Τι πιο σύνηθες θα πει κάποιος; Με όλα αυτά τα τρελά και παλαβά που συμβαίνουν κατά καιρούς στον πλανήτη ΑΕΚ, τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι όσο και στο εξωαγωνιστικό, τα όσα περιέγραψε ο Ραφίκ Τζιμπούρ σε συνέντευξη του στο Gazzetta.gr μοιάζουν λίγο πολύ αναμενόμενα και θυμίζουν σε όλους μας για ποιον λόγο το ‘Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ’ κολλάει παντού. Ο Αλγερινός επιθετικός που έλαμψε με την παρουσία του στα Ελληνικά γήπεδα και αγωνίστηκε με επιτυχία σε πολλές ελληνικές ομάδες, μεταξύ αυτών στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ, έκανε μια νοερή αναδρομή στο παρελθόν του με την κιτρινόμαυρη φανέλα και θυμήθηκε πιπεράτα σκηνικά που μέχρι πρότινος δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Η συνέντευξη του αναφέρεται σε πάρα πολλά θέματα. Από το πως ξεκίνησε την καριέρα του στην Οσέρ, τα δύσκολα παιδικά του χρόνια ως παιδί μεταναστών από την Αλγερία, τον ρατσισμό που βίωσε, μέχρι και για τις αγωνιστικές του περιπτύξεις. Ο Ραφίκ Τζιμπούρ άδειασε το μυαλό του σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης, όμως το σκηνικό με τον Μανόλο Χιμένεθ και το σχεδόν ραντεβού για ξύλο που δώσανε θα μείνει στην ιστορία. Πιο συγκεκριμένα ο Ραφίκ Τζιμπούρ μετέφερε κλίμα αποδυτηρίων από το προπονητικό της Μοναχοκόρης και την σχέση του με τον Μανόλο Χιμένεθ, με την περιγραφή του να φέρνει πιο πολύ σε πλατειακές στραβοστομιές στο Μενίδι, παρά σε ποδοσφαιρικό οργανισμό. Χιμένεθ: «Αυτός που το παίζει μάγκας, που ασχολείται με πο$τ@ν#ς, που βγαίνει έξω και πιστεύει ότι είναι άντρας, εγώ του λέω ότι είναι αρχ$%&». Τζιμπούρ: «Μιλούσε στα ισπανικά, αλλά εγώ καταλάβαινα τη γλώσσα. Τον ρώτησα “μπορώ να μιλήσω”; Μου απάντησε ότι μιλάω πολύ. Τότε του είπα “νομίζω ότι μιλάς για εμένα και γι’ αυτό θέλω να μιλήσω”. Μου απάντησε “εννοείται ότι μιλάω για εσένα”. Τον άκουγα και έλεγα από μέσα μου “δεν με νοιάζει”. Ίσως να ήθελε να αντιδράσω. Άρχισε να μου λέει ότι δεν θα παίξω για την ΑΕΚ και εγώ του είπα να πάει να το πει στον πρόεδρο και όχι σε εμένα. Τότε ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε “εγώ είμαι πιο τρελός από εσένα” και του λέω “είσαι τόσο τρελός; Πάμε τότε να τα πούμε σε μια πλατεία, όπου θες στην Αθήνα, όχι μπροστά στον κόσμο. Μην κάνουμε φασαρία εδώ μπροστά σε όλους”. Εκανε σαν υστερικός. Πήγα να κάνω το μπάνιο μου, βγήκα έξω και ο βοηθός του με περίμενε για να μου πει “Ράφικ, μπορώ να μιλήσω μαζί σου;”. Του απάντησα να πάει να γ@@εί». Αλλά…αυτή είναι η ΑΕΚ μας!
