Ο Δημήτρης Πουλικάκος ή αλλιώς ο ραδιοφωνικός “Θείος Νώντας” είναι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ελληνικού ροκ, υπήρξε πάντοτε ανατρεπτικός χιουμορίστας, έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από εξήντα ταινίες ως ηθοποιός ενώ με την ραδιοφωνική του παρουσία μύησε τους έφηβους μιας ολόκληρης γενιάς στο rock ‘n roll και σε ακούσματα όπως αυτά του Frank Zappa. Σαν χθες, 21 Ιανουαρίου του 1943 γεννήθηκε και μέχρι σήμερα στα 75 του χρόνια δηλώνει ανένταχτος, “περαστικός παρατηρητής” και Χατζιδακικός. Εμείς με ένα μικρό αφιέρωμα, του ευχόμαστε Χρόνια Πολλά και να συνεχίσει να ροκάρει εσαεί. 1. Ο Δημήτρης Πουλικάκος ήταν μέλος του συγκροτήματος MGC, το οποίο χρωστά το όνομά του στον ηθοποιό Ντίνο Ηλιόπουλο, και αρχηγός του ροκ συγκροτήματος Εξαδάκτυλος και των Αχ-Βαχ (όπου έπαιζαν μπάσο-φωνητικά ο Σταμάτης Σπανουδάκης και πλήκτρα ο θρυλικός Άλεξ Σπυρόπουλος των Nirvana) ενώ έχει στο ιστορικό του μια επιλεκτική δισκογραφία με πολλές συμμετοχές καλλιτεχνών. 2. Συμμετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι ανάμεσα σε εξέχουσες προσωπικότητες του χώρου των γραμμάτων όπως ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Παναγιώτης Κουτρουμπούση, η Μαντώ Αραβαντινού, ο Κώστας Ταχτσής, ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Γιώργος Μακρής. Ο ίδιος, άλλωστε, τρέφει μεγάλη αγάπη για την λογοτεχνία και την ποίηση και στις ραδιοφωνικές εκπομπές του “Θείου Νώντα” διάβαζε εμβόλιμα αποσπάσματα από τον Εμπειρίκο, τον Κόντογλου, τον Εγγονόπουλο, τον Κουτρουμπούση κ.α. 3. Ο στίχος που έχει γράψει και τον εκφράζει περισσότερο μέχρι σήμερα παέι κάπως έτσι “Είτε προφίλ είτε ανφάς, ούτως ή άλλως θα τον φας” και περιλαμβάνεται στο ομώνυμο τραγούδι. 4. «Οι Αυθαίρετοι», «ο Δράκουλας των Εξαρχείων», «Βίος και πολιτεία», «Ρεβάνς», «Δονούσα», «Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» είναι κάποιες από τις τηλεoπτικές και κινηματογραφικές δουλειές στις οποίες έχει συμμετάσχει. Για την ταινία «Ρεβάνς» έχει κερδίσει το Βραβείο Β’ Ανδρικού ρόλου στο 24ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης το 1983 και για την ταινία «Δονούσα» το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου στο 33ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1992. Πιο πρόσφατα τον έχουμε δει στις σειρές Δύο Ξένοι, Επτά Θανάσιμες Πεθερές και στις ταινίες Θηλυκή Εταιρεία και Σαπουνόπετρα. 5. Στις 14 Απριλίου του 1967, επιστρέφοντας στην Ελλάδα με ωτοστόπ από το Παρίσι -τρεις μέρες πριν από τη συναυλία των Rolling Stones στην χώρα- έφερε μαζί του 250.000 δόσεις LSD. Όταν έγινε το πραξικόπημα, σκόπευαν με την παρέα του να το ρίξουν στη λίμνη του Μαραθώνα. Τελικά, το χρησιμοποίησαν προς ιδία χρήση. 6. Στην χούντα, έζησε για τέσσερις μήνες σε μια σπηλιά στα Μάταλα ανάμεσα σε τετρακόσιους χίπις από όλη την Ευρώπη όντας ο μοναδικός Έλληνας. Την αμέσως επόμενη περίοδο μόλις γύρισε στην Αθήνα, ο Δ. Πολύτιμος του πρότεινε να μπει ως μπασίστας στους MGC. 7. Ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια που έχει τραγουδήσει αλλά δεν έχει γράψει ο ίδιος είναι το “Πολύ ωραίο στυλ” από τον δίσκο Ελλαδέξ του Γιάννη Λογοθέτη (1975). Το τραγούδι ήταν να το ‘πει κανονικά ο Θέμης Ανδρεάδης αλλά έπαθε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και έτσι κατέληξε στον Μήτσο. 8. Ο Δημήτρης Πουλικάκος έχει κατηγορηθεί ως «σατανικός εγκέφαλος διεθνούς σπείρας εμπορίου ναρκωτικών» και για «ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως» για τον θάνατο της πρώην συζύγου του. Στα 24 του χρόνια προφυλακίστηκε για 6 μήνες και απαλλάχθηκε 10 ολόκληρα χρόνια μετά με βούλευμα ως παντάπασιν αθώος. Η υπόθεσή του μπήκε στη διδακτέα ύλη της Νομικής. 9. Μετά την αποφυλάκισή του, ο Μάνος Χατζιδάκις του έδωσε εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα. Έτσι, ξαναμπήκε στο ραδιόφωνο στο οποίο διέγραψε μια σημαντική πορεία από τα τέλη του ’70 μέχρι τα τέλη του ’90, πάντοτε με ψευδώνυμο. Τότε η καλλιτεχνική σελίδα της Βραδυνής είχε γράψει για την επιστροφή του «Από τον Κορυδαλλό κατευθείαν στο Τρίτο». 10. Ο δίσκος του Μεταφοραί Εκδρομαί Ο Μήτσος σε μουσική, στίχους και ερμηνεία του ίδιου αποτελεί τον πρόδρομο της ελληνικής rock ‘n roll δισκογραφίας ενώ η ιστορική συναυλία του στο Δεύτερο Γυμνάσιο Ζωγράφου τον Ιούνιο του 1979 (γνωστή ως “Η συναυλία της βροχής” επειδή αναβλήθηκε 2 φορές λόγω κακοκαιρίας) θεωρείται σταθμός στην ελληνική rock μουσική ιστορία. Το live κυκλοφόρησε σε δίσκο υπό τον τίτλο Crazy Love στου Ζωγράφου, έναν από τους καλύτερους live δίσκους όλων των εποχών. 11. Στα νεανικά του χρόνια έχει εργαστεί μεταξύ άλλων σε στριπτιτζάδικο στην Αγγλία και στην Ολυμπιακή Αεροπορία επί Αριστοτέλη Ωνάση ενώ γνωρίζει πολύ καλά αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά και λίγα πορτογαλικά αφού οι γιατροί γονείς του τον προόριζαν για διπλωμάτη. 12. Στην καλλιτεχνική σάτιρα του 1983 Ο Δράκουλας των Εξαρχείων του Νίκου Ζερβού ο Πουλικάκος έχει τραγουδήσει την διασκευή του τραγουδιού «Υπάρχω» του Στέλιου Καζατζίδη προσδιδοντάς του έναν χαρακτήρα καθαρά πολιτικό. Το τραγούδι χαρακτηρίστηκε αρχικά ως μη πολιτικώς ορθό ενώ δισκογραφήθηκε μόλις το 2004 και κυκλοφόρησε στο διπλό CD «Αδέσποτα σκυλιά». 13. Μία από τις πολλές συναυλίες στις οποίες έχει βρεθεί κατα καιρούς επί σκηνής με τους σημαντικότερους έλληνες rockers, είναι και η θρυλική συναυλία “Παραμύθι χωρίς όνομα” το 1980 στο κλειστό γήπεδο του Σπόρτινγκ όπου τραγούδησαν παρέα με τον Παυλάκη τον Σιδηρόπουλο ή τον ανηψιό όπως άρεσε στον Πουλικάκο να τον αποκαλεί. https://www.youtube.com/watch?v=CwrZSMlpMLg 14. O Δημήτρης Πουλικάκος έχει δηλώσει το 2012 για τους Ποιητές των Εξαρχείων: «Εμφανίζονται διαχρονικά κάποιες ψυχές που γίνονται η υποσυνείδητη συνείδησή μας. Που λειτουργούν ενορατικά, βλέπουν μελλούμενα που ο μέσος άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται παρά μόνο σαν φάει το παλούκι! Τέτοια ήταν η Κατερίνα. Τόσο εκείνη όσο κι ο Παύλος, καθώς και ο Άσιμος, οι Εξαρχειώτες άγιοι που λέμε, φύγανε νωρίς. Δεν έζησαν όσο επιτρέπει η στατιστική, γλίτωσαν όμως την παρακμή. Ήταν όλοι τους ιδιότροπα, ευάλωτα άτομα. Δεν είχαν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ούτε ήταν ικανοί να δαγκώνουν –απλώς προσποιούνταν ότι το κάνουν-, γι’ αυτό και δεν επέζησαν. Άφησαν όμως άξια παρακαταθήκη» . 15. Ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε “Η ελευθερία, σε αντίθεση με όσα πιστεύουν κάποιοι, απαιτεί και μεγάλη πειθαρχία. Όπως η αλητεία απαιτεί ευγένεια, αλλιώς είσαι ένας τσόγλανος.“
