Όλοι έχουν διαβάσει τη συγκινητική ιστορία της Άννας Φρανκ, της εβραιοπούλας που κατά τη διάρκεια του Β’  Παγκοσμίου Πολέμου πέρασε δύο χρόνια να κρύβεται σε μια σοφίτα στο γραφείο του πατέρα της στο Άμστερνταμ, μέχρι που τους κατέδωσαν και στάλθηκαν όλοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Άουσβιτς και πιο μετά στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, όπου και πέθανε από τις κακουχίες.

 

Η ιστορία της Άννας Φρανκ την οποία κατέγραψε στο ημερολόγιο της, είναι από τα πιο γνωστά βιβλία, αν όχι το γνωστότερο, σχετικά με το ολοκαύτωμα των Εβραίων και έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να γίνουν γνωστά τα απίστευτα βάσανα που έζησαν οι κυνηγημένοι Εβραίοι τότε.

 

Σας θυμίζουν κάτι τα απίστευτα βάσανα; Ε υπάρχει κι άλλος ένας παραλληλισμός. Αυτό που ίσως έχετε διαβάσει ήδη στα social media, ισχύει. Ο πατέρας της Άννας, Ότο Φρανκ είχε προσπαθήσει να ζητήσει άσυλο από τις ΗΠΑ και οι ΗΠΑ του το αρνήθηκαν, όπως αποκάλυψαν οι New York Times το 2007.

 

 

 

Τα έγγραφα που το αποκαλύπτουν είχαν μείνει πεταμένα μέσα σε μια αποθήκη στο New Jersey για 30 χρόνια. Συγκεκριμένα, πρόκειται για γράμματα του Οτο Φρανκ προς τον φίλο του Νέιθαν Στράους το 1941, στέλεχος της ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στέγασης της κυβέρνησης των ΗΠΑ, όπου προσπαθούσε να κερδίσει την άδεια να μεταναστεύσει προς τις ΗΠΑ, που έβλεπε σαν τη μόνη διέξοδο για τους κυνηγημένους Εβραίους καθώς κορυφωνόταν ο πόλεμος στην Ευρώπη.

“Είναι κυρίως για τα παιδιά που πρέπει να νοιαστούμε. Η δικιά μας τύχη έχει μικρότερη σημασία.”,

έγραφε ο Ότο Φρανκ. Αντί για άσυλο στις ΗΠΑ, η οικογένεια Φρανκ κατέληξε σε μια σοφίτα στο Άμστερνταμ.

 

Ακόμα και με τα κονέ του Ότο Φρανκ (ο Νέιθαν Στράους ήταν προσωπικός φίλος της Ελινορ, γυναίκας του προέδρου Ρούζβελτ), ήταν αδύνατο να ξεπεραστούν οι περιορισμοί που είχε θέσει το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, το γνωστό State Department, για τους πρόσφυγες από τη Γερμανία.

Η αιτιολόγηση ήταν πως δε μπορούσε να δοθεί άσυλο σε άτομα με στενούς συγγενείς που βρίσκονταν ακόμα στη Γερμανία, καθώς οι Ναζί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους συγγενείς για να εκβιάσουν τους λήπτες του ασύλου να γίνουν πράκτορες τους. Ναι, η Άννα Φρανκ κατάσκοπος των Ναζί.

 

 

 

Όταν το Reuters κάλυψε την ιστορία αυτή το 2007 που έγινε γνωστή, συμπεριέλαβε και σχόλια γνωστών μελετητών του Ολοκαυτώματος. Όπως του Ρίτσαρντ Μπράιτμαν, καθηγητή στο Αmerican University:

“H Άννα Φρανκ θα μπορούσε να είναι μια 77χρονη γυναίκα που ζει στη Βοστώνη. Μια συγγραφέας. Αυτό λένε αυτά τα έγγραφα.”

έγραφε ο Μπράιτμαν. Τελικά, παρά τις απελπισμένες προσπάθειές του, παρά τις γνωριμίες του, τους συγγενείς που είχε στις ΗΠΑ, παρά το ολόκληρο βουνό από αιτήσεις που συμπλήρωσε, ο Ότο Φρανκ δεν κέρδισε το άσυλο. Τελικά ήταν ο μόνος που επέζησε από την οικογένειά του.

 

 

 

Προφητικά, η μητέρα της Άννας, Έντιθ, έγραφε σε φιλικό πρόσωπο το 1939:

“Πιστεύω πως όλοι οι Εβραίοι της Γερμανίας ψάχνουν παντού στον κόσμο, αλλά δε μπορούν να βρουν πουθενά να πάνε.”

H ιστορία κάποιες φορές έχει την τάση να επαναλαμβάνεται.

 

 

 

Σας θυμίζουν εσάς κάτι όλα αυτά;