Όπως γράφεται παρακάτω, το νόημα δεν είναι μόνο το χάος και η καταστροφή των κρατικών και κοινωνικών θεσμών, κάτι το οποίο η οικονομική κρίση έχει φροντίσει να κάνει η ίδια έτσι κι αλλιώς, αλλά η αλληλοβοήθεια και η αυτοοργάνωση. Οι ιδεολογικές διαφορές και το που θα μπει η έμφαση – στον κοινωνικό ακτιβισμό, στον βίαιο αγώνα κατά της λιτότητας με οδομαχίες κλπ, ή και στα δύο ταυτόχρονα.

Στο άρθρο αναφέρονται μια σειρά από προσπάθειες κοινωνικές αλληλεγγύης (όπως κοινωνικά ιατρεία, φαρμακεία και παντοπωλεία)που έχουν δημιουργηθεί στην Ελλάδα, οι οποίες λειτουργούν με δωρεές των πολιτών και με έσοδα από συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης, εκθέσεις και αυτοδιαχειριζόμενα μπαρ ανοιχτά προς το κοινό. Υπάρχουν πλέον πάνω από 50 τέτοια κοινωνικά κέντρα στην Ελλάδα, ενώ σημαντικό κομμάτι είναι και τα 15 κατειλημμένα, πρώην εγκαταλελειμμένα κτήρια τα οποία στεγάζουν περίπου 3000 πρόσφυγες. Οι καταλήψεις αυτές δημιουργήθηκαν από αριστερούς και αναρχικούς ακτιβιστές, οι οποίοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους όταν το κλείσιμο των συνόρων στην ΕΕ και τα Βαλκάνια άφησε δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες αποκλεισμένους στην Ελλάδα χωρίς στέγη.

Οι προσπάθειες αυτές, όπως πχ η Κατάληψη Στέγης Προσφύγων City Plaza στην οποία έχουμε αναφερθεί και εμείς, είναι μια πολύ καλύτερη εναλλακτική από τα hot spot και τα στρατόπεδα στα οποία έμεναν και μένουν πρόσφυγες, πολλές φορές σε απάνθρωπες συνθήκες. Σε τέτοιες συνθήκες υπάρχει η δυναμική να φανεί ο αναρχισμός σαν μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση ενάντια στην πολύ άσχημη υπάρχουσα κατάσταση. Όπως είπε ο Τάσος Σαγρής:

“Θέλουμε οι άνθρωποι να αντισταθούν με κάθε τρόπο, από το να φροντίσουν τους πρόσφυγες μέχρι να κάψουν τράπεζες και το Κοινοβούλιο. Οι αναρχικοί χρησιμοποιούν κάθε μέσο, βίαιο ή μη βίαιο.”

Είπε επίσης, ότι οι αναρχικοί έχουν και την ηθική υποχρέωση να εξασφαλίσουν ότι τραγωδίες όπως της Μαρφίν δε θα γίνουν ποτέ ξανά, όταν αθώοι άνθρωποι βρήκαν το θάνατο μετά από εμπρησμό τράπεζας σε διαδήλωση. Αν και αναρχικοί κατηγορήθηκαν για την ενέργεια αυτή, τελικά κανείς δεν καταδικάστηκε λόγω έλλειψης στοιχείων, σε αντίθεση με τα τρία στελέχη της τράπεζας που καταδικάστηκαν για εγκληματική αμέλεια σε ότι αφορά τα μέτρα ασφαλείας.

(πηγή)