Kάποτε ήταν ο Ιππότης της Ασφάλτου. Κάποτε ήταν ο Μιτς Μπιουκάνον – προστάτης Άγιος των απανταχού λουόμενων. Κάποτε ένωνε την Ανατολική με τη Δυτική Γερμανία με το τραγούδι του.

Σήμερα όμως; Πόσο γαμάτος μπορεί να είναι σήμερα ο Ντέιβιντ Χάσελχοφ;

Τόσο:

Για την ιστορία, το κομμάτι είναι από το soundtrack του Kung Fury, μιας ταινίας στην οποία ο πρωταγωνιστής γυρνάει πίσω στο χρόνο για να πλακώσει στις αεροπλανικές κλωτσιές τον “μεγαλύτερο αρχιεγκληματία του kung fu όλων των εποχών” δηλαδή τον Αδόλφο Χίτλερ και όλα τα τσιράκια του.  Και αν κρίνουμε από το κλιπ, με κάποιο τρόπο στην ιστορία μπλέκονται Βίκινγκ-γίγαντες, δεινόσαυροι και το Nintendo Power Glove.

Γιατί να μην έχουν περισσότεροι σύγχρονοι κινηματογραφιστές τόσο τολμηρό όραμα;