Μπορεί σήμερα κάτι τέτοιο να φαντάζει πιο επαρχιώτικο από ταινία της Ελευθερίας Καραδήμου, όμως σαν σήμερα, 24 χρόνια πριν, δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι κατέβηκαν στο μετρό για να δουν πως είναι. Η (μία) πόλη πέντε εκατομμυρίων είχε αποκτήσει πλέον τον δικό της υπόγειο σιδηρόδρομο και άρα μπορούσε πλέον να μην σκέφτεται ότι όταν οι άλλοι είχαν μετρό εμείς δεν είχαμε ανακαλύψει ακόμη το πιτόγυρο, κάτι που οπωσδήποτε δεν μας ταιριάζει σαν attitude. Όπως καταλαβαίνετε ήταν μία λαμπρή μέρα σε μία fabulous εποχή, καθώς βρισκόμασταν 2 χρόνια πριν μπούμε στο ευρώ και 4 πριν διοργανώσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Κοινώς, είχαμε ένα ολοκαίνουριο και πολύ μοντέρνο νόμισμα για να χρεοκοπήσουμε. Anyway, τότε κανένας δεν ήταν τόσο μίζερος και γκρινιάρης που να σκέφτεται τέτοια πράγματα (η εθνική επιτυχία του Χρηματιστηρίου είχε ήδη ξεχαστεί) – για την ακρίβεια, όσο πιο ψηλά πήγαινες τόσο πιο εορταστική ήταν η φάση. [break height=50] [break height=50] [break height=50] Γιατί κυβέρνηση εκείνη την μεγάλη μέρα ήταν το εκσυγχρονιστικό πλέον ΠΑΣΟΚ του Κώστα του Σημίτη, το οποίο θα και ξαναγινόταν κυβέρνηση τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς (του 2000). Ευτυχώς δηλαδή, γιατί όπως όλοι ξέρουν, κανείς δεν μπορεί να φέρει εις πέρας μία φιέστα (ειδικά όταν γίνεται με δημόσιο χρήμα) όπως το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. [break height=50] [break height=50] Ευτυχώς για μας, τα παιδιά μας και την ανθρωπότητα γενικά, όλο αυτό το πάρτι έχει αποτυπωθεί σε δεκάδες απολαυστικές φωτογραφίες: [break height=50] Ανήκουμε στην Ευρώπη όταν ο αρχηγός μας πλέον δεν είναι αυτός με μουστάκι [break height=50] Να ξέρει από κράνη, να ξέρει από σαμπάνια [break height=50] Not sure if Μετρό 2000 ή Documenta 2017 [break height=50] Ξεχάστε τα meeting και πιάστε τα Σημίτινγκ [break height=50] Το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης του Wheel of Time του Robert Jordan [break height=50] Άλλο ένα στιγμιότυπο που θυμίζει εξίσου εργοτάξιο ή installation [break height=50] Κώστας Λαλιώτης με το πρώτο και τελευταίο εισιτήριο της ζωής του [break height=50] Not sure if εγκαίνια Μετρό, διάδρομος δικαστηρίου ή το καζίνο στο Λουτράκι (Σπύρος Στάβερης/ LIFO) [break height=50] Από την κομμένη ελληνική εκδοχή του Matrix [break height=50] Όταν το κάνεις κυριολεκτικά αμέρικαν μπαρ (Σπύρος Στάβερης/ LIFO) [break height=50] «Κι αν προσθέταμε ένα κουμπί για να βγάζει και κοκακόλες;» [break height=50] Όταν έχεις να πας πρώτα σε εγκαίνια και μετά στη Rebound (Σπύρος Στάβερης/ LIFO) [break height=50] Φωτογραφία από τα γυρίσματα του «Δάφνη, Σεπόλια» του Βιμ Βέντερς [break height=50] Όλα τα ΕΣΠΑ λουλούδια στη δικιά της αγκαλιά [break height=50] Όταν μπαίνεις εκεί δεν έχει φτάσει ούτε ο Μιχάλης Λιάπης [break height=50] [break height=50] «Λοιπόν η αφίσα μετρό θα δείχνει τέλεια δίπλα στο πορτρέτο του Αγίου Παταπίου» (Σπύρος Στάβερης/ LIFO) [break height=50] Μακρόν πουθενά κράτα σημειώσεις [break height=50] Μια εικόνα χίλια «δε γαμιέσαι πρωί πρωί» [break height=50] Σουγκλάικ [break height=50] «Έχετε δύο λεπτά να σας μιλήσω για τον Κύριο και Σωτήρα μας, Υπόγειο Σιδηρόδρομο;» [break height=50] Η μεγαλύτερη Κ Α Υ Λ Α με εισιτήριο μετρό στην πρόσφατη ιστορία [break height=50] «Ο-1 στο Άμστερνταμ» intensifies [break height=50] Σε αυτά δε χωράνε οπαδικά [break height=50] Τέτοια μάζωξη σε υπόγειο μόνο ο πυρηνικός πόλεμος και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να κάνουν [break height=50] Με το καλό, σε 70 χρόνια θα γράφουμε λίγο πριν τη σύνταξη για τα 20 χρόνια από τα εγκαίνια του μετρό της Θεσσαλονίκης.
