Είναι μερικά πράγματα ρε παιδάκι μου που νομίζεις οτι είναι έτσι κατασκευασμένα, ωστέ να αρέσουν και στον πιο δύσκολο άνθρωπο του κόσμου. Για παράδειγμα το Squid Game. Σου αρέσει δεν σου αρέσει ο κορεάτικος κινηματογράφος, θεωρείς δεν θεωρείς αντιαισθητική την γλώσσα τους, είναι τέτοια η πλοκή, τα εφέ και η ατμόσφαιρα της σειράς που σε κρατάνε σε επαγρύπνιση κάθε λεπτό που περνάει. Κάπως έτσι θα μπορούσε να πει κάποιος οτι είναι κατασκευασμένη και η Πρέμιερ Λιγκ. Ακόμα και ο άνθρωπος που δεν ξημεροβραδιάζεται βλέποντας ποδόσφαιρο και η σχέση του με την μπάλα είναι επιδερμική, ε δεν γίνεται να μην έχει καθηλωθεί μια φορά στην οθόνη του παρακολουθώντας το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα του κόσμου. Η Premier League λοιπόν είναι ξανά στον αέρα από τις 6 Αυγούστου από το Novasports και εμείς πάμε να δούμε τους 5 λόγους που το Αγγλικό πρωτάθλημα είναι η χαρά της ζωής. 1) Ομαδάρες-Ανταγωνισμός Οκ. Το οτι η Μάντσεστερ Σίτυ τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί και κατακτά το πρωτάθλημα με 90φεύγα βαθμούς είναι γεγονός. Γεγονός είναι όμως επίσης, οτι συναντά τις περισσότερες φορές σθεναρή αντίσταση. Όπως συνέβη και την χρονιά που μας πέρασε, οπού οι πολίτες χρειάστηκαν 3 γκολ στο τελευταίο 20λεπτο της χρονιάς για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, απέναντι στην Λίβερπουλ. Συν τοις άλλοις, από το 1992 και μετά που η Αγγλική λίγκα μετονομάστηκε σε Premier League, έχουν κατακτήσει το πρωτάθλημα 7 διαφορετικές ομάδες, μεταξύ αυτών η Μπλάκμπερν που βολοδέρνει αυτή την στιγμή στις χαμηλότερες κατηγορίες, αλλά και η Λέστερ του Ρανιέρι. Ξέχωρα όμως από τις ομάδες που κατακτούν το πρωτάθλημα, είναι τέτοιος ο ανταγωνισμός στην Premier που ακόμα και η κατάληψη της 4ης προνομιούχας θέσης που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, είναι σαν ένα μικρός τίτλος για τις ομάδες που την κατακτούν. Μάντσεστερ Σίτυ, Λίβερπουλ, Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ, Τότεναμ, Τσέλσι έχουν εκατομμύρια οπαδούς ανά τον κόσμο και κάθε χρόνο ενισχύονται προκειμένου να διεκδικήσουν όσα περισσότερα μπορούν. 2) Γεμάτα γήπεδα-Το Yeeeeeahhhh μετά από γκολ Aν υπάρχει μία χωρά που μπορείς να πεις μετά βεβαιότητος οτι οι κάτοικοι της ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο, τότε αναμφισβήτητα αυτή είναι η Αγγλία. Κι όταν μιλάμε για κόσμο και για σολντ άουτ, η συζήτηση δεν αφορά μόνο τις παραδοσιακές δυνάμεις του νησιού, αλλά ΟΛΕΣ τις ομάδες. Ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη επαρχία της Αγγλίας, στα άδυτα των τοπικών πρωταθλημάτων, θα δυσκολευτείς να βρεις club που να μην γεμίζει το γήπεδο του. Κι αυτό κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και αισθητικά ομόρφη την θέαση αγώνων από την τηλεόραση. Ειδικά το Yeahhhhh που ακούγεται μετά την επίτευξη ενός γκολ και τα χοροπηδήματα των οπαδών, είναι από τις πιο satisfying ποδοσφαιρικές καταστάσεις που μπορείς να συναντήσεις. (ΧΥΝ) 3) Τα τοπικά ντέρμπι Παραδοσιακά τοπικά ντέρμπι θα συναντήσεις σε όλο τον κόσμο. Ακόμα και στην Ελλάδα. Ποιος δεν λερώνει τα βρακάκια του με το Ελ Θράκικο και την κόντρα Πανθρακικού και Ξάνθης; Ποιος δεν έχει να θυμάται επικές μάχες Νικαιωτών και Κορυδαλλιωτών στο ντέρμπι της Λαμπράκη μεταξύ Ιωνικού και Προοδευτικής; Ωραία όλα αυτά, αλλά όταν μιλάμε για τοπικά ντέρμπι Αγγλίας μιλάμε για μια πόλη που χωρίζεται κυριολεκτικά στα δύο και ο τρόπος που τα ζουν περνάει σε άλλη διάσταση. Τα γήπεδα των Έβερτον και Λίβερπουλ στην πόλη του Λίβερπουλ είναι κυριολεκτικά το ένα δίπλα στο άλλο, οι οπαδοί της Σίτυ και της Γιουνάιτεντ στο Μάντσεστερ είναι σχεδόν ίσοι πληθυσμιακά, η Τσέλσι με την Άρσεναλ,την Τότεναμ και την Γουεστ Χαμ διεκδικούν τα ‘κουμάντα’ του Λόνδινου. Φανταστείτε όλες αυτές τις καταστάσεις μέσα σε πόλεις που η ζωή τους είναι συνυφασμένες με το ποδόσφαιρο και λίγες ώρες πριν ο διαιτητής σφυρίξει την έναρξη του ντέρμπι. Έκσταση! Αγωνιστικά δε, τα τοπικά ντέρμπι υπόσχονται μάχες ανώτερες κι από αυτές του Lord of the rings. 4) Τα talk shows μετά τους αγώνες Το παράδοξο και συνάμα εντυπωσιακό με την Αγγλία, είναι οτι οι εκπομπές που ακολουθούν ή προηγούνται των αγώνων δεν είναι υπόθεση δημοσιογράφων και παρατρεχάμενων με το ποδόσφαιρο. Ειδικά με την μεταγραφή του Roy Keane στο SkySports, η μισή αγωνία των φιλάθλων στο νησί είναι το τι θα κάνει η ομάδα τους στον αγώνα και η άλλη μισή τι ώρα θα βγει ο Ιρλανδός ψυχάκιας πρώην αρχηγός της Γιουνάιτεντ, να κράξει λίγο Μαγκουάιρ να γελάσει το χειλάκι τους. Και δεν είναι μόνο ο Ρόι Κιν. Γκάρι Νέβιλ, Ίαν Ρας, Τιερύ Ανρί, Τζέιμι Κάραχερ και πολλοί ακόμα θρύλοι της Πρέμιερ Λιγκ δεν λένε να σταματήσουν την ενασχόληση τους με το ποδόσφαιρο ούτε ως συνταξιοδοτημένοι και τα talk shows τους είναι πάντοτε μες στην τρέλα και την μπουμεριά. Αφήστε δε που η πολιτική ορθότητα και το χάιδεμα αυτιών των ποδοσφαιριστών είναι ανύπαρκτα στις εκπομπές τους. Εκπληκτικές καταστάσεις! 5) Οπαδική κουλτούρα- Αυτοσαρκαστικά συνθήματα Τα γηπεδικά σκηνικά και το lifestyle των φιλάθλων στην Αγγλία την δεκαετία του ’80, αποτέλεσαν το νούμερο ένα ρεύμα επιρροής στην οπαδική κουλτούρα και των υπόλοιπων λαών στην Ευρώπη. Μια βόλτα να κάνετε σε φωτογραφίες ελληνικών γηπέδων την δεκαετία του ’80 και του ’90 θα δείτε παντού πορτοκαλί φλάι, Iron Maiden μπλούζες και πολλές, μα πάααααρα πολλές βρετανικές σημαίες. Μπορεί πάνω στην άγνοια μας να θεωρούμε τους Βρετανούς οπαδούς ‘φλώρους’ και Παναγίτσες σε σχέση με μας τους Βαλκάνιους, αλλά για να συμβεί αυτό οι Άγγλοι πέρασαν Θατσερισμό, τιμωρίες και ισόβιους αποκλεισμούς. Ακόμα κι έτσι όμως, οι οπαδοί στην Γηραιά Αλβιώνα γεμίζουν ΟΛΑ τα γήπεδα είτε βρέχει, είτε χιονίζει, είτε έχει τυφώνες, έχουν λόγο και φωνή για φλέγοντα ζητήματα του ποδοσφαίρου, όπως όταν βγήκαν στους δρόμους για να αποτρέψουν την διεξαγωγή της European Superleague και φυσικά με το γνωστό αυτοσαρκαστικό τους χιούμορ μας έχουν χαρίσει συνθήματα που θα τα θυμόμαστε για όλη μας την ζωή. Aλλά…THIS IS ENGLAND!
