του το υποσχεθεί: Κοιτάξτε, όταν σκοτώσεις τη μάνα σου ή το παιδί σου… και όλα αυτά, με βιασμούς ή τέτοιου είδους δολοφονίες… Υπάρχει ένας κώδικας τιμής μέσα στις φυλακές, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Άρα γι’ αυτό εγώ νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ γρήγορα θα έχουμε το θάνατο και του ίδιου του δράστη. (πηγή) Τι μας θυμίζει, τι μας θυμίζει… Ο Ντρεντ είναι ένας κρατικός λειτουργός σε μια βίαιη μελλοντική πόλη και ανήκει σε ένα σώμα ένστολων δικαστών-αστυνομικών οι οποίοι έχουν δικαιώματα αστυνόμευσης, ερμηνείας του νόμου και άμεσης εκτέλεσής του. Ο Ντρεντ και οι συνάδελφοί του μπορούν να συλλαμβάνουν, να εκδίδουν ποινές αλλά και να τις εκτελούν (όπως να αποφασίζουν για θανατική ποινή και να την εκτελούν) επί τόπου ακόμη και αμέσως μετά τη διάπραξη αδικήματος. (πηγή) Αααχ αυτή η κρυφή γοητεία της δεξιάς… Οι στολές, τα πηλίκια, το βρωμόξυλο στους “άλλους”, δίκες, καταδίκες, εκτελέσεις, πειθαρχία και λίγα λόγια: Δεν μπορεί κανείς ούτε να το αναλύσει εγκληματολογικά, ούτε ποινικά, ούτε κοινωνικά. Μιλάμε για μια ακραία, μη ανθρώπινη συμπεριφορά, πολλώ μάλλον που ήταν και παιδί του –δεν ήταν ένα ξένο παιδί που απήχθη ή κάτι άλλο. Άρα περνάμε σε μία σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης η οποία δεν έχει αντικείμενο εξέτασης. Δεν έχει τίποτα να πεις. (πηγή) …είπε ο καθηγητής Εγκληματολογίας. Σαν πολύ γρήγορα δεν κατρακυλήσαμε από τη “δημιουργική ασάφεια” των πρώτων ημερών σε τοποθετήσεις επιπέδου ταρίφα που νοσταλγεί τη χούντα, κύριε υπουργέ; Φωτογραφίες: SOOC
