Καλοκαίρι στην Ελλάδα σημαίνει πολλά πράγματα: Σημαίνει να βγάλουμε από πάνω μας τον χειμώνα, να νιώσουμε τον ήλιο και τη ζεστασιά, να ακούσουμε και να αγγίξουμε τη θάλασσα. Όλα αυτά πάντα μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, φίλους, παρέες και όχι μόνο, και συντροφιά με το ούζο Πλωμαρίου που πάντα υπογράφει αυτές τις στιγμές. Αυτό είναι η ουσία του Ραντεβού στον Ήλιο!

Οι οποίες φέτος έλειψαν πολύ, όμως ήρθε η ώρα να πάρουν τη ρεβάνς. Ετοιμαζόμαστε να ξεχυθούμε σε άκρη της Ελλάδας για διακοπές και αποδράσεις, για πολλά Ραντεβού στον ήλιο, μαζί με όλα αυτά που μας αρέσουν: Παρέα, ξεγνοιασιά και τα απαραίτητα ουζάκια. Η τριπλέτα της επιτυχίας. Και φυσικά, απολαυστικό φαγητό, με καλούς φίλους, στα πιο όμορφα σημεία. Ειδικά το φετινό καλοκαίρι προβλέπεται πιο επικεντρωμένο στο φαγητό από ποτέ, διότι είχαμε κάπου 7 μήνες να φάμε έξω. Και 7 μήνες είναι πολλοί.

Όμως τώρα, ήρθε η ώρα της μεγάλης επιστροφής. Φυσικά, όπως το επιτυχημένο καλοκαίρι δεν έρχεται από μόνο του, αλλά θέλει και κότσια, κουράγιο, επιμονή κι υπομονή, έτσι και το φαγητό θέλει κόπο. Δεν είναι μόνο άραγμα με φίλους, ανεμελιά, χαλαρότητα, θαλασσίτσα, καλή διάθεση, μεζεδάκια και ούζο Πλωμαρίου δίπλα στο κύμα.

Ειδικά για το φαγητό, εμείς θα χρειαστούμε την προσοχή σας για να σας θυμίσουμε ότι το καλό φαΐ θέλει δουλίτσα. Αυτές είναι 5 τέτοιες εξαιρετικά χαρακτηριστικές περιπτώσεις foodie αγώνα, σε γνωστά και άγνωστα μέρη ανά την επικράτεια. The struggle is real:

Η χασαποταβέρνα στα τέρμα κατσάβραχα

Ήρθατε λοιπόν στα βουνά, και στα βουνά ο κόσμος τρώει κρέας. Μάλιστα, όσο πιο πολύ βουνό είναι το βουνό, τόσο πιο καλό είναι και το κρέας. Έτσι, η πιο τίμια/μπρουτάλ χασαποταβέρνα με το εκλεκτότερο κοψίδι είναι πάντα στο τέρμα Θεού, όπου μέχρι να φτάσετε θα πρέπει να περάσετε από στενούς ορεινούς δρόμους, κοπάδια με κατσίκια, κατολισθήσεις και ελλείψεις πινακίδων. Μπορεί να σας πιάσει χειμώνας μέχρι να ανέβετε και να κατέβετε, αλλά το καλό παϊδάκι απαιτεί θυσίες.

Το ουζερί πάνω στο κύμα

Αυτό που σας είπαν, και ισχύει, είναι ότι βρίσκεται πάνω στο κύμα και διαθέτει τους εκλεκτότερους μεζέδες. Αυτό που δε σας είπαν, ενώ επίσης ισχύει, είναι ότι βρίσκεται στο τέρμα ενός χωματόδρομου 5 χιλιομέτρων που δεν πάει αμάξι και δεν καλύπτεται σε κανένα σημείο από σκιά. Τα ψαρικά που σερβίρει είναι πάντοτε πεντανόστιμα, ειδικά με τη συνοδεία του ούζου Πλωμαρίου, απλά θα χρειαστεί να είστε ντυμένοι σαν τον Λόρενς της Αραβίας για να φτάσετε.

Όχι ότι μας πειράζει στ’ αλήθεια. Το ραντεβού στον ήλιο, περιέχει υποχρεωτικά ήλιο!

Το γκουρμέ εστιατόριο με τα 2,87 τραπέζια

Δεν διαδραματίζονται όλες οι Οδύσσειες στην επαρχία. Καμιά φορά, το σκηνικό είναι η πόλη, ενώ ο στόχος είναι η φετινή Μέκκα των καλοφαγάδων: Το σούπερ hip, σούπερ προσεγμένο και το πιο σημαντικό, σούπερ μικρό γκουρμέ εστιατόριο που κάθε χρόνο παλεύετε να πάτε μία τουλάχιστον φορά. Το θεματάκι είναι ότι με τα σχεδόν τρία του τραπέζια (και τη στρατηγική του όχι ρεζερβέ, ώστε να κερδίσει ο καλύτερος), θα πρέπει  να περάσετε γύρω στη μιάμιση ώρα πάνω από τα άλλα τραπέζια σαν τον γύπα (όχι τον γνωστό), μέχρι να ανοίξει θέση.

Είναι δύσκολη η ζωή του αρπακτικού στη φύση, αγαπητές φίλες και φίλοι (διαβάζεται με φωνή David Attenborough από το Planet Earth του BBC).

Το ζαχαροπλαστείο με το ωράριο Ικαρίας

Πρόκειται για το ζαχαροπλαστείο που είναι γνωστό ότι έχει τα καλύτερα γλυκά στο νησί. Έχει επίσης το πιο άστατο ωράριο λειτουργίας από κάθε άλλο μαγαζί, το οποίο σημαίνει ότι μπορείς να τους πετύχεις κλειστούς το μεσημέρι και ανοιχτούς τα χαράματα. Παρότι δεν είναι μακριά από τίποτα, έχεις κάνει άπειρα χιλιόμετρα γι’ αυτό γιατί όλες οι απόπειρες αποτυγχάνουν. Ακόμα και τη φορά που ρώτησες τον ζαχαροπλάστη αν θα είναι ανοιχτά αύριο και σου απάντησε «ναι, εννοείται», σε πούλησε και πήγε για μπάνιο. Ικαρία is a state of mind.

Ο φούρνος που σώζει ζωές

POV: Είστε σε νησί, είναι ξημερώματα μετά από αρκετά ουζάκια και αισθάνεστε ότι ένα κρουασάν ή κάτι άλλο στέρεο και ζεστό θα σας σώσει τη ζωή. Μπορεί να μην είναι 100% ακριβές αυτό, αλλά εσείς έτσι νιώθετε και αυτό έχει σημασία. Το πρόβλημα με τον συγκεκριμένο φούρνο, ο οποίος είναι πάντα ο καλύτερος στο είδος του, είναι ότι πάντα βρίσκεται αρκετά μακριά. Στο τέρμα μιας ανηφόρας, στην είσοδο του χωριού όταν εσείς είστε στο κέντρο του, στο λιμάνι όταν εσείς είστε στη χώρα. Δεν πειράζει. Το ταξίδι έχει σημασία κι όχι ο προορισμός, αν και θα συμφωνούσατε περισσότερο αν είχατε πιει λίγο λιγότερο.