Αν πιστεύετε ότι ο θάνατος της Σοβιετικής Ένωσης επήλθε το 1991 πλανάσθε πλάνην οικτρά. Ένα μικρο κρατίδιο ανάμεσα στην Ουκρανία και την Μολδαβία μοιάζει να αντιστέκεται στον καπιταλισμό και μένει πιστό στις αρχές των σόβιετ. Δυτικά της Ουκρανίας βρίσκεται η Υπερδνειστερία, ένα κράτος που δεν αναγνωρίζει κανείς και το οποίο αποκόπηκε από την (τότε σοβιετική) Μολδαβία λίγο πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990. Ο πληθυσμός αυτού το όχι και τόσο γνωστού μέρους της ανατολικής Ευρώπης είναι περίπου 530.000, με τους Ρώσους και Ουκρανούς κατοίκους να αποτελούν το 59% του πληθυσμού και το 32% από Μολδαβούς και Ρουμάνους. Στην πρωτεύουσα του κρατιδίου το Τιρασπόλ έχει πληθυσμό 203.000 και τα 2/3 είναι Ρώσοι και Ουκρανοί. Το 1980 όταν είχε αρχίσει η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, είχε φανεί ότι η Μολδαβία είχε σοβαρό πρόβλημα ταυτότητας καθώς οι κάτοικοι της χώρας προέρχονταν από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί της περιοχής που βρίσκεται η Υπερδνειστερία (πήρε το όνομα της από τον ποταμό Δνείστερο) ήξεραν ότι η φάση θα στράβωνε ιδιαίτερα μετά το 1989 που η Μολδαβία ανακήρυξε τα μολδάβικα επίσημη γλώσσα της περιοχής. Μέτα το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου πόλεμου, η Υπερνδειστερία ήταν από τις πιο βιομηχανοποιημένες περιοχές και παρότι ο πληθυσμός αποτελούσε το 17% της σοβιετικής Μολδαβίας, εκεί παράγονταν το 40% του ΑΕΠ της χώρα και το 90% του ηλεκτρισμού της. Για αυτό τον λόγο, μόλις ανεξαρτητοποιήθηκε η πάμφτωχη Μολδαβία των 3.6 εκατομμυρίων κατοίκων από την σοβιετική ένωση, προσπάθησε να προσαρτήσει την πλούσια Υπερδνειστερία με τον πόλεμο του 1990-1992 στον οποίο οι δυνάμεις των Υπερδνειστερών, μαζί με Ουκρανούς εθελοντές και την ρώσικη (τότε σοβιετική) 14η στρατιά, απέκρουσαν τις δυνάμεις της Μολδαβίας και έτσι το κρατίδιο απέκτησε την ανεξαρτησία του. Σήμερα είναι ανεξάρτητη με την βοήθεια της οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας (1.200 στρατιώτες) που συνεχίζει να της παρέχει η Ρωσία, συνεχόμενα από το 1950. Το 2006 οι πολίτες σε δημοψήφισμα (που φυσικά δεν αναγνωρίστηκε ποτέ από την Μολδαβία και κανέναν από την διεθνή κοινότητα) στο οποίο το 97% των κατοίκων ζήτησε την ανεξαρτησία της χώρας και την ένωση της (παρότι δεν συνορεύει) με την Ρωσία. Την σημαία της χώρας κοσμεί ένα σφυροδρέπανο, όλοι οι δρόμοι έχουν ονομασίες μεγάλων κομμουνιστών, όπως τον Λένιν, τον Μαρξ την Ρόζα Λούξεμπουργκ, σοβιετικών ηρώων όπως ο Γκαγκάριν και παντού βλέπεις σφυροδρέπανα και μόνο στον κεντρικό δρόμο της πόλης υπάρχουν τουλάχιστον 2 αγάλματα του Lenin, όλη η αρχιτεκτονική επίσης είναι βασισμένη στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό και τα πράγματα όπως θα δείτε και από τις φωτογραφίες έχουν μείνει στην εποχή που η σοβιετική ένωση μεσουρανούσε. Τα σουπερμάρκετ Sheriff και οι περισσότερες επιχειρήσεις του κρατιδίου ανήκουν σε πρώην μέλη των ειδικών δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης Οι κακές γλώσσες των δυτικών λένε ότι η οικονομία της χώρας που φυσικά είναι καπιταλιστική, βασίζεται στο παράνομο εμπόριο όπλων, γυναικών, κλεμμένων προϊόντων άλλα και στο ξέπλυμα χρημάτων από την Ρωσία. Η χώρα παρότι καπιταλιστική είναι σαν ένα τεράστιο μεμοραμπίλια του κομμουνισμού και αποτελεί το κοντινότερο ταξίδι στην εποχή των Σόβιετ. Ένα ασφαλές ταξίδι γιατί σύμφωνα με τις κακές γλώσσες και μπορείς να χρηματίσεις τους πάντες στο κρατίδιο και γιατί για κάθε τουρίστα (δεν υπάρχουν και πολλοί) υπάρχει και ένας αστυνομικός!
