Πρωτοπόρο, ιδιαίτερα βίαιο και ανησυχητικά επικαίρο έργο που απεικονίζει την άγρια νεολαία σε ένα δυστοπικό μέλλον της Μεγάλης Βρετανίας. Αυτό είναι το Κουρδιστό Πορτοκάλι του Στάνλεϊ Κιούμπρικ σε μια πρόταση. To φιλμ που λογοκρίθηκε παγκοσμίως, απαγορεύτηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο για 27 χρόνια και κατακρίθηκε ως “κακή πορνογραφία” και “ύμνος στην ανούσια βία”. Μια από τις καλύτερες ταινίες του γνωστού σκηνοθέτη, μια κριτική στην καταπίεση της κοινωνίας, τη δυσλειτουργικότητα των νομικών θεσμών και του σωφρονιστικού ιδρύματος. Μια μελέτη πάνω στον κυνισμό και την παράνοια. Σαφώς η ωμή και αναίτια βία προκαλεί ανατριχίλα και το σεξ προκαλεί, αλλά δεν είναι αυτά που έκαναν την ταινία να φαντάζει απειλητική για τα ήθη της κοινωνίας. Αυτό που φόβιζε και ακόμη φοβίζει είναι η τρέλα που κρύβεται πίσω από το νεανικό πρόσωπο του χαρισματικού δεκαεξάχρονου Άλεξ. Την ευκολία με την οποία αυτός και οι ακόλουθοι του βιάζουν μια γυναίκα τραγουδώντας το “Singing in the rain”. Φοβίζουν όμως και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί το κράτος για να συμμορφώσει τον Άλεξ, η ψυχολογική βία και η πλύση εγκεφάλου που του επιβάλει. Βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Άντονι Μπέρτζες, από την οποία όμως παραλείπεται το τελευταίο κεφάλαιο, όπου ο Άλεξ ωριμάζει, αφού θεωρήθηκε από τον σκηνοθέτη πολύ αισιόδοξο και μη-αληθοφανές. Το Κουρδιστό Πορτοκάλι εξερευνά την σκοτεινή ψυχή της κοινωνίας μας και μας κάνει να αναρωτηθούμε αν είναι λογικό να χρησιμοποιεί το κράτος μεθόδους όπως την πλύση εγκεφάλου και τα βασανιστήρια για να περιορίσει την ανεπιθύμητη ανθρώπινη συμπεριφορά. Παραμένει τρομερά επίκαιρο, ειδικά όσον αφορά τη συζήτηση γύρω από τις αυταρχικές πολιτικές των σύγχρονων κυβερνήσεων. Ο Άλεξ είναι προϊόν της υποκριτικής κοινωνίας μέσα στην οποία ζει, την χλευάζει και την εκμεταλλεύεται. Παρακολουθώντας το παραλήρημα του ξανά, μετά από πολλά χρόνια καταλήγουμε ότι τελικά το δυστοπικό αυτό μέλλον ώρες ώρες δε μοιάζει και τόσο μακρινό.
