Καλώς η κακώς, το ποδόσφαιρο είναι κάτι τόσο διαδεδομένο που ξεφεύγει από το αμιγώς αθλητικό πλαίσιο. Αφορά -λίγο η πολύ- ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού και έχει άμεσες επιρροές στην κοινωνία. Η δύναμή του αυτή έχει χρησιμοποιηθεί συχνά με τοξικό τρόπο που λειτουργεί διαχωριστικά και ενωτικά. Υπάρχουν όμως και στιγμές που το ποδόσφαιρο ενώνει και όταν αυτό δεν αφορά κουραστικά κλισέ, είναι εκεί που μας δίνει να καταλάβουμε τι θα μπορούσε να είναι αυτό το παιχνίδι.

Σε μια τέτοια στιγμή στις 7 Απρίλη του 1999, ΑΕΚ και Παρτιζάν παίζουν ένα ματς που δεν μοιάζει με κανένα. Εν μέσω πολέμου στη Σερβία, αυτοί που υπέφεραν περισσότερο είναι όπως πάντα άνθρωποι που στην πλειοψηφία τους ούτε έφταιξαν κάπου, ούτε ήθελαν τον πόλεμο. Οι δύο ομάδες διοργάνωσαν ένα παιχνίδι στην καρδιά των βομβαρδισμών με αποκλειστικό σκοπό να περάσουν μήνυμα ενάντια του πολέμου και να προσφέρουν εικόνες που μέχρι και σήμερα συγκινούν. Για την ιστορία το ματς έληξε 1-1 και διακόπηκε στο 68 μετά από είσοδο των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο.