Στην Ελβετία της σοκολάτας, των ρολογιών και των πολλών εκατομμυρίων σε τραπεζικές θυρίδες βρίσκεται ένα χωριουδάκι μεγιστάνων, ονόματι Oberwil-Lieli.

Το εν λόγω χωριό, βάσει της συμφωνίας μεταξύ Ε.Ε. και Ελβετίας, υποχρεούνταν να υποδεχθεί 10 στον αριθμό πρόσφυγες, από τους 3.000 συνολικά που θα εγκατασταθούν στη χώρα. Επειδή, όμως, το ανατολίτικο προφίλ των 10 προς εγκατάσταση Συρίων προκαλούσε αλλεπάλληλα “ΙΟΥ” σε μερίδα κατοίκων του χωριού, αποφασίστηκε να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι των προσφύγων.

Το αποτέλεσμα ήταν οριακό, με το “όχι” να επικρατεί με 52% και αποτέλεσμα την άρνηση της εγκατάστασης των 10 ανθρώπων στο χωριό. Η μη αποδοχή δεν ήταν, βέβαια, χωρίς κόστος, καθότι επιβλήθηκε πρόστιμο 260.000 ευρώ στους κατοίκους του χωριού. Πρόστιμο που λίγο ενόχλησε τους μεγιστάνες κατοίκους του, οι οποίοι προτίμησαν να θυσιάσουν τα ψωροχιλιάρικα μπρος στην αλλοίωση της ευρωπαϊκής αισθητικής του Oberwil-Lieli.

Ένας κάτοικος του χωριού δήλωσε χαρακτηριστικά:

Δεν τους θέλουμε εδώ. Είναι τόσο απλό. Έχουμε εργαστεί σκληρά όλη μας τη ζωή και έχουμε φτιάξει ένα όμορφο χωριό που δεν θέλουμε να χαλάσει. Δεν είναι κατάλληλο για την υποδοχή προσφύγων. Δεν θα ταίριαζαν εδώ.

Την απόφαση των κατοίκων στήριξε και ο δήμαρχος του χωριού Andreas Glarner, μέλος του ξενοφοβικού κόμματος SVP, αρνούμενος ρατσιστικά κίνητρα στη στάση των κατοίκων και δηλώνοντας πως ουδέποτε είχαν ενημερωθεί για τον θα δέχονταν πρόσφυγες πολέμου ή “γενικώς και αορίστως οικονομικοί μετανάστες”. Κάποια από τα επιχειρήματά του, που, λίγο έως πολύ, έχουμε ακούσει από διάφορους ελληνόψυχους γύρω μας:

Ναι, οι πρόσφυγες από τη Συρία πρέπει να βοηθηθούν και να εξυπηρετηθούν αλλά αυτό γίνεται καλύτερα στους καταυλισμούς πιο κοντά στο σπίτι τους. Θα μπορούσαμε να στείλουμε χρήματα για να τους βοηθήσουμε, αλλά το να τους πάρουμε εδώ θα έστελνε λάθος μήνυμα. Αυτό θα προσελκύσει και άλλους και θα διακινδυνεύουν τη ζωή τους διασχίζοντας τον ωκεανό και πληρώνοντας τους λαθρέμπορους για να τους φέρουν.

Δεν θα είναι σε θέση να μιλήσουν τη γλώσσα και αν ορισμένοι από τους πρόσφυγες έχουν παιδιά θα πρέπει να πάνε στο τοπικό σχολείο, όπου θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή” πρόσθεσε και τόνισε πως το χωριό δεν έχει καν να τους προσφέρει δουλειές.

Τι δουλειά θα κάνουν; Υπάρχουν μόνο μερικές επιχειρήσεις και φάρμες εδώ, αλλά δεν υπάρχουν άλλες δουλειές. Δεν μιλούν την γλώσσα και αν έχουν παιδιά που θα πρέπει να φοιτήσουν στο τοπικό σχολείο θα χρειαστεί επιπλέον φροντίδα γι’ αυτά.

Οι ελπίδες για το μέλλον της ανθρωπότητας έχουν αρχίσει να μειώνονται δραματικά, αγαπητοί φίλοι.

(πηγή)