Οι πρώτες διακοπές που πας σαν ενήλικας έχουν δύο χαρακτηριστικά: 1) συχνότατα είναι fail 2) θυμάσαι και τη χειρότερη αποτυχία με αγάπη, ακόμη κι αν σε εκείνη τη φάση κατέβαζες καντήλια ή ήθελες αν πάρεις τηλέφωνο τον πατέρα σου να σε σώσει από τη μαύρη κόλαση που έχεις μπλέξει εκείνη τη στιγμή. Είναι ιεροτελεστία μάλλον.

Kαι οι δικές μου κάπως έτσι πήγαν, τόσο πολύ που απέτυχα μάλιστα να πάω διακοπές μετά τις Πανελλήνιες για διάφορους λόγους. Αυτό έπρεπε να αναπληρωθεί την επόμενη χρονιά και έγινε στην Αντίπαρο. Κι επειδή θα αναρωτιέστε μέχρι στιγμής ΓΙΑΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΟΥΝ οι διακοπές του γράφοντος, το νόημα προφανώς είναι να επικεντρωθούμε σε μερικά σημεία τελείως random σαν αυτά που όλοι έχουμε ζήσει.

Μην ταξιδέψεις μόνος σου αν μπορείς να μην ταξιδέψεις μόνος σου

Απίστευτες οι συμβουλές σου σοφέ σαμάνε, θα πείτε. Το συμπέρασμα αυτό βγήκε με κόπο και ιδρώτα (κυριολεκτικά), όταν το ιστορικό Ανθή Μαρίνα άργησε, εγώ έχασα το τελευταίο λεωφορείο για την Πούντα και άρα το τελευταίο φέρι για την Αντίπαρο και πέρασα χωρίς λόγο μόνος μια βραδιά σε ένα παγκάκι στο λιμάνι της Παροικιάς, με τις βαλίτσες περασμένες διαγώνια πάνω μου μην τις πάρει κάνας μεθυσμένος κατά λάθος.

Συμπέρασμα: αν είχα πάει με τους άλλους θα είχε συμβεί το ίδιο, αλλά θα είχα παρέα! Μαγεία;

Αν σου λένε εδώ πίνουμε μόνο μπύρα κάτι θα ξέρουν

Δε χρειάζεται να εξηγήσω πολλά πράγματα έτσι; Μπορεί όταν είσαι τόσο πιτσιρικάς να μπορείς να μεταβολίσεις και ντίζελ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η διαδικασία θα είναι ευχάριστη. Επίσης, το μέσο ελληνικό κάμπινγκ δεν είναι ο ιδανικός χώρος για να γίνει αυτό.

Τουλάχιστον πάντα έχεις τη δυνατότητα να πας να χώσεις το κεφάλι σου μέσα στη θάλασσα την ώρα που ο πονοκέφαλος σε κάνει να θυμάσαι ΟΛΕΣ τις αμαρτίες σου.

Το καλύτερο τατουάζ στον κόσμο

 

 

Πέρα από το μακρύ ίσιο μαλλί και την τσόπερ, αυτό που έκανε τον μπάρμαν να ξεχωρίζει στο κάμπινγκ στην Αντίπαρο ήταν το τατουάζ με τη φοράδα να βοσκάει. Όχι αυτό από κάτω αλλά αντιλαμβάνεστε τι φάση:

Μπορεί να μην ακούγεται πολύ χέβι μέταλ ή κάτι τέτοιο, αλλά αν είναι να έχεις ένα τατουάζ, αξίζει να είναι και μια φοράδα που βοσκάει. Ή μια αγελάδα. Θα το σκεφτώ αν αποφασίσω ποτέ να κάνω τατουάζ.

Γουρούνια στον άνεμο

Ένα γλυκό ξημέρωμα που φεύγαμε από το θρυλικό μαντρί – κλαμπάκι La Luna, πηγαίνοντας προς το κάμπινγκ αποφασίσαμε να κάνουμε κάποια φοβερή πατέντα – παράκαμψη για να κόψουμε δρόμο (σε ένα νησί μεγάλο όσο ένα 5×5). Το αποτέλεσμα ήταν να περάσουμε μέσα από ένα χωράφι με γουρούνια.

Ένα άτομο της παρέας πανικοβλήθηκε για κάποιο λόγο, οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να μην πατήσουν εκεί που δεν έπρεπε, τα γουρούνια κοίταζαν με κατανόηση. Αυτό.

Με μία τυρόπιτα

Πάντα υπάρχει κάποιος τύπος που το παίζει μάγκας για το πόσο εύκολα θα τη βγάλει; Υπάρχει και η παραλλαγή, η οποία είναι το άτομο που πιστεύει ότι κάποιος άλλος πρέπει να τον ζει (συνήθως μάλιστα έχει και λεφτά). Δε μιλάμε για τέτοια εδώ.

Υπήρξε ο άνθρωπος που είπε “θα βγάλω μια βδομάδα με μια τυρόπιτα και κερασμένα τα υπόλοιπα” και το έκανε. Η μέθοδος: Πήγαινε στο μπαρ και έλεγε “φίλε θα με κεράσεις ένα ποτό γιατί δεν έχω;” Οι ικανότητες μερικών ανθρώπων δεν ξεχωρίζουν με τίποτε από τη μαγεία.

Για κάποιο λόγο δεν έστησε κανείς εκεί

Καταλαβαίνετε νομίζω. Αν το κάμπινγκ είναι γεμάτο, το άδειο σημείο που ανακαλύψετε ή θα το καίει ο ήλιος το πρωί όπως τo λέιζερ του Death Star, ή θα μυρίζουν οι τουαλέτες εκεί γύρω σαν χίλιες χωματερές.

Να το αγνόησαν όλοι επειδή αυτοί είναι τυφλοί και μόνο εσείς βλέπετε, αποκλείεται.

Κάνε ό,τι μαλακία σου κατέβει, μια φορά είσαι 18 χρονών – αρκεί να μην είναι μεγάλη μαλακία

Aυτό ισχύει, παρά την ικανότητα κάποιων ανθρώπων να φωνάξουν ΥΟLO και να κάνουν το πιο ηλίθιο πράγμα που μπορεί να σκεφτεί άνθρωπος. Αν σου προτείνουν όμως κάτι σε φυσιολογικά επίπεδα “εξωφρενικό” δεν πειράζει, μια μέρα θα δουλεύεις και δε θα έχεις ξανά το χρόνο που έχεις τώρα.

Άρα αν σου προτείνουν να πας έτσι χύμα και στο επόμενο νησί ξέρωγω = ΟΚ, αν σου έρθει να πάρεις μια βάρκα και να αρχίσεις να κάνεις κουπί στουπί από το μεθύσι = καλύτερα όχι.