To Duck Soup είναι ένα μικρό καφέ, κρυμμένο στο βάθος της στοάς Πεσμαζόγλου. Βασικά είναι τόσο καλά κρυμμένο που δύσκολα ανακαλύπτεις την ύπαρξή του αν δε σου μιλήσει κανένας γι’αυτό, oπότε…ε…σου μιλάμε γι’αυτό, γιατί είναι πραγματικά φανταστικό. Εντελώς προστατευμένο από τη βαβούρα της Πανεπιστημίου, το Duck Soup έχει άπλα κι ησυχία κι είναι ό,τι πρέπει για καφέ και γλυκάκι το πρωί, για μπύρα ή κρασί το απόγευμα ή (κι εδώ βρίσκεται όλο το ζουμί για εμάς) για να απολαύσεις ένα φοβερό σάντουιτς με τα πιο εκλεκτά υλικά. Εμείς το ανακαλύψαμε πρόσφατα, καταναλώσαμε όλα τα παραπάνω μέσα σ’ένα session για να έχουμε όσο πιο πλήρη εικόνα γίνεται, κι έχουμε το ρεπορτάζ. Ξεκινήσαμε χαλαρά με κρουασανάκι βουτύρου με προζύμι και καφέ (καφεδόφιλοι, σημειώστε ότι το κατάστημα διαθέτει ΤΑF coffee) κι ένα δροσιστικό smoothie σοκολάτα-φράουλα-μπανάνα το οποίο μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι είναι το ίδιο θελκτικό γευστικά όσο και οπτικά: Κι ύστερα ήρθαν τα σάντουιτς. Να πούμε κάπου εδώ ότι η προσέγγιση του Duck Soup στο συγκεκριμένο έδεσμα είναι κάτι που συναντάς συχνά στην Ιταλία, αλλά στην Ελλάδα σπανίζει αρκετά ακόμα: Tα αλλαντικά και τα τυριά είναι ιδιαίτερα και διαλεχτά, ο “σωστός” συνδυασμός τους είναι η λεπτομέρεια που κάνει τον πρωταθλητή και στα κόβουν την ώρα που παραγγέλνεις. Σάντουιτς με γούστο και αγάπη σα να λέμε και πραγματικά το καταλαβαίνεις πολύ σύντομα ότι αυτοί είναι οι δύο βασικοί γνώμονες στους οποίους έχει στηθεί όλο το μαγαζί: Η Κατερίνα και ο Σπύρος που το έχουν, έχουν αφιερώσει άπειρο χρόνο και ψάξιμο ώστε ο χώρος, o κατάλογος, ακόμα κι η μουσική να τους εκφράζουν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Το πρώτο σάντουιτς που δοκιμάσαμε ήταν το Βresaola με μπρεζάολα Ιταλίας (ψάξου μ’αυτό το τέλειο άπαχο αλλαντικό γενικά), τυρί κρέμα με μυρωδικά, ντομάτα, ρόκα και ελαιόλαδο. Το λοιπόν, το σάντουιτς αυτό τα έσπασε – κυριολεκτικά πήγα μετά από 3 μέρες για να το ξαναφάω και δεν είμαι καν φαν του ελαιόλαδου. Μήπως ήταν επειδή το ελαιόλαδο είναι έξτρα παρθένο; Mήπως τα μυρωδικά που κόβουν κάθε μέρα μόνοι τους από τις γλαστρούλες στην ταράτσα τους; Tελοσπάντων, δεν έχει σημασία – κάπου στη μίξη όλων αυτών, το αποτέλεσμα βγαίνει μούρλια και δεν έχουμε βαθύτερες αναζητήσεις. Διατηρούσαμε μεγάλες επιφυλάξεις για το κάτα πόσο το επόμενο σάντουιτς που θα δοκιμάζαμε θα ήταν σε θέση να συναγωνιστεί το Bresaola αλλά τελικά τα πήγε ομολογουμένως πολύ καλά. Το σάντουιτς Αλλαντικών έχει σαλάμι αέρος, σαλάμι chorizo, γραβιέρα Κρήτης, ντομάτα με μυρωδικά, ρόκα και vinaigrette μελιού. Σ’αυτό το σημείο είναι πια προφανές ότι πάνω-κάτω η λογική εδώ είναι “τόσα ωραία τυριά κι αλλαντικά βγάζουμε στη νότια Ευρώπη – κρίμα δεν είναι να μην τα συνδυάσουμε μερακλίδικα σ’ένα διαπολιτισμικό υπερσάντουιτς;”. Ζήτω η παγκοσμιοποίηση αδέρφια. Έτσι για το καλό, είπαμε να φάμε και μια σαλάτα κι επιλέξαμε μια πράσινη με jamón serrano a.k.a. προσούτο Ισπανίας. Για άλλη μια φορά, μπράβο μας για την επιλογή μας – ήταν δροσιστική και ωραιότατη. Για να μην υπάρχουν υπόνοιες ότι μεροληπτούμε υπέρ των Μεσογειακών γεύσεων, πήραμε και μία ινδική τορτίγια με λεπτή πίτα καλαμποκιού και κοτόπουλο ταντούρι. “Very nice” όπως λένε και στην Ινδία. Φυσικά μέτα από όλα αυτά, ένα γλυκάκι τραβιέται. Κι έπειδη 1=κανένα, πήραμε 2: Πάστα Καραϊβικής με σοκολάτα VALRHONA και βανίλια Μαδαγασκάρης και lemon pie με τραγανή βάση. Εξαιρετικά και τα δύο κι εξυπακούεται πως τα γλυκά είναι πάντα ημέρας με φρέσκα υλικά. Στο τέλος μας κεράσανε και υποβρύχιο τριαντάφυλλο (όχι επειδή είμαστε του Luben – το κάνουν σε όλους) και φαγάμε ένα βαρβάτο πλην απολαυστικό blast from the past. Επίσης μας κεράσανε βιολογική ρακή με λιάτικο σταφύλι αλλά δεν κρατήσαμε ντοκουμέντα. Πριν κλείσουμε, να πούμε ότι στο Duck Soup έχουν και πολύ αξιόλογες ετικέτες κρασιού και ότι στηρίζουν τις ελληνικές ζυθοποιίες, αφού έχουν καμιά δεκαριά μικρές ελληνικές ετικέτες (μεταξύ άλλων Chios beer, Marea, Septem και προσεχώς μπύρα απ’τη Σαμοθράκη!) και κάποιες επιλεγμένες βέλγικες. Τέλος, αν είσαι φίλος του τσαγιού, θα περάσεις πολύ καλά αφού έχουν πολύ δυνατές ποικιλίες – όλα αποξηραμένα σπιτικά και από προσωπική διαλογή. Το ρεζουμέ: To Duck Soup είναι φανταστικό. Αν δουλεύεις εκεί κοντά, σημείωσέ το και μάλλον θα γίνει το μαγαζί για το καθημερινό σου γεύμα ή σνακ. Αν είσαι περαστικός, να θυμάσαι ότι στο βάθος-βάθος της Πεσμαζόγλου κρύβεται μια όαση που θα σε ψαρώσει. Υ.γ: Έξτρα πόντοι και για τη μουσική που αλλάζει ανάλογα με την ώρα και τη διάθεση παραμένοντας πάντα στην υπηρεσία του chill. Duck Soup Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου Τηλ: 210-3233916 Facebook: DUCK SOUP CAFE