Θα μιλήσουμε για την χρυσή εποχή ,την ξέγνοιαστη εποχή, την εποχή πριν αρχίσουν να μας νοιάζουν τα Τρανς λιπαρά, πριν γίνουν όλα τα δημητριακά ολικής άλεσης, την εποχή που σνομπάραμε τις σαντουιτσάρες και τα σουβλάκια και μας ένοιαζαν μόνο οι σαχλαμάρες του ψιλικατζή της γειτονιάς. Γαριδάκια «Τι & Τι» Τετράγωνα γαριδοτσίπς, με γεύση πίτσας. Δεν θυμόμαστε αν η γεύση έκανε την διαφορά ή το εκπληκτικό σχήμα τους, όπως και να έχει ήταν η πρώτη επιλογή όταν αναζητούσαμε «πατατάκια». Κρουασάν «Chipicao» Από τις πρώτες επιλογές κάθε παιδιού για κρουασάν. Σε κλασσική γεύση πραλίνα ή ανάμεικτο. Bonus του προϊόντος ο χαρακτήρας του Chipicao. Ναι, μάλλον ήταν ο νώθος αδελφός του Fido Dido… Μέντες «Smint» Πέπλο μυστηρίου είναι απλωμένο πάνω από την επιγραφή στο κουτί που έλεγε πως υπερβολική κατανάλωση μπορεί να αποφέρει στομαχικές διαταραχές. Ήταν τόσο νόστιμες –αν και ξινές- που απλά τις κατάπινες με με δαγκωνιά. Για τους καρδιοκατακτητές… Παγωτό γρανίτα «Solero Shots» Ξινό πράγμα. Στην αρχή σε απωθούσε, μετά κόλλαγες. Την διαφορά έκανε το κουτί και ο τρόπος κατάποσης. Η μαγεία των Solero κρυβόταν πίσω από τα μπιλάκια από τα οποία αποτελούταν. Before molecular cuisine there was Solero Shots… Τσίχλα «Roll’ up» Σε ένα κυλινδρικό κουτάκι, τυλιγμένη σε ρολό, η τσίχλα ένα μέτρο δεν είχε πολλά να σου προσφέρει. Σχετικά άνοστη, γινόταν πολύ σκληρή γρήγορα. Όμως, ήταν ένα ολόκληρο μέτρο, ένιωθες επικίνδυνος με αυτό το πράγμα στα χέρια σου. Τσίχλα «Tubble gum» Δεν θυμόμασταν πως λεγόταν αλλά ευτυχώς την βρήκαμε! Τσίχλα που έβγαινε μέσα από σωληνάριο. Λιωμένη και μαλακή σαν να την είχε ήδη μασήσει κάποιος για σένα. Απίστευτη γεύση που δυστυχώς τελείωνε γρήγορα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην προσπαθήσεις να ρουφήξεις κάθε απομεινάρι από μέσα. Μπισκότο «Choco Bloom» Τίμιο μπισκότο από την Αλλατίνη. Γέμιση, αλλά και επικάλυψη σοκολάτας. Δεν είμαστε σίγουροι αν έμεινε στην ιστορία για την γεύση του ή για την απόλυτα αποστομωτική έκφραση που μας δώρισε. Στο δικό μου κάνει Bloom, στο δικό σου Choco Βloom. Καραμέλες «PEZ» Προσωπική μας άποψη πως οι καραμέλες PEZ είναι το highlight του άρθρου. Όχι για την γεύση τους, αλλά για το κουτάκι τους. Άπειροι διαφορερικοί χαρακτήρες, από τα Looney Tunes μέχρι και τον Darth Vader. Έπρεπε να κουνήσεις το κεφάλι του χαρακτήρα για να σου «ξεράσει» μια καραμέλα, όμως πάντα άνοιγες ολόκληρη την κατασκευή. Αποτέλεσμα να σπάει με τα πολλά, ώστε να αγοράζεις καινούριο χαρακτήρα και να μην παίρνεις μόνο τα «ανταλλακτικά». Όπως και να έχει, είναι νούμερο 1 στην καρδία μας. Είναι το μόνο πράγμα που αν υπήρχε ακόμα, πραγματικά θα ντρεπόμασταν να το ψωνίσουμε, με αποτέλεσμα να νοσταλγούμε και την ύπαρξη του αλλά και τα χρόνια που πέρασαν. Σνιφ, σνιφ Σίγουρα έχουμε αφήσει πολλά εκτός λίστας. Άλλα σκόπιμα και άλλα επειδή τα ξεχάσαμε. Στείλτε μας προτάσεις, υλικό και κριτικές να βγάλουμε το δικό σας part 2 με Comment από κάτω ή κατευθείαν στην page. Αν και το δικό σου κάνει κρος, το δικο μου μοτοκρος.
