Η 8η Φεβρουαρίου 1981 καταγράφεται ως η αποφράδα ημέρα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Ήταν η ημέρα που συντελέστηκε η τραγωδία της Θύρας 7. Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που η χαρά των φιλάθλων του Ολυμπιακού για τη μεγάλη νίκη στο ντέρμπι κορυφής με την ΑΕΚ μετετράπη σε θλίψη στο άψε-σβήσε. Πολλοί οπαδοί ποδοπατήθηκαν, τα σκαλιά βάφτηκαν με αίμα, 21 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (οι περισσότεροι λόγω ασφυξίας) και 54 τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο μικρότερος ήταν μόλις 14 ετών και ο μεγαλύτερος 41. Ανάμεσα τους και ο Γεράσιμος Αμίτσης, οπαδός της ΑΕΚ. Καταμεσήμερο Κυριακής (15:15), ο Ολυμπιακός υποδέχεται την ΑΕΚ στο ντέρμπι κορυφής της 20ης αγωνιστικής. Οι συνθήκες έδειχναν ιδανικές για να γίνει ένα καλό ντέρμπι που θα έμενε στην ιστορία, αλλά για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη. Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη, η θέληση και η ανάγκη των δύο «μονομάχων» για τη νίκη μεγάλη, καθώς η απόσταση τους ήταν μικρή, με τους γηπεδούχους να βρίσκονται στο +2 πριν την έναρξη του ματς. Ο κόσμος είχε ξεκινήσει να εμφανίζεται από νωρίς στο φαληρικό στάδιο, το οποίο γέμισε και δεν έπεφτε ούτε… καρφίτσα, καθώς είχαν πουληθεί και τα 35.450 εισιτήρια που είχαν εκδοθεί. Μάλιστα σύμφωνα με μαρτυρίες η θύρα 7 είχε υπεράριθμους. Λίγο πριν το φινάλε του αγώνα και με τον Ολυμπιακό να προηγείται 6-0, μέρος των οπαδών που βρισκόταν στη θύρα 7 δεν περιμένει να λήξει η αναμέτρηση και φεύγει τρέχοντας από τη θέση του λίγο πριν το τελευταίο σφύριγμα με προορισμό τη θύρα 1, ώστε να αποθεώσει από κοντά τους θριαμβευτές. Η ώρα ήταν 16:58, σχεδόν δύο λεπτά πριν το φινάλε. Το τι θα ακολουθούσε, δεν μπορούσε να το φανταστεί ο νους. Το σκηνικό που διαδραματίστηκε ήταν πρωτόγνωρο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό. Οι εικόνες ήταν δραματικές. Ένας από τους φιλάθλους λέγεται ότι πάτησε ένα μαξιλαράκι και γλίστρησε πάνω στα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην έξοδο. Οι πόρτες ήταν μισάνοιχτες σύμφωνα με κάποιους, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν εντελώς κλειστές, ότι απουσίαζαν οι φύλακες και πώς είχαν παρατήσει το πόστο τους ώστε να πάνε να δουν τον αγώνα, ενώ τα τουρνικέ ήταν στη θέση τους μπλοκαρισμένα. Θα ακολουθήσει ένα εφιαλτικό δεκαπεντάλεπτο. Το σκηνικό είναι εφιαλτικό, ο κόσμος δεν μπορεί να αναπνεύσει. ΑΣΦΥΞΙΑ! Ακούγονται κραυγές, ουρλιαχτά και ατάκες που ακόμα και τώρα προκαλούν σοκ. Όπως το: «Όποιος κατεβαίνει πεθαίνει». Αφού για αρκετά λεπτά η κατάσταση δεν ελέγχεται, σε κάποιο σημείο, αστυνομικοί καταφέρνουν να ξεριζώσουν ένα από τα τουρνικέ και έτσι να ανοίξει κάποιος διάδρομος, με αποτέλεσμα να απεγκλωβιστεί μερίδα του κόσμου και να πάρει ανάσα. Αν και η μεγάλη ζημιά είχε γίνει, αλλά θα μπορούσε να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία, ενώ νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται κατά βάση στο Τζάνειο του Πειραιά και τίθεται σε επιφυλακή παράλληλα το ΚΑΤ διότι υπάρχουν και περιπτώσεις που χρήζουν νευροχειρουργικής επεμβάσεως. Σημαντική ήταν και η βοήθεια του μπασκετικού Παναθηναϊκού, Παύλου Γιαννακόπουλου, που προσέφερε πλάσμα αίματος και ό,τι άλλο χρειαζόταν, σε φαρμακευτικό υλικό αλλά και χρήματα, προς τα νοσοκομεία του Πειραιά και τις οικογένειες των θυμάτων. Περίπου στις 20:00 θα γίνουν γνωστά και επίσημα τα δυσάρεστα γεγονότα. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχας. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι… Λίγο πριν τις 21:00 τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να παίζουν πένθιμη μουσική, διακόπτοντας το κανονικό τους πρόγραμμα. Την ίδια ώρα, γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη ώστε να βρουν τους υπεύθυνους, αλλά απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ. Εν τέλει, ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 21. Οι 19 από αυτούς ξεψύχησαν κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά το εφιαλτικό 15λεπτό, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι ήταν δύσκολη και η αναγνώρισή τους λόγω της αλλοίωσης του προσώπου τους (το ίδιο ίσχυε και μέρους του σώματός τους). Ακόμη ένας νεκρός προέκυψε λίγες ώρες μετά, με τον τελευταίο να «λυγίζει» λίγους μήνες έπειτά, αφήνοντας την τελευταία του πνοή. Επιπλέον, τραυματίστηκαν σοβαρά και 54 άτομα. Ευχή όλων. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!
