Quantcast

Αυτές οι δηλώσεις του Ντομινίκ Ουίλκινς για τον Παύλο Γιαννακόπουλο είναι η απόλυτη νοσταλγία για τα 90s

O Human Highlight Film δεν έχει ξεχάσει τον άνθρωπο που τον έφερε στην Ελλάδα

THE NEWSROOM

12 Ιουνίου 2018

Μια μεγάλη μορφή της ιστορίας του και κορυφαία προσωπικότητα του μπασκετικού του τμήματος έχασε την Κυριακή ο Παναθηναϊκός. Ο επί πέντε δεκαετίες παράγοντας του ΠΑΟ Παύλος Γιαννακόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 χρονών, με αποτέλεσμα φίλοι και αντίπαλοι να κάνουν ουρά για να τον αποχαιρετήσουν, από τους οπαδούς των πρασίνων μέχρι τον Βασίλη Σπανούλη.

Η είδηση όμως έφτασε ακόμη πιο μακριά από τα εγχώρια σύνορα και για την ακρίβεια έφτασε μέχρι τα αυτιά του θρυλικού, 58χρονου πλέον Dominique Wilkins.  Ο παιχταράς των Atlanta Hawks τη δεκαετία του ’80 με τους 24.8 πόντους, τα 6.7 ριμπάουντ, τις 2.5 ασίστ και τα 1.3 κλεψίματα ανά 35.5 λεπτά συμμετοχής σε 1074 αγώνες στην καριέρα στο NBA ήρθε στην Ελλάδα αφού πείστηκε από τον ίδιο τον Παύλο Γιαννακόπουλο και είχε μια πολύ προσωπική σχέση μαζί του.

Το NBA Greece ρώτησε μία από τις μεγαλύτερες μορφές του μπάσκετ και τον κορυφαίο NBAer που έχει περάσει από τα ελληνικά γήπεδα για το πως ένιωσε όταν το έμαθε. Όπως δήλωσε:

“Ο κ. Παύλος ήταν πολύ σημαντικός, ήταν ο άνθρωπος που με έπεισε να έρθω στην Ελλάδα”. Μου είχε πει: “Έ, φίλε, μπορείς να γίνεις μέρος σε κάτι πολύ σπουδαίο” και όντως δημιούργησε μια φοβερή ομάδα. Με σόκαρε η είδηση του θανάτου του. Το έμαθα σήμερα, είμαι σοκαρισμένος.

– Τι έκανε ο Παύλος Γιαννακόπουλος για να κερδίσει την υπογραφή σας, πόσο φιλόδοξος ήταν και πόσο πάλεψε για να πετύχει σε αυτή την πρόκληση, να σας πείσει να φύγετε από το ΝΒΑ;

 Η αλήθεια είναι πως προσπαθούσε αρκετό καιρό να με αποκτήσει. Εγώ ήμουν σε φάση “εεε, εντάξει, δεν τρελαίνομαι να παίξω στην Ελλάδα“, όμως τότε επισκέφθηκα την χώρα σας και αντιλήφθηκα πρώτα απ’ όλα πόσο όμορφη ήταν! Δεύτερον, είδα πόσο πρόθυμος ήταν να πάει μερικά βήματα παρακάτω, ώστε να δημιουργήσει μια νικήτρια ομάδα και να με βάλει σε αυτήν. Τρίτον, όταν επισκέφθηκα την Αθήνα, την ερωτεύθηκα. Με αυτά που μου προσέφερε, με αυτά που έκανε για εμένα, είπα “γιατί όχι; Ας το προσπαθήσω“. Νομίζω πως είναι σπουδαίος ο τρόπος με τον οποίο δημιουργήσαμε αυτή την ομάδα. Δεν ήμουν μόνος σε αυτό, υπήρχαν κι άλλοι καλοί παίκτες στην ομάδα, υπήρχε και ο Stojan Vrankovic και τα υπόλοιπα είναι ιστορία…

– Ποια είναι η πιο όμορφη ιστορία που θυμάστε από τις μέρες σας στον Παναθηναϊκό και την σχέση σας με τον κ. Γιαννακόπουλο;

Ξέρεις τι; Για εμένα, εκτός από το μπάσκετ, ήταν σημαντικό να μπορώ να ταξιδεύω με τους συμπαίκτες μου σε διαφορετικά μέρη στην Ελλάδα. Σε μέρη που ακούς ή διαβάζεις μόνο στα βιβλία της ιστορίας. Το να επισκεφθώ για παράδειγμα τον Παρθενώνα, ήταν μια φοβερή εμπειρία, φίλε. Ήταν μια μαγική στιγμή! Εκείνος, ως ιδιοκτήτης, μου έδωσε το πράσινο φως και την ευκαιρία να παίξω όπως ήξερα και μπορούσα. Πανηγύριζε για εμάς, όμως ταυτόχρονα έμενε στην άκρη και μας άφηνε να κάνουμε τη δουλειά μας. Ήταν σπουδαίο να έχεις έναν ιδιοκτήτη σαν τον Παύλο Γιαννακόπουλο.

– Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από εκείνον; Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να ξεχωρίζει;

Ήταν ένας πάρα πολύ καλός άνθρωπος, ήταν ένας πρόσχαρος, πολύ διασκεδαστικός ιδιοκτήτης για τον οποίο ήθελες να παίζεις. Προσπαθώ να συγκεντρώνομαι στα θετικά και γι’ αυτό εκτίμησα το γεγονός ότι μου έδωσε την ευκαιρία να δω κι άλλα μέρη αυτού του κόσμου. Ξέρετε, ο κόσμος έμοιαζε τότε πολύ μεγαλύτερος απ’ όσο φαίνεται τώρα πια. Με αντιμετώπισε λες και ήμουν μέλος βασιλικής οικογένειας. Νομίζω πως όλοι μαζί ξεκινήσαμε κάτι μεγάλο. Ήμασταν η ομάδα που ξεκίνησε να χτίζει την κληρονομιά του Παναθηναϊκού, διότι είχαμε κατακτήσει το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ιστορία του τμήματος μπάσκετ. Από τότε, έχουν ακολουθήσει άλλα πέντε, πλέον η ομάδα έχει έξι ευρωπαϊκά και όλα αυτά ήρθαν από αυτό εκείνος έχτισε.

– Θα στείλετε ένα μήνυμα στον κόσμο του Παναθηναϊκού, αλλά και τους Έλληνες φίλους του μπάσκετ που ακόμη σας θυμούνται και σας αγαπούν;

Αυτό που θέλω να σας πω είναι να γιορτάσετε τη μνήμη του. Μην τον θρηνείτε, γιορτάστε για εκείνον. Συνεχίστε να χτίζετε την κληρονομιά που εκείνος ξεκίνησε. Αυτός θα είναι ο πιο σπουδαίος τρόπος για να τιμήσετε τη μνήμη του, γιορτάστε τη ζωή του. Αυτά που έκανε για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού, το γεγονός ότι προσέφερε σημαντικά πράγματα σε όλη την οικογένεια του αθλήματος, είναι κάτι που πρέπει να θυμάστε. Αν το κάνετε, τότε δεν θα υπάρχει κάτι μεγαλύτερο που μπορείτε να πετύχετε. Θα λείψει η παρουσία του. Θα λείψει πολύ σε αυτόν τον σύλλογο. Ελπίζω για εκείνος, για την οικογένειά του και τους ανθρώπους του, να μπορέσουν να κάνουν τα μισά από όσα έκανε εκείνος. Αν το καταφέρουν, τότε θα συνεχίσουν να είναι επιτυχημένοι.

Σας έσκασε εσάς μια nostalgia με όλα αυτά;

Best of internet