1. Ξεκίνησε να παίζει σε παιδικές θεατρικές παραστάσεις από τα 5 της χρόνια ως «παιδί-θαύμα» και οχτώ χρονών τραγούδησε στην Αίγλη του Ζαππείου με τον Νίκο Γούναρη. 2. Παρόλο που λέγεται πως ο πατέρας της ήταν αυταρχικός, ήταν αυτός που την μύησε από μικρή στην ποίηση και την στήριξε στην απόφασή της να ακολουθήσει τον δρόμο της υποκριτικής. Οι δικοί της άνθρωποι την φώναζαν “Μπέμπα”. 3. Εκτός από τις σπουδές της στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, μία από τις καλύτερες σχολές υποκριτικής εκείνης της εποχής, είχε τελειώσει και την σχολή χορού Πράτσικα Ζουρούδη και Βαρούτη. 4. Ως ηθοποιός έγινε γνωστή μέσα από τους κωμικούς της ρόλους στις παραγωγές της Φίνος Φιλμ, ωστόσο, ξεκίνησε την καριέρα της από το θέατρο με το θίασο του μεγάλου Ντίνου Ηλιόπουλου στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». 5. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης απαρνήθηκε την καριέρα της στον εμπορικό κινηματογράφο για να ενταχθεί σε ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Συνελήφθη πολλές φορές, ανακρίθηκε και εξευτελίστηκε. Στις 18/03/1991 έστειλε ενυπόγραφη επιστολή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, μέσω της οποίας εξέφραζε τη στήριξή της προς τον αναρχικό Κυριάκο Μαζοκόπο και τον Γιάννη Πετρόπουλο που ήταν φυλακισμένοι. 6. Το 1976 έκανε μήνυση στον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξης γιατί κατά τη διάρκεια μιας πορείας δέχτηκε βίαιη επίθεση από αστυνομικό. 7. Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ταινία «Το βαρύ πεπόνι» το οποίο γυρίστηκε στο πατρικό της μητέρας της στον Βοτανικό. https://www.youtube.com/watch?v=Rokhu05HPpg 8. Εκτός από ποιήτρια και ηθοποιός υπήρξε και σεναριογράφος. Το 1984 έλαβε το βραβείο β’ γυναικείου ρόλου στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Όστρια ή το τέλος του παιγνιδιού» όπου είχε συνυπογράψει το σενάριο. 9. Τον Ιανουάριο του 1980, η «17 Νοέμβρη» σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς και η Κατερίνα Γώγου συνελήφθη σαν ύποπτη, μετά από καταγγελία ενός μάρτυρα ο οποίος είδε μια γυναίκα που της μοιάζει να απομακρύνεται από το σημείο της δολοφονίας. Αυτό δεν αποδείχτηκε ποτέ και έτσι αφέθηκε ελεύθερη. 10. Η τελευταία φορά που έπαιξε στο θέατρο ήταν το 1978 στην παράσταση “Φιλουμένα Μαρτουράνο” με τον θίασο Λαμπέτη, σε σκηνοθεσία Μπολονίνι. Έκτοτε αφιερώθηκε στην ποίηση. Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω «ποιητής» Μην κλειστώ στο δωμάτιο ν’ αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις. Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου. Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν. 11. Το πρώτο της βιβλίο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα, αριθμός που, μόνο ο Ελύτης και ο Ρίτσος τον έφταναν. Το ίδιο βιβλίο μεταφράστηκε και στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική. 12. Ο Δημήτρης Πουλικάκος σε συνέντευξή του έχει πει για ‘κείνη: “Εμφανίζονται διαχρονικά κάποιες ψυχές που γίνονται η υποσυνείδητη συνείδησή μας. Που λειτουργούν ενορατικά, βλέπουν μελλούμενα που ο μέσος άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται παρά μόνο σαν φάει το παλούκι! Τέτοια ήταν η Κατερίνα. Τόσο εκείνη όσο κι ο Παύλος, καθώς και ο Άσιμος, οι Εξαρχειώτες άγιοι που λέμε, φύγανε νωρίς. Δεν έζησαν όσο επιτρέπει η στατιστική, γλίτωσαν όμως την παρακμή.Ήταν όλοι τους ιδιότροπα, ευάλωτα άτομα. Δεν είχαν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ούτε ήταν ικανοί να δαγκώνουν –απλώς προσποιούνταν ότι το κάνουν-, γι’ αυτό και δεν επέζησαν. Άφησαν όμως άξια παρακαταθήκη.” 13. Υπήρξε στο πλευρό του Νικόλα Άσιμου την περίοδο που αντιμετωπιζόταν από όλους ως περιθωριακός και ήταν φίλη του Παύλου Σιδηρόπουλου, του Αντώνη Καφετζόπουλου και της Όλιας Λαζαρίδου. 14. Παντρεύτηκε την μεγάλη αγάπη της ζωής της, τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μυρτώ. Στην προσπάθειά της να σώσει την κόρη της από τα ναρκωτικά, έγινε και η ίδια τοξικομανής. Η Μυρτώ αυτοκτόνησε κι εκείνη το 2015 σε ηλικία 48 ετών. 15. Παρόλο που υπήρξε αυτοκαταστροφική, ήταν εξαιρετικά κοινωνική και άνθρωπος της παρέας. Στα τελευταία χρόνια της ζωής της, ωστόσο, δεν απέμειναν πολλοί άνθρωποι δίπλα της εκτός από μερικούς συγγενείς και τον τότε εκδότη της εφημερίδας «Ποντίκι». Μετά την αυτοκτονία της, η σορός της έκανε να αναγνωριστεί δύο μέρες γιατί ο φίλος που τη συνόδευσε στις Πρώτες Βοήθειες εξαφανίστηκε αμέσως μετά το θάνατό της. https://www.youtube.com/watch?v=2TPxmTpWKeY
