Τα ανοιξιάτικα δειλινά είναι ωραίο να κατηφορίζεις από τα Εξάρχεια στην Κάνιγγος κι από κει στην Κοτζιά κι απ’ τα στενά στο Μοναστηράκι, με τον ήλιο να δίνει στους μπεζ τοίχους νεοκλασικών, πολυκατοικιών και εγκαταλελειμένων κτιρίων την ίδια πορτοκαλί απόχρωση που όλο και εξαφανίζεται, καθώς ο ήλιος βυθίζεται πίσω από το Χαϊδάρι και το Αιγάλεω.

Καμιά φορά, σε αυτούς τους περιπάτους περνάς, εσύ, μοναχική ύπαρξη, με τα ακουστικά στα αυτιά συντονισμένος στον Εν Λευκώ, πετυχαίνεις εκείνα τα πρώτα ανοιξιάτικα ζευγάρια να καταλαμβάνουν, σαν άλλοι αντιεξουσιαστές, κάθε παγκάκι στο δρόμο σου για να απολαύσουν το πρώτο frozen yoghurt στο δείλι της θερινής περιόδου.

Θα ρθει, όμως, και για σένα η ώρα να κλείσεις την οθόνη που παίζει το τελευταίο επεισόδιο του vinyl, να πετάξεις τα πορτοκαλοκαφέ από το κερί ακουστικά σου και να πάρεις κι εσύ το ταίρι σου για μια περαντζάδα πίσω από τα Χαυτεία, προς το Μοναστηράκι, το Θησείο, τα Πετράλωνα ή και απάνω προς την Ακαδημία, το Κολωνάκι, τη Δεξαμενή. Και θα ρθει η ώρα που θα πάρετε το δικό σας παγωμένο γιαούρτι να απολαύστε μαζί στη δροσιά του πρώτου βραδινού αγεριού. Και για να μην ψάχνεστε εκείνη τη στιγμή, εμείς ψάξαμε και βρήκαμε για σας τα πιο κατάλληλα για την περίσταση παγκάκια:

Ακαδημίας

Ανηφορίζοντας από την Πανεπιστημίου προς την Ακαδημίας για τις στάσεις των λεωφορείων θα το βρεις στα αριστερά σου σε ένα μικρό παρκάκι, απέναντι από τη Λέσχη της Ιπποκράτους απο τη μια κι απ’ το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου από την άλλη. Μια κλούβα μόνιμα αραγμένη εκεί Παρασκευές και Σάββατα, δυο περίπτερα στα δυο βήματα, το ένα με περιοδικά το άλλο με βιβλία, σε περίπτωση που το αμόρε σε στήσει.

TIPS: Παρασκευή βράδυ, μετά από ολοήμερο διάβασμα λέσχη, άραξε με το κονέ σου για ένα πεντάλεπτο εκεί, μέχρι να δεις στο οπτικό σου πεδίο το λεωφορείο που σε ενδιαφέρει, να πετάξεις ένα τελευταίο ρουφηχτό και να βάλεις φτερά στα πόδια σου. 

Νεάπολη, ψηλά στα Εξάρχεια

Χτισμένο από Αρβανίτες χτίστες, απάνω στη ρούγα που ροβολάνε τα παληκάρια κατά χαμηλά, κατά την πλατεία των Εξαρχείων, ένα εξαιρετικό σημείο στη γειτονιά του Νικόλα Άσιμου και του Αλέκου Φλαμπουράρη, μπορεί να στερείται πλάτης και να μην ενδείκνυται επί οσφυαλγίας, προσφέρει, όμως τη δυνατότητα ενός true ενώπιος ενωπίω με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

TIPS: Αράξτε με μια μπίρα Παρασκευή απόγευμα, όταν ο ήλιος δύει και ατενίστε προς τα κάτω για ώρα, μέχρι να αρχίστε να καταλαβαίνετε πως δεν είστε μόνος στο χώρο και πως αρχινάει ένα ακόμα rave Παρασκευόβραδο. 

Λόφος Στρέφη

Απομονωμένο, σε σχετικά μεγάλο υψόμετρο για Αθήνα, με μια ψευδεπίγραφη εικόνα εγκατάλειψης, ίσως λόγω της στέρησης στηρίγματος προς τα πίσω. Πάλι ακατάλληλο επί οσφυαλγίας, κατάλληλο για τα πρώτα πασπατέματα πριν τον αγνό διονυσιακό έρωτα σε κάποιον από τους γύρω θάμνους, κατάλληλο και για πιο απαγορευμένες “χρήσεις”. Εν τοιαύτη περιπτώσει προσοχή, βρίσκεστε σε λόφο, επίκειται κουτρουβάλιασμα σε βράχια.

TIPS: Για πιο βραδινές, για πιο επικίνδυνες καταστάσεις, για να ανεβαίνει η αδρεναλίνη αν είστε μόνοι με το mp3 σας ή την παλάμη σας, η λίμπιντο αν δεν είστε μόνοι.

Πεζόδρομος μεταξύ Πανεπιστημίου και Ακαδημίας

Τοποθετημένο σε ένα πολυσύχναστο την ημέρα αλλά και ιδιαίτερα σκοτεινό τα βράδια σημείο, στον πεζόδρομο που σε βγάζει από την Πανεπιστημίου, το παγκάκι αυτό είναι μια από τις κλασικές εικόνες της Αθήνας που γνωρίζουμε, τόσο της Αθήνας που περπατάει στα βίντεο-κλιπ του ο Φοίβος Δεληβοριάς όσο και της Αθήνας των ΜΑΤ που παραμονεύουν σε αυτό το στενό τους διαδηλωτές φοιτητές. Χαμηλωμένο, ιδανικό για θέση yoga, με μίνιμαλ αλλά καλή υποστήριξη της πλάτης, είναι ό,τι πρέπει για μια μεσημεριανή δεκάλεπτη απόπειρα ενόρασης μέσα στο κέντρο της πόλης,

TIPS: Αράξτε την εκεί σε μέρα ορκωμοσιών με ηλιόσπορους ΤΕΤΑ και χαζέψτε τα φοιτητούδια που σελφάρουν με τα κοστούμια τους μπροστά στο κτίριο του Πανεπιστημίου. Βγάλτε τις φωτογραφίες σας χωρίς να σας καταλάβουν και ρίξτε το instagram.

Ακαδημίας και πάλι

Η Ακαδημίας προσφέρει απλόχερα αυτό που λέμε τυπικό ελληνικό παγκάκι, με το κλασικό ξεφτισμένο ξύλο και τις μαύρες δοκούς υποστήριξης, εδώ και πάλι λίγο χαμηλωμένο, σαν Honda Civic στο Μπουρνάζι. Οι ταγκιές που δεν μπορούμε να αποτυπώσουμε τι ακριβώς λένε είναι η φωνή μιας νεολαίας σε ατομική και συλλογική αναζήτηση, η φωνή των κοινωνών μιας νέας κουλτούρας δύσκολης να προσεγγίσεις και συνάμα ελκυστικής.

TIPS: Είναι στιγμές που απλά θες να σαπίσεις μπροστά σε όλο τον κόσμο που τρέχει σαν τρελός. Το παγκάκι αυτό γράφει το όνομά σου. Πάρε ένα τσίγκινο κουτάκι μπίρας από το περίπτερο, κάτσε στο παγκάκι και απλά χάζευε τα λεωφορεία να περνούν.

Πλατεία Κάνιγγος

Εκεί, πίσω από τη στάση λεωφορείων, κρυμμένο από την αστική βλάστηση, απέναντι από έναν Γρηγόρη κι ένα Mikel, μπορεί να μην προσφέρεται για ρομαντικές φάσεις, είναι καθόλα λειτουργικό για τις ώρες που ο χώρος είναι γεμάτος κόσμο (μεσημεροαπόγευμα) για να ξαποστάσει κανείς να ανάψει ένα τσιγάρο, να πιει μια γουλιά καφέ και να συνεχίσει το δρόμο του. Το διπλό ξύλο του καθίσματος είναι ιδανικό για όποιον θέλει να ξεκουράσει τους καταπονημένους του γλουτούς, ου χύνονται στο πίσω μισό.

TIPS: Απλά πράγματα. Βλέπεις αναμονή λεωφορείου 10 λεπτά. Δε σκας. Τσιμπάς καφέ, αράζεις παγκάκι, μόνος ή με παρέα και ρίχνεις μια σύντομη ανασκόπηση στη δουλειά που χες πριν ή σε ό,τι σχεδιάζεις για μετά. Προσοχή μόνο μην ξεχαστείς και χάσεις το λεωφορείο. 

Παραπλεύρως του Αρχαιολογικού Μουσείου

Νεοκλασικό παγκάκι, εκεί δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, με πολύ ευρεία βάση καθίσματος και ικανοποιητική στήριξη της πλάτης, ευρύχωρο, βολικό, ιδανικό για όσους έχουν πόνο και αστάθεια πυελικού εδάφους. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό οι πλάγιες λαβές του, δυο πολύ όμορφα art deco δαντελωτά μπράτσα. Πουτανιά;

TIPS: Απογευματάκι, αναψυκτικό, καλή παρέα και αγκαλιά μέχρι ό,τι ώρα σας φωτίσει ο Θεός. Αν δεν παίζει παρέα, μην αγχωθείς κάπου εκεί δίπλα θα παίζει σίγουρα ένα stand με Lifo. 

Και ξανά Ακαδημίας

Ελληνικό παγκάκι, το. Ο ορισμός αυτού που στην Ελλάδα ξέρουμε ως παγκάκι. Απλό, λιτό απέριττο, χωρίς γραφιστικές φιοριτούρες, αγέρωχο, να σου θυμίζει τα καλοκαίρια που έτρεχες σαν το διάβολο στην πλατεία του χωριού σου και δεν εκτίμησες ποτέ το κάλεσμα του μπάρμπα σου να καθίστε πλάι πλάι στο παγκάκι, δίπλα στη βρυσούλα. Είπαμε, Ελλάδα.

TIPS: Μιας και είπαμε για Ελλάδα και μιας και τα παγκάκια επί της Ακαδημίας προσφέρονται για μπιράκια, τσίμπα το παρεόνι σου, πάρτε δυο μπουκάλια, ΦΙΞ ή ΑΛΦΑ, και καθίστε να τα πείτε, όπως θα τα λέγατε ένα καλοκαίρι στο χωριό σου, σ’ εκείνο το παγκάκι που δεν έκατσες ποτέ με το μπάρμπα σου.

Ελληνογαλλική σχολή, σύνορα Εξαρχείων-Κολωνακίου

Ένα παγκάκι πραγματικά εξαιρετικό δείγμα μοντερνισμού, μια ουσιώδης προσθήκη στο αστικό περιβάλλον που χαρακτηρίζει την Ελληνογαλλική Σχολή. Εκεί όπου ο μοντέρνος σχεδιασμός συναντά έναν παλιακό στύλο, εκεί όπου το άστυ συναντά ένα κατάφυτο περιβάλλον, εκεί όπου, σε τελική ανάλυση, σμίγουν το λούμπεν προλεταριάτο των Εξαρχείων με τη μπουρζουαζία του Κολωνακίου για ένα πεταχτό παθιασμένο διαταξικό φιλί, βγαλμένο από τα όνειρα του μακαρίτη Λεωνίδα Κύρκου.

TIPS: Διττή η χρήση του. Ιδανικό, αφενός, για έναν ήρεμο και συμφιλιωτικό χωρισμό αλλά, αφετέρου, και για ένα κολωνάτο bullying από Εξαρχειώτη μαθητή σε Κολωνακιώτη ομόλογό του.

Πεδίον Άρεως

Πεδίον του Άρεως, η πεμπτουσία της Αθήνας μας, κλασική δόμηση, ελαφρώς χαμηλό, με υποψία απουσίας μιας δοκού στην πλάτη, σε μια περιοχή που θα μπορούσε να ναι επίγειος παράδεισος, αλλά δεν είναι. Εικόνα μιας Αθήνας που προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αλλά δεν μπορεί, γιατί θα της λείπει πάντα αυτή η υποστηρικτική ξύλινη τάβλα.

TIPS: Ιδανικός χώρος για τέτοιες φιλοσοφικές αναζητήσεις, κατά προτίμησιν μοναχικές, με έναν πύραυλο Magnum 4X4.

Καλές αποδράσεις μέσα στο κλεινόν άστυ.