Με τις σχέσεις ανάμεσα στην Ελληνική και τη Γερμανική κυβέρνηση να έχουν στραβώσει άσχημα, πολλοί συμπολίτες μας αναρωτιούνται εύλογα για τους Γερμανούς: “Τι τους έχουμε κάνει μωρέ τους μαλακισμένους;”. Η απάντηση φαίνεται να μην είναι εύκολη. Πράγματι η γερμανική κυβέρνηση, ο γερμανικός Τύπος και η πλειοψηφία του λαού της χώρας δείχνουν να τα έχουν πάρει στο κρανίο μαζί μας: όχι μόνο με τις ασυνέπειες της Ελληνικής οικονομίας αλλά με την Ελλάδα την ίδια και τους Έλληνες ως λαό. Κάτι υπάρχει που δεν βλέπουμε. Κάποιο κομμάτι του παζλ αγνοοούμε. Δεν μπορεί να είναι μουρλοί και να μας έχουν τόσο μίσος χωρίς λόγο. Κάποιος τους έχει κάνει κάτι. Κάποιος στη Γερμανία έχει δώσει κακό όνομα στους Έλληνες. Κάποιος έχει κάνει τους Γερμανούς όταν ακούνε “Ελλληνας”, να σκέφτονται ενστικτωδώς κάτι άσχημο. Κάποιος έχει κάνει τους Γερμανούς όταν ακούνε “Ελληνας” να σκέφτονται ενστικτωδώς αυτή την εικόνα: Αυτή η παράξενη ημίγυμνη προσωπικότητα της παραπάνω φωτογραφίας είναι ο μεγάλος άγνωστος “Έλληνας ποπ σταρ” της Γερμανίας. Ονομάζεται Κώστας Κορδαλής, εδώ και σαράντα χρόνια είναι στη Γερμανία εξίσου διάσημος με τη Νανά Μουσχουρη και τη Βίκυ Λέανδρος και αυτή είναι η παράξενη, εφιαλτικά κακόγουστη ιστορία του. Η παραπάνω μπαλάντα με το όνομα “Anita” ήταν το τραγούδι που έκανε σούπερ σταρ της Γερμανικής μουσικής τον Costa Cordalis το 1976. Έχοντας μεταναστεύσει εκεί το 1963 από ένα χωριό της Φθιώτιδας, ο Κορδαλής ασχολήθηκε αμέσως με τη μουσική, έκανε ένα πρώτο χιτ με διασκευή του “Love me Tender” του Έλβις το 1965 και άρχισε να χτίζει το μύθο του. Το ’76 η “Anita” τον έκανε πασίγνωστο: το τραγούδι έγινε μέγα σουξέ στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία και μετέτρεψε τον Cordalis σε πρώτη μούρη αυτού που οι Γερμανοί λένε “schlager”, δηλαδή των χαζοβιόλικων ελαφρών ερωτοτράγουδων που θεωρούνται τα αντίστοιχα “λαϊκά” εκεί. Επίσης έκανε τον Cordalis τον πιο διάσημο Ελληνογερμανό της χώρας, την #1 αναφορά που έρχεται στα μυαλά των Γερμανών όταν ακούνε “Ελλάδα”. Και κάπου εκεί το πράγμα στράβωσε. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και ο Κορδαλής δυσκολευόταν να επαναλάβει την επιτυχία του “Anita”, είπε να το πιάσει αλλιώς. Και ως Έλληνας, βρήκε τον τρόπο. Σου λέει, “τι ξέρουν οι Γερμανοί από Ελλάδα; Zorbas, sirtaki, bouzouki und ouzo”. Και έτσι άρχισε να πορεύεται. Και να παντρεύει τη γνωστή Ελληνική κακογουστιά με την (ακόμα χειρότερη, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς) Γερμανική κακογουστιά. Και δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Ο τιτάνας πρώτα άρχισε να τραγουδάει “sirtaki” με κάθε Φλωρινιώτικη ενδυμασία που βρισκόταν στο δρόμο του: … και σύντομα είχε πει τόσες παραλλαγές που έφτασε να το παίζει με αμάνικο-με-σημαία-Μεγάλης-Βρετανίας και αρκουδιάρικο χορευτικό: https://www.youtube.com/watch?v=x-7AgRWpX5M Σε κάποια φάση επιχείρησε να τερματίσει την τουριστικίλα του πράγματος βγάζοντας μπουζουκομπιτάκι με τίτλο “Κι Εγώ Πίνω Ούζο”: Και το 2012, καθώς η Ελλάδα είχε βουτήξει πλέον μέχρι τα αυτιά στα σκατά και εκλιπαρούσε τους Γερμανούς για οίκτο, αδυσώπητος όπως πάντα ο Κορδαλής εξαπέλυσε αυτό το αρρωστούργημα: … ενώ παράλληλα δεν έπαψε ποτέ να δίνει στο Γερμανικό λαο αυτή την εικόνα για τους Έλληνες: Για να γίνει κατανοητό το πόσο διάσημος είναι ο Κορδαλής στη Γερμανία αρκεί να σημειωθεί πως το 2004, τρεις δεκαετίες μετά το πρώτο του χιτ, συμμετείχε στο reality show “Ich bin ein Star – Holt mich hier raus!” του μεγάλου Γερμανικού καναλιού RTL (μια παραλλαγή του “Survivor” με σελέμπριτι παιχτες)… και βγήκε πρώτος. Να και η φωτό από τον τελικό του παιχνιδιού και τη στέψη του ως “Βασιλιά της Ζούγκλας”: Ο Costa Cordalis είναι ο “αόρατος Χ” στην εξίσωση των σχέσεων Ελλάδας-Γερμανίας. Η ύπαρξή του, από μόνη της, κάνει ένα κλικ πιο κατανοητή την απέχθεια που δείχνουν οι δανειστές για τη χώρα μας – και εξηγεί γιατί το θεωρούν τόσο αυτονόητο πως εδώ ψωλάρουμε όλη μέρα στη λιακάδα, λιωμένοι από τα ούζα. Είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας σταρ του οποίου την ύπαρξη δεν μάθαμε ποτέ και αυτός που έχει μεταφράσει, χορογραφήσει μαζί με τα παιδιά του και εκτελέσει μπροστά στα μάτια Ευρωπαίων συνανθρώπων μας τη Γερμανική εκδοχή του “Gimme” των One: Ο Costa Cordalis ειναι πιο επικίνδυνος για τη διαπραγμάτευση από όσο θα ήταν πενήντα φάπες του Βαρουφάκη στον Σόιμπλε.
