Σε μια απόφαση που θα προκαλέσει νευρική κρίση σε πολύ κόσμο προχώρησε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, όπου σήμερα δικάζονταν μέλη του Ρουβίκωνα επειδή είχαν κρεμάσει πανό από την ταράτσα της Hellenic Train. Το περιστατικό είχε συμβεί στις 28 Φεβρουαρίου, την ημέρα της γιγάντιας διαδήλωσης για τα Τέμπη. Ο τελικός απολογισμός πάει ως εξής: 18 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν επειδή αρνήθηκαν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα. Κατά τα άλλα, κηρύχθηκαν όλοι αθώοι για τα πλημμελήματα της διατάραξης οικιακής ειρήνης από κοινού και της παράνομης κατοχής και χρήσης φωτοβολίδων από κοινού. Υιοθετήθηκε δηλαδή πλήρως η εισαγγελική πρόταση. Βγαίνοντας από το δικαστήριο οι κατηγορούμενοι έγιναν δεκτοί με συνθήματα και χειροκροτήματα. Αυτό που έκανε τη διαφορά στη βαρύτητα του αποτελέσματος είναι ότι τρεις συγγενείς θυμάτων από τα Τέμπη κατέθεσαν ως μάρτυρες υπέρ του Ρουβίκωνα. Ένας ήταν ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, που σχολίασε ότι η δίκη είναι «προσβλητική για τους συγγενείς μας»: «Ήμουν στο μνημόσυνο της μητέρας μου στα Τέμπη εκείνη τη μέρα. Είναι προσβολή η μήνυση που έκανε η Hellenic Train στους “25” του Ρουβίκωνα για ένα πανό, ενώ ευθύνονται για τον θάνατο 57 ανθρώπων και τον τραυματισμό πόσων άλλων….] …για ένα πανο να μπουν φυλακή, όταν οι άλλοι έχουν σκοτώσει 57 και είναι ακόμα έξω.» Σε παρόμοιο κλίμα κινήθηκε και η μητέρα της Αναστασίας Παπαγγελή, Μαρία Ντόλκα: «Αυτά τα παιδιά τα ευχαριστώ… σαν μάνα ήρθα αυθόρμητα. Ένιωσα πολύ όμορφα όταν είδα το πανό να κρέμεται από την Hellenic Train. Σας ευχαριστώ για την Αναστασία που είναι εκεί πάνω. Να τους αθωώσετε … Η Αναστασία ήταν πανέμορφη, είχε ονειρα και μου τη φάγανε.» Αλλά και η αδερφή του Γιάννη Βουτσινά, Κατερίνα: «Δύο χρόνια πολεμάμε για το αυτονόητο, τη δικαιοσύνη. Τα παιδιά μας δεν γυρνάνε. 25 άνθρωποι ανέβηκαν σε ένα κτίριο και έβαλαν ένα πανο που έλεγε “δολοφόνοι”. Δεν υπήρχαν φθορές, δεν χτύπησαν κανέναν. Ζητώ να τους αφήσετε ελεύθερους για τη μνήμη του αδελφού μου και όλων των άλλων γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέχασαν.» Υπήρξε επίσης ο παρακάτω διάλογος: Μάρτυρας: Είδα τώρα τον κατηγορούμενο που σηκώθηκε για να κάτσει η κυρία Ντόλκα. Είναι αυτός εγκληματίας; Ελευθεριάδης: Εγώ αν δεν ήμουν στο μνημόσυνο θα ήθελα να είμαι μέσα στην ταράτσα. Συγγενής θύματος από ακροατήριο: Όλοι μας. Η δίκη έγινε ακόμη περισσότερο παρωδία με την κατάθεση της υπευθύνου ασφαλείας του κτιρίου επί της Συγγρού. Παρά το γεγονός ότι είχε κάνει τη μήνυση, κατέθεσε ως μάρτυρας και όχι ως διάδικος. Είπε μάλιστα ότι δεν είδε ούτε φασαρία ούτε φθορές, και επίσης ότι δεν ξέρει ποιανού ήταν οι φωτοβολίδες. Η δε (πολιτική) απολογία των κατηγορούμενων έγινε από το γνωστό μέλος της οργάνωσης, τον Γιώργο Καλαϊτζίδη: «Στην ερώτηση “γιατί πήγατε στη Hellenic Train”, η απάντηση είναι “που να πάμε”; Η συγκεκριμένη εταιρεία πήρε για ένα κομμάτι ψωμί τα τρένα στην Ελλάδα, μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα και δεν έκανε, άρα πάμε σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι», ανέφερε χαρακτηρίζοντας την εταιρεία ως την πιο «λαομίσητη στην Ελλάδα. Και ενώ έχουν γίνει όλα αυτά μας κάνουν μήνυση. Είναι φοβερό ότι δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να πει “ρε παιδιά είναι καλή ιδέα να κάνουμε μήνυση;”. Απορώ με αυτό. Όχι για το αν είναι καλοί άνθρωποι, αλλά για το ότι δεν βρέθηκε ένας έξυπνος. (…) Για να μην έχουμε μπελάδες, πήραμε φωτοβολίδες από πολυκατάστημα παιδικών παιχνιδιών για να μην έχουμε κατηγορία για παράνομες φωτοβολίδες, αλλά τελικά την έχουμε. Όταν μας κατέβασαν στο κτίριο δεν υπήρχε ψυχή. Διαταράχθηκε η ειρήνη ενός κτιρίου που ήταν άδειο. Διαταράχθηκε ο προεδρος της Hellenic Train…Πέραν από το ότι δεν μπήκαμε στο κτίριο… ο σκοπός της οργάνωσης είναι η δικαίωση των 57 νεκρών. Θα το πάμε μέχρι τέλους. Και ας μπούμε φυλακή. Ότι και να γίνει θα ζητάμε τη δικαίωση των 57.» Και εδώ πιο λιτά:
