Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στον ελληνικό ποδοσφαιρικό κοινωνικό σχηματισμό η είδηση της αποχώρησης του Γιάννη Κομπότη από τα πράγματα του Λεβαδειακού, φτωχαίνοντας ακόμα περισσότερο το ελληνικό νοικοκυριό, ένα νοικοκυριό που ακόμα (κακά τα ψέματα) στηρίζεται σε ένα «διπλό ημίχρονο – άσο τελικό» της Σουπερλίγκ για να γεμίσει λίγο παραπάνω το καλάθι του σουπερμάρκετ.

Η ίδια η Λειβαδειά δεν έδειξε να αντέχει τον αποχωρισμό και οι ουρανοί έχυσαν μαύρο δάκρυ, με αποτέλεσμα τη διακοπή του χθεσινού αγώνα μεταξύ Λεβαδειακού και Παναθηναϊκού, ασχέτως αν έφαγε τη σημερινή «κομπο-στα» ο βάζελος, φέρνοντας μας στο μυαλό τόσα και τόσα παιχνίδια στα οποία τα ματσάκια ξεκινούσαν και έληγαν κανονικά, κι ας θύμιζε το τερέν κάτι κοντινό σε εγκαταλελειμμένη πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Κι απάνω στις θύμησες, ανάψαμε τσιγάρο και καθίσαμε και ανατρέξαμε σε διάφορες ομορφιές για τις οποίες ο Γιάννης ο Κομπότης θα μας μείνει αξέχαστος. Για να δούμε:

1. Η οικογένεια του Ολιβιέ Καπό

Στο Λεβαδειακό, με έναν περίεργο τρόπο, πάντα κατέληγαν να κολλάνε ένσημα κάτι παίχτες που, λίγο μυημένος να είσαι στα ποδοσφαιρικά, σίγουρα θα θυμόσουν κάποτε να απαρτίζουν τα ρόστερ σπουδαίων ευρωπαϊκών κλαμπ (βλ. πρόσφατο παράδειγμα Μπραντάο). Ένα φεγγάρι, λοιπόν, πέρασε και ο διεθνής Γάλλος Ολιβιέ Καπό, ο οποίος (όπως και αρκετοί αυτής της συνωμοταξίας) έφυγε νύχτα, έχοντας στις αποσκευές του πλούσιες ιστορίες να διηγείται στα ξένα.

Πάμε στην ιστορία του Καπό: μια ωραία πρωία, ο Γάλλος δέχεται επισκέψεις από γείτονες Βοιωτούς, οι οποίοι, στα πλαίσια τοπικού εθίμου, του ζητούν να αποβληθεί στο επόμενο παιχνίδι της ομάδας, γιατί το χαν παίξει στο στοίχημα, τάζοντας του, όπως ορίζει το έθιμο, μερίδια από τον ταμειακό μποναμά. Ο Γάλλος, μη μυημένος στις τοπικές παραδόσεις, αρνείται ευγενικά, για να δεχθεί τηλέφωνο παραπόνων από τον πρόεδρο. Στο οποίο τηλέφωνο, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο πρόεδρος απείλησε τον Καπό ότι θα σκοτώσει τον ίδιο, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, αν αποχωρήσει από τη Βοιωτία καταγγέλλοντας. Εν τέλει, ο Καπό κατάφερε να αποδεσμευτεί, διαφημίζοντας στη συνέχεια το μύθο του στην Ελλάδα στα Γαλλικά μέσα. Από τη συνέντευξη αυτή κρατάμε το εξής: «Θέλω να πω σε όλα τα νέα παιδιά να μην παίξουν εκεί». Μεταξύ πολλών άλλων.

2. Η Ομάδα Α της σεζόν 2011-12

Ως θυμάστε οι μυημένοι, η σεζόν 2011-2012 ξεκίνησε με μόλις 5 αγώνες αντί για 8 στη Σουπερλίγκ, καθότι εκκρεμούσε το σκάνδαλο των στημένων παιγνίων, με βασικούς «κατηγορούμενους» τον Ολυμπιακό Βόλου του Αχιλλέα Μπέου και την Καβάλα του υιού Ψωμιάδη. Μάλιστα, ήταν τόσο πιθανό όντως να εφαρμοστούν οι ποινές, που η κλήρωση των αγωνιστικών έγινε με 16 ομάδες, μεταξύ των οποίων μια Ομάδα Α και μια Ομάδα Β. Πού ήταν τότε ο Λεβαδειακός; Στη Φούτμπολ Λιγκ, με παρακαταθήκη από τη σεζόν 2010-11 την τιμητική 5η θέση στην κανονική διάρκεια και τη δεύτερη στα πλέι-οφ ανόδου (ανέβηκε ο ΟΦΗ). Πλέι-οφ τα οποία ολοκληρώθηκαν Αύγουστο του 2011 εκείνη τη χρονιά, με τη Δόξα Δράμας να μην κατεβαίνει στους δυο τελευταίους αγώνες.

Ο Γιάννης ο Κομπότης, όμως, διαμήνυε, όταν προέκυψαν οι άγνωστοι στην εξίσωση της Σούπερλιγκ, ότι ο Λεβαδειακός θα είναι ο ένας εκ των δύο. Όπερ και εγένετο (παρέα με το ανέκδοτο εκείνης της χρονιάς, ονόματι Δόξα Δράμας), με τους Βοιωτούς να ανεβαίνουν από το πουθενά στο φυσικό τους περιβάλλον, την πρώτη τη τάξει κατηγορία.

3. Η Ομάδα Α της σεζόν 2015-16

Ο Λεβαδειακός δεν τα καταφέρνει τη σεζόν 2014-15, τερματίζοντας 14ος και επιστρέφοντας στα αλώνια της Φούτμπολ Λιγκ. Ή τουλάχιστον έτσι πίστεψαν όσοι φαιδροί έχουν το κακό συνήθειο να κρίνουν βάσει βαθμολογιών στο τέλος της κάθε σεζόν. Η Κέρκυρα διώκεται για εικονική μεταφορά μετοχών και απειλείται με υποβιβασμό στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία. Μόνο που εδώ δεν παίζουν επιλαχούσες ομάδες όπως το 2011-12, αλλά μόνο ένας die hard βαμβακοκαλλιεργητής της Στερεάς Ελλάδας που βλέπει άλλη μια φορά την παρτίδα να σώζεται στο παρά πέντε. Κι ας έσκουζε το Απολλωνάκι ότι «καθίστε ρε μάγκες τρίτος βγήκα στα πλέι οφ ανόδου, εγώ στο πηγάδι κατούρησα;». Ναι, εκεί κατούρησες.

4. Η περσινή τσάμπα χαρά των Αεκτζήδων

Προτελευταία αγωνιστική της περσινής Σουπερλίγκ και η ΑΕΚ κατεβαίνει στη Λειβαδειά, όχι για σουβλάκια (αν και ψιλοαδιάφορη – σιγά το συν πλην ένα πόντο στα πλέι ωχ) αλλά αποφασισμένη να γίνει ο τιμωρός που θα ρίξει και μαθηματικά το Λεβαδειακό στη Φούτμπολ Λιγκ μια ώρα αρχύτερα, για να ναι όλοι οι μπαϊλντισμένοι με τους μονιμάδες Βοιωτούς φανς του αθλήματος σίγουροι. Ο Καραμπουέ, ο Τόνι Σίλβα, ο Νιάσε και τα άλλα παιδιά μάσαγαν σίδερα στο do or die παιχνίδι και έχαναν τη μια ευκαιρία μετά την άλλη (σχήμα λόγου, αλλά τις είχαν τις τελικές τους). Ο νόμος του ποδοσφαίρου, όμως, τιμώρησε άλλη μια φορά τους χασογκόληδες, με την ΑΕΚ να σκοράρει δυο μπαλάκια στο φινάλε, βυθίζοντας την πράσινη αρμίδα του Βοιωτού βασιλιά του βαμβακιού.

Έλα, όμως, που υπάρχει κι άλλος νόμος, άγραφος (μάλλον), που θέλει το Λεβαδειακό να μην ξαποσταίνει ούτε λεπτό από τα σαλόνια της Σουπερλίγκ. Σκάει το γνωστό θέμα με την άδεια του Ηρακλή, ο Γηραιός δε σώζει την παρτίδα και υποβιβάζεται, με το σταθερό επιλαχόντα Λεβαδειακό να παραμένει έτι μια ακόμη φορά.

5. Οι πορείες πρωταθλητισμού στο φινάλε και το απόρθητο κάστρο της Λειβαδειάς

Οι μύστες του αθλήματος Σούπερλιγκ γνωρίζουν ότι οι καλές στοιχηματικές μπάζες επιτυγχάνονται στις τελευταίες αγωνιστικές, όταν και ο κάθε πικραμένος μιας σεζόν δύναται να αποσπάσει την πιο απίθανη ηρωική νίκη από τα φαβορί στην προσπάθεια να σώσει την κατηγορία. Και είναι κάτι ομάδες σαν αυτή του Γιάννη του Κομπότη που έχουν καθιερώσει σαν εποχή του κυνηγιού τα χασομέρια του ελληνικού πρωταθλήματος. Σεζόν 2007-08, 27η αγωνιστική και οι Βοιωτοί βρίσκονται κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού με 24 βαθμούς. Ε και; Μπουγάτσα με σουβλάκι στον ΠΑΟΚ (2-0), διπλό στην Τριπολιτσά με υπεργκολάρα Ντιμπαλά (1-2), jogo bonito με Βέροια (5-3) και κερασματάκι της παρηγοριάς στον υποβιβασμένο Ατρόμητο (ήττα με 2-1 στο Περιστέρι). Η ομάδα του Γιάννη Κομπότη κάνει το θαύμα της. Όπως και την επόμενη χρονιά. Όπως και παραλίγο τη μεθεπόμενη, όταν και συγκεντρώνει 13 βαθμούς στις τελευταίες 7 αγωνιστικές, αλλά την πατάει, καθότι η Ξάνθη παίρνει την τελευταία αγωνιστική διπλό στο Καυταντζόγλειο.

Κι όταν δε χρειαζόταν να φτάσουμε στο 90+’ της σεζόν για να σωθεί η παρτίδα, ο Λεβαδειακός είχε κάνει τα κουμάντα του χάρη στο απόρθητο φρούριο που ακούει στο όνομα «Δημοτικό Στάδιο Λειβαδειάς». Σεζόν 2013-14, ο Λεβαδειακός κόβει το φίνις 8ος με 42 βαθμούς. Εκ των οποίων 42 βαθμών, ο 1 από το Κλεάνθης Βικελίδης και οι υπόλοιποι 41 απ’ το κάστρο του. Έχετε ακούσει ομάδα να σώζει κατηγορία με 0-1-15 εκτός έδρας ρεκόρ; Μόλις τη διαβάσατε: ΛΕ-ΒΑ-ΔΕΙ-Α-ΚΟΣ

6. Τα 3 γκολ σε 17 λεπτά στον Ολυμπιακό

Ο Ολυμπιακός του «φουλ επίθεση με ξαφνικές άμυνες» Τροντ Σόλιντ κατεβαίνει σε αδιάφορο ματσάκι στη Λειβαδειά, απέναντι στην ομάδα του Τάκη Λεμονή που καίγεται για τους τρεις βαθμούς μπας και μείνει στην κούρσα παραμονής. Το χρονόμετρο γράφει 17ο λεπτό. Το σκορ είναι ήδη 3-0 με γκολ των Δημητρόπουλου, Μπούσι και Ρούσεφ.Ο Τροντ Σόλιντ θα δηλώσει χαρακτηριστικά μετά τον αγώνα: «Χθες έγινα 47 ετών και έγινα σοφότερος. Σήμερα έγινα ακόμα πιο σοφός».

Το σημείο αυτό θα μπορούσε να υπάγεται στο παραπάνω εδάφιο, αλλά ο άπειρος τότε από κούρσες σωτηρίας Λεβαδειακός την πάτησε, καθότι, μάλλον, πιο γατόνια οι άλλοι. Δεν πειράζει, μπαζώνοντας χτίζεις.

7. Αυτό το γκολ με την Κέρκυρα

Στα χαϊλάιτς της περσινής σεζόν, θέμα ημέρας στο παρόν πρακτορείο ειδήσεων. Πιο δουλεμένο κι απ’ το 1-2 της Ρόζενμποργκ επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη.

8. Αυτή η φωτογραφία

Κι αυτή:

9. Αυτό το γκολ του Μουλόπουλου

Επί Κομπότη, είπαμε, δεν είχαμε αναβολές για βροχές και κουραφέξαλα. Είστε άνδρες, γι’ αυτό πληρώνεστε (τι είπατε;), μπείτε και παίξτε.

 

10. Αυτή η φωτό του προέδρου στα κλαρίνα

Μην εστιάστε στον καλλιτέχνη, που φαίνεται να ναι ο Γιώργος ο Μάγκας. Μην εστιάστε στις καράφλες των δυο συνδαιτημόνων (η τέρμα δεξιά είναι πραγματικά το κάτι άλλο). Εστιάστε στο ντύσιμο του προέδρου. Και το αξεσουάρ πίσω.