Είναι ένα πρόβλημα τώρα που πλησιάζει το καλοκαίρι ο αυτοέλεγχος στη μάσα πριν βγεις στην παραλία, όπου το φως του ηλίου αποκαλύπτει πλήρως τις όμορφες καμπύλες που έχτιζες μια ολόκληρη χρονιά με μακαρονάδες και σουβλάκια. Κι επειδή είναι γνωστό στους επιστημονικούς κύκλους το κυρίαρχο πρότυπο που θέλει τον/τη λουόμενο/η στην παραλία χωρίς πολλά παραπανίσια κιλά και ψωμάκια, σωσίβια, κλπ. το πανεπιστήμιο Lund στη Σουηδία έχει βρει, ήδη από το 2014, το φρούτο εκείνο, με την κατανάλωση του οποίου που μπορεί κανείς να επιτύχει σταθερό σωματικό βάρος, ακόμα κι αν χλαπακιάζει κανείς τον αγλέουρα από λιπαρά.

Lingonberries, αγαπητοί φίλοι, ή κόκκινα μύρτιλλα κατά το ελληνικότερον, μια ποικιλία μούρου που έρχεται από τις χώρες των Vikings (τώρα ξέρετε γιατί οι πολεμισταράδες μουσάτοι Νορμανδοί κάνανε ντου μετά από βραδιές με κρέατα και μπίρες χωρίς να αγκομαχάνε και όντας, ως επί το λείστον fit). Στο πανεπιστήμιο του Lund, ανακάλυψαν την ιδιότητα αυτή του Σκανδιναβικού μούρου μετά από πειράματα σε ποντίκια, που έδειξαν ότι αυτό το είδος berry αναστέλλει την αποθήκευση περιττού λίπους από τον οργανισμό μετά από ένα πολύ λιπαρό γεύμα ή στα πλαίσια μιας ευρύτερης διατροφής με λιπαρά (πίτες, σάλτσες) και υδατάνθρακες (ψωμιά πατάτες).

Αυτό που σίγουρα τράβηξε το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι η δυνατότητα αξιοποίησης του lingonberry στην αντιμετώπιση του διαβήτη και των μεταβολικών διαταραχών που αναπτύσσονται λόγω κακής διατροφής σε πολλά μέρη του ανεπτυγμένου κόσμου, με δεδομένο ότι το μύρτιλλο το κόκκινο ρίχνει και τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα. Όσο για τα υπόλοιπα berries; Στερούνται των αντιυπερλιπιδαιμικών ιδιοτήτων του αντικειμένου του παρόντος άρθρου, όπως έδειξαν τα πειράματα, αλλά παραμένουν εξαιρετικά αντιοξειδωτικά. Μην τα αγνοείτε, το οξειδωτικό στρες και οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου θερίζουν.

(πηγή)