Στις αρχές του 18ου, οι γάλλοι αποικιοκράτες θα αποβιβαστούν σε μία άγνωστη μέχρι τότε περιοχή του Νέου Κόσμου, που την άνοιξη του 1718 θα ονομάσουν «Νέα Ορλεάνη». Εκεί, πέρα από το θάνατο, θα σκορπίσουν και τις ευρωπαϊκές τους συνήθειες και, συγκεκριμένα, ένα παιχνίδι με ταξινομημένες κάρτες και πολύ μπλοφάρισμα. Αν και υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεωρίες σχετικά με την αρχική προέλευση του παιχνιδιού, το πιθανότερο είναι ότι το γαλλικό «poque», αποτέλεσε μία μετεξέλιξη του περσικού παιχνιδιού «As Nas». Mε τη σύγχρονη ονομασία του, ωστόσο, θα απαντηθεί για πρώτη φορά στα ποταμόπλοια του Μισισιπί. Από κει θα περάσει στα σαλούν για να φιλοξενηθεί τελικά από φωταγωγημένα καζίνο του Λας Βέγκας και σύγχρονες διαδικτυακές πλατφόρμες. Αυτή τη στιγμή, το πόκερ αποτελεί ένα από τα πλέον επικερδή παιχνίδια, με εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να παίζουν ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, νόμιμα ή παράνομα, σε σπίτια και καφενεία, λέσχες και καζίνο. Ωστόσο, ο Στάθης και ο Θάνος Κωνσταντέλλος, που τα τελευταία 7 χρόνια ασχολούνται επαγγελματικά με το παιχνίδι, θεωρούν ότι το πόκερ «δεν σημαίνει απαραίτητα τζόγος, καφενείο και πόκα» και παρακάτω μας εξηγούν γιατί. [break height=50] [break height=50] Πότε ξεκινήσατε να παίζετε πόκερ; Στάθης: Ξεκινήσαμε να παίζουμε ερασιτεχνικά το 2004, όταν μπήκαμε στο Πανεπιστήμιο. Είχαμε περάσει και οι δύο στο ΤΕΙ Μηχανολογίας στην Κοζάνη και είχαμε πιάσει εκεί ένα σπίτι μαζί με έναν φίλο μας. Θάνος: Όλα ξεκίνησαν από το στοίχημα βασικά. Παίζαμε στοίχημα ως πιτσιρικάδες και όταν γίναμε 18 αρχίσαμε να παίζουμε σε εταιρείες του διαδικτύου επειδή είχαν καλύτερες αποδόσεις κι επειδή τα κέρδη ήταν αφορολόγητα. Σε κάποια φάση είδαμε ότι υπήρχε ένα bonus για το πόκερ. Μπήκαμε στη διαδικασία να μάθουμε κάποια βασικά πράγματα για να πάρουμε το bonus και να το παίξουμε στο στοίχημα. Και κάπως έτσι κολλήσαμε. Στάθης: Αν και παίζαμε ερασιτεχνικά, βγάζαμε πολύ καλό χαρτζιλίκι. Μάλιστα, συμμετείχαμε και οι τρεις σε online τουρνουά και μοιράζαμε τα κέρδη. Το περίεργο ήταν ότι ήδη από την αρχή τα πηγαίναμε πολύ καλά, πράγμα ασυνήθιστο για τους πρωτάρηδες. Είχαμε πάρει και διάφορα πακέτα για live τουρνουά του εξωτερικού. Αλλά όσο καλό χαρτζιλίκι και να βγάζαμε, δεν ήμασταν ακόμα οικονομικά ανεξάρτητοι. Εξακολουθούσαν να μας στηρίζουν οι γονείς μας. Η απόφαση να το δούμε πιο επαγγελματικά ήρθε το 2011, όταν τελειώσαμε τη σχολή και επιστρέψαμε στην Αθήνα. Και πώς το πήρατε απόφαση τελικά; Θάνος: Συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα. Καταρχάς δεν έχεις κάποιο αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου, είσαι πολύ αυτόνομος. Για παράδειγμα, καθορίζεις μόνος σου τις ώρες που θα παίζεις. Αλλά ήταν έτσι κι αλλιώς κάτι που μας άρεσε πολύ, οπότε με κάποιο τρόπο συνδυάσαμε το χόμπι με τη δουλειά. Είναι, επίσης, μια δουλειά που σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις πάρα πολλά ταξίδια. Στάθης: Έπαιξε και η κρίση τεράστιο ρόλο σε αυτή την απόφαση. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για μας, αλλά για τους περισσότερους έλληνες επαγγελματίες πόκερ. Υπάρχει ένα στοιχείο που έχει πολύ ενδιαφέρον. Μέχρι το 2008, οι Έλληνες ήταν ανάμεσα στους χειρότερους παίκτες πόκερ παγκοσμίως. Μόλις ξεκίνησε η κρίση, πολλοί από αυτούς καλώς ή κακώς βρήκαν διέξοδο εκεί κι έτσι αναγκάστηκαν να διαβάσουν περισσότερο για να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να κερδίσουν. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολύ δυνατοί παίκτες πόκερ στην Ελλάδα και πιστεύω ότι η κρίση συνετέλεσε σε αυτό. Οι γονείς σας πώς το πήραν όταν τους το ανακοινώσατε; Θάνος: Στην αρχή είχαν στραβώσει πάρα πολύ. Δεν μπορούσαν να το αποδεχτούν. Ο πρώτος που το αποδέχτηκε ήταν ο πατέρας μας, γιατί σύντομα συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι ικανοτήτων. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όπως και ο πατέρας μας στην αρχή, νομίζουν ότι το πόκερ σημαίνει τζόγος, καφενείο, πόκα. Ότι παίζονται σπίτια, αυτοκίνητα και χρυσαφικά. Δεν είναι έτσι και ο πατέρας μας ευτυχώς το κατάλαβε αυτό αρκετά νωρίς. Βοήθησε πολύ πιστεύω ότι τον είχα πάρει μαζί μου στο πρώτο τουρνουά στο Εδιμβούργο και είδε ακριβώς τι παίζει. Από τότε άρχισε να μας στηρίζει πάρα πολύ. Μας αγόραζε ό,τι βιβλίο χρειαζόμασταν και ήταν συνέχεια δίπλα μας. Η μητέρα μας άργησε να το καταλάβει αλλά τελικά το αποδέχτηκε. Σε κάθε περίπτωση, έβλεπαν τι εργασιακές συνθήκες παίζουν εκεί έξω. Έβλεπαν, δηλαδή, ότι την ίδια ώρα που εμείς βγάζαμε καλά λεφτά και ταξιδεύαμε σε όλο τον κόσμο, οι περισσότεροι φίλοι και συμφοιτητές βρισκόντουσαν στην ανεργία ή έκαναν δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσουν. [break height=50] [break height=50] Πότε ήταν το πρώτο σας live τουρνουά; Θάνος: Εμένα στα 19, πριν ακόμα αρχίσω να το βλέπω επαγγελματικά. Ήταν τρομερή εμπειρία. Δεν είχα καταφέρει βέβαια να κληρωθώ, αλλά μου έδωσε μεγάλη ώθηση να συνεχίσω. Παραδόξως, για την εμπειρία που είχα, είχε πάει πολύ καλά. Στάθης: Εμένα το πρώτο μου live τουρνουά ήταν στη Βαρκελώνη. Μπήκα με 100 ευρώ και έφυγα με 1200. Αλλά πλέον ασχολούμαι αποκλειστικά με το online πόκερ. Γιατί; Στάθης: Γιατί στην Ελλάδα το πόκερ βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο. Δεν είναι ότι έχεις πληθώρα τουρνουά να διαλέξεις, όπως για παράδειγμα στο Λονδίνο. Επίσης, το online πόκερ έχει κάποιες ανέσεις που μου αρέσουν. Ξέρεις πότε θα παίξεις, φοράς άνετα ρούχα, αράζεις στον καναπέ ή στην καρέκλα σου και βάζεις τη μουσική σου. Είναι, βέβαια, πιο αντικοινωνικό παιχνίδι από το live, γιατί είσαι μόνος σου, μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή. Αλλά προσωπικά με βολεύει. Δουλεύετε κάθε μέρα; Στάθης: Σχεδόν ναι. Γενικά το πρόβλημα με το πόκερ είναι ότι δεν έχεις ένα φιξ ωράριο, όπως σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά. Ένα τουρνουά μπορεί να κρατήσει 3 ώρες, αλλά μπορεί να κρατήσει και 13. Είναι κάτι που δεν μπορείς να ξέρεις εξ’ αρχής. Σίγουρα πρέπει να παίζουμε τα σαββατοκύριακα, γιατί είναι μέρες που ο περισσότερος κόσμος δεν δουλεύει και έχει τη δυνατότητα να παίξει. Γι’ αυτό είναι και οι μέρες με τα μεγαλύτερα έπαθλα. Ειδικά η Κυριακή. Θάνος: Γενικά πρέπει να βρίσκεις ισορροπίες, είναι πολύ εύκολο να τις χάσεις. Για παράδειγμα στην αρχή, όταν είχαμε πρωτοξεκινήσει παίζαμε πάρα πολλές ώρες. Τώρα το βλέπουμε αποκλειστικά σαν δουλειά. Θα κάνουμε τα διαλείμματά μας, θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, θα κάνουμε κάποιο ταξίδι για να χαλαρώσουμε κτλ. Πλέον αρνούμαστε να παίξουμε μέχρι και δηλωτή τις περιόδους των διακοπών. Αποφεύγουμε να ερχόμαστε σε επαφή με τράπουλα και οθόνες. Αυτά είναι σημαντικά πράγματα που επηρεάζουν άμεσα την απόδοση ενός παίχτη. Τι προετοιμασία χρειάστηκε να κάνετε για να φτάσετε στο επίπεδο που είστε; Στάθης: Καταρχάς, όπως είπαμε και πριν, πρόκειται για ένα παιχνίδι ικανοτήτων. Αν μπορούσαμε να το μαθηματικοποιήσουμε κάπως, θα λέγαμε ότι οι νίκες σου εξαρτώνται κατά 70% από τις ικανότητές σου και κατά 30% από τον παράγοντα τύχη. Αυτό σημαίνει ότι αν είσαι καλός παίχτης, 7 στις 10 φορές μακροπρόθεσμα θα κερδίσεις. Πρόκειται, επίσης, για ένα πολυδιάστατο παιχνίδι, οπότε μπήκαμε από την αρχή στη διαδικασία να μελετήσουμε και να διαβάσουμε αρκετά για αυτό. Θάνος: Η στατιστική, για παράδειγμα, είναι το πιο βασικό κομμάτι. Από κει και πέρα, έπρεπε να μάθουμε για τις στρατηγικές που μπορούν να αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού. Έπρεπε να βρούμε τρόπους να «διαβάζουμε» τα σημάδια που μας δίνει ο αντίπαλος κρίνοντας είτε από τη γλώσσα του σώματός του είτε από το ποσό που ποντάρει. Έπρεπε, επίσης, να διορθώσουμε και τη δική μας γλώσσα του σώματος, για να μην μπορεί να καταλαβαίνει ο αντίπαλος τι σκεφτόμαστε, ή για να καταλαβαίνει αυτό που θέλουμε εμείς. Σταδιακά, χρειάστηκε να αλλάξουμε και πιο πυρηνικά πράγματα του χαρακτήρα μας. Να έχουμε, δηλαδή, περισσότερη υπομονή για να μην κάνουμε παρορμητικές κινήσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ή να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας. Υπάρχουν πάρα πολλοί παίχτες που χάνουν από κάποιον αντίπαλο και το παίρνουν προσωπικά. Εκεί αν αφήσεις τον εγωισμό σου να σε παρασύρει, έχεις τελειώσει. Στάθης: Καλώς ή κακώς η εμπειρία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Στην αρχή θα χάσεις, αλλά σιγά-σιγά θα μάθεις από τα λάθη σου και θα σταματήσεις να τα κάνεις. Μαθαίνεις και εξελίσσεται. Εμάς μας βοήθησε πολύ το γεγονός ότι παίζαμε και οι δύο κι έτσι μπορούσαμε να συζητάμε και να αναλύουμε τα παιχνίδια και τα λάθη μας. Ποιο είναι το μεγαλύτερο ποσό που έχετε βγάλει μέχρι στιγμής; Θάνος: Το 2014 κέρδισα το Sunday Million που είναι το μεγαλύτερο online τουρνουά, για 200.000 δολάρια. Γενικά είχε πάει πολύ καλά εκείνο το καλοκαίρι, δηλαδή μέσα σε ενάμιση μήνα έβγαλα περίπου 230.000. Ήταν τεράστιο το σοκ. Βασικά, δεν μπορούσα να κοιμηθώ για 3 μέρες λόγω της υπερέντασης. Στάθης: Εγώ το μεγαλύτερο ποσό που έχω κερδίσει είναι 12.000 δολάρια. Πόσο εύκολο είναι να εθιστείς σε αυτό το παιχνίδι; Στάθης: Προσωπικά, το δούλεψα πολύ αυτό το ζήτημα. Θεωρώ ότι τα πρώτα τέσσερα χρόνια ήταν υπαρκτός ο εθισμός, η εξάρτηση. Η κατάσταση αυτή άλλαξε όταν άρχισα να παίζω πια επαγγελματικά. Γιατί πλέον αναγκάζεσαι να το δεις σαν δουλειά. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι αν ποτέ κερδίσω κάποιο μεγάλο ποσό, θα το επενδύσω κάπου και θα συνεχίσω απλώς να παίζω ερασιτεχνικά μία με δύο φορές την εβδομάδα. Θάνος: Ναι, είναι πολύ λεπτές οι γραμμές, ειδικά όταν διεκδικείς τόσα λεφτά. Γιατί δεν υπάρχει ταβάνι. Εγώ το έπαθλο των 200.000 το κέρδισα με 6 δολάρια. Μέσα σε 13 ώρες τα 6 δολάρια μετατράπηκαν σε 200.000. Μπορείς πολύ εύκολα να μπεις στο τριπάκι του εθισμού. Με το Στάθη είχαμε δασκάλους που, ενώ ήταν καταπληκτικοί παίχτες, καταστράφηκαν γιατί τα λεφτά που έβγαζαν πήγαιναν μετά και τα έπαιζαν σε φρουτάκια, ρουλέτες και black jack. Την έχουν πατήσει πάρα πολύ παίκτες έτσι. Γιατί όταν κερδίζεις από το πουθενά τόσα λεφτά και νιώθεις ότι η τύχη είναι με το μέρος σου, σε πιάνει μία παρόρμηση να τζογάρεις ξανά και ξανά. Εμείς, λόγω του πόκερ, έχουμε πάει πάρα πολλές φορές σε καζίνο αλλά δεν έχουμε αγγίξει ποτέ άλλα παιχνίδια. Δεν μας κίνησαν ποτέ το ενδιαφέρον. Και σε τελική ανάλυση, γιατί να παίξω εναντίον του καζίνο, όταν γνωρίζω από πριν ότι τα παιχνίδια είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο που στο τέλος θα χάσω; Στο πόκερ είναι διαφορετικά τα πράγματα, γιατί παίζεις με τον αντίπαλο. Είναι παιχνίδι θετικών προσδοκιών. Όπως και να χει, η διαχείριση των χρημάτων είναι από τα δυσκολότερα πράγματα στο πόκερ. Όταν έχεις μία σταθερή δουλειά, ξέρεις ακριβώς ποιο είναι το εισόδημά σου και πώς θα το διαχειριστείς. Στο πόκερ σου σκάνε «πακέτα» με λεφτά και χρειάζεται μεγάλη αυτοπειθαρχία για να μην τα σκορπίσεις. Αν εγώ χάσω 10.000 ευρώ μέσα σε τρεις μήνες και ξαφνικά κερδίσω 15.000, θα πρέπει να υπολογίσω ότι εκείνη την μέρα δεν κέρδισα στην πραγματικότητα 15.000 αλλά 5.000.Εγώ ακόμα προσπαθώ να το μάθω αυτό και πρόσφατα άρχισα να τα διαχειρίζομαι σωστά. Για τα καζίνο τι γνώμη έχετε; Θάνος: Θεωρώ ότι το κλίμα στο καζίνο είναι απαράδεκτο. Αν είχα τη δυνατότητα να παίζω πόκερ νόμιμα κάπου αλλού, θα το έκανα. Έχω δει πολύ άρρωστα πράγματα εκεί μέσα. Άρρωστες καταστάσεις και άρρωστους ανθρώπους. Στάθης: Χάνεις τελείως την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Είσαι μέσα σε έναν κλειστό χώρο, που δεν μπαίνει το φως του ήλιου και που δεν μπορείς να υπολογίσεις πόση ώρα έχει περάσει, γιατί δεν υπάρχει πουθενά ρολόι. Γενικά μου προκαλεί θλίψη η ατμόσφαιρα που παίζει. [break height=50] [break height=50] Υπήρξαν περίοδοι που νιώθατε ότι τα πράγματα έχουν ζορίσει και ότι πρέπει να τα παρατήσετε; Στάθης: Γενικά υπάρχουν φάσεις που μπορεί να χάνεις για πολλούς συνεχόμενους μήνες, χωρίς να έχει αλλάξει απαραίτητα το παίξιμό σου. Υπάρχει και όρος για αυτό, ονομάζεται αρνητική διακύμανση. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Εγώ πριν από τρία χρόνια, έχασα μέσα σε πέντε μήνες 9.000. Έδινα τον καλύτερό μου εαυτό, έπαιζα όπως πάντα, αλλά δεν μπορούσα να κερδίσω με τίποτα. Εκεί με πήρε από κάτω, δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Τον επόμενο μήνα, έγινε το μπαμ και έβγαλα 28.000. Είναι ψυχοφθόρο παιχνίδι, θέλει ψυχραιμία και υπομονή. Έχετε σκεφτεί καθόλου την επόμενη μέρα; Θάνος: Είναι δύσκολα τα πράγματα για διάφορους λόγους. Αφενός γιατί κάποιες πολύ μεγάλες αγορές έχουν βγει εκτός του online πόκερ, όπως οι ΗΠΑ. Οι Αμερικάνοι, μετά από ένα σκάνδαλο φοροδιαφυγής το 2011 δεν μπορούν να παίξουν πλέον online poker. Στην Ευρώπη, έχουν βγει, επίσης, εκτός Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι και Πορτογάλοι. Αυτό επηρεάζει, προφανώς, και τα έπαθλα. Είναι πολύ πιο μικρά απ’ ότι στο παρελθόν. Από κει και πέρα, ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί τελευταία πάρα πολύ λόγω του ότι έχει διευκολυνθεί πολύ η πρόσβαση στην πληροφορία. Ακόμα και οι ερασιτέχνες παίχτες είναι πλέον πολύ διαβασμένοι κι ενημερωμένοι. Και η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο ένα χρόνο, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην αγορά, παίζω για να επιβιώσω. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, παλιότερα τις περιόδους που «έτρεχα» καλά, μπορεί να κέρδιζα κατά μέσο όρο 10.000 με 15.000 . Τώρα που παίζουν λιγότεροι παίχτες και, άρα, έχουν μειωθεί τα έπαθλα, αντί για 15.000, βγάζω 5.000. Από αυτά, τα μισά θα πάνε στην τράπεζα και τα άλλα μισά θα είναι το κεφάλαιό μου για να συνεχίσω να παίζω πόκερ. Οπότε από κει που έβγαζα περίπου 3.000 ευρώ το μήνα, τώρα βγάζω 600 ή 700. Τώρα, είναι η πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια που σκέφτομαι να βάλω το πόκερ σε δεύτερη μοίρα και να ξεκινήσω εκπαίδευση σαν dealer στο καζίνο. Σαν γκρουπιέρης, δηλαδή. Και βλέπω ότι και άλλοι επαγγελματίες παίχτες, πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς, κάνουν πλέον στροφή στην καριέρα τους. Το μόνο που θα μπορούσε να με αποτρέψει από αυτό θα είναι να επιστρέψουν οι Αμερικάνοι, που θα είναι μία τεράστια ένεση ρευστότητας στην αγορά του πόκερ. Στάθης: Εγώ θα συνεχίσω κανονικά, γιατί μένω σε ένα σπίτι που δεν έχει νοίκι, οπότε τα έξοδά μου είναι περιορισμένα. Προφανώς έχω σκεφτεί κι εγώ ένα plan b, αλλά θα το δω σε δεύτερη φάση.
