Τα cliffhangers στο τέλος μιας σειράς είναι ένα θέμα που διχάζει το κοινό. Ο θεατής μπορεί να μισήσει και να αγαπήσει μία σειρά για το ανοιχτό της τέλος. Κάποια από αυτά γράφονται έτσι εσκεμμένα, κάποια από αυτά προέκυψαν όταν κόβεται μια σειρά πριν την ώρα της και όλα σχεδόν δημιουργούν συζητήσεις. (ακολουθούν spoilers)
Πολλές φορές τα ανοιχτά φινάλε είναι κάτι κακό. Αφήνουν άλυτα μυστήρια και δεν ικανοποιούν την ανάγκη για κλείσιμο της ιστορίας. Τo φινάλε του Angel είναι ακριβώς το αντίθετο. Σταματάει στην αρχή της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετωπίζουν οι χαρακτήρες χωρίς να δώσει χρόνο για να επεξεργαστούν τόσο αυτοί όσο και οι θεατές ό,τι συνέβη στο φινάλε και καταφέρνει να είναι ικανοποιητικό, αφού ενσωματώνει στις τελευταίες στιγμές το πνεύμα της σειράς που, όσο κι αν άλλαζε από σεζόν σε σεζόν, είχε τη δική της υπογραφή.
Όσο για το πόσο κυριολεκτικά ήρθε η κόλαση στο μικρό αυτό στενό του LA όπου ο Angel και η ομάδα του συναντήθηκαν για τελευταία φορά, μπορείς να διαβάσεις τα κόμικς. Θες όμως, μετά από τέτοιο φινάλε; Εντάξει, ίσως λίγο για το δράκο.
Πιστεύοντας, ή μάλλον ελπίζοντας. πως η σειρά θα ανανεωθεί για τρίτο κύκλο, οι σεναριογράφοι του TTSCC αποφάσισαν να τελειώσουν τη σεζόν με τον John να ταξιδεύει στο μέλλον, απλά όχι αυτό το μέλλον στο οποίο μας έχει συνηθίσει το franchise. Αυτός ο μελλοντικός κόσμος δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο John Connor, και ο πατέρας του είναι ζωντανός. Δε θα μάθουμε ποτέ που το πήγαιναν, αλλά τουλάχιστον τεχνικά το νέο timeline ακυρώνει όλες τις προηγούμενες προσθήκες στο franchise που σημαίνει ότι ο πρώτος terminator δεν στέλνεται ποτέ να τον σκοτώσει.
Xαλάλι, γιατί ακυρώνονται και τα T3 και Salvation.
Το Flash Forward προσπάθησε πολύ να γίνει το επόμενο LOST (ή τουλάχιστον έτσι έχει αποτυπωθεί στο μυαλό μου) και το κατάφερε μονο στο να ενοχλήσει το μεγαλύτερο μέρος αυτών που το έβλεπαν. Οι παραγωγοί του μιλούσαν για 5ετές πλάνο για τη σειρά πριν καν ολοκληρωθεί ο πρώτος και μοναδικός κύκλος. Τα μυστήρια έδιναν και έπαιρναν.
Στο φινάλε, και ενώ τα συμβάντα του πρώτου “flash forward” έχουν πάνω κάτω συμβεί, ο Mark μαθαίνει ότι το επόμενο συμβάν είναι μόλις μερικά λεπτά μακριά. Αφού το δεύτερο flash forward συμβαίνει, το κτίριο στο οποίο βρίσκεται ανατινάζεται, κατα πάσα πιθανότητα με αυτόν ακόμη μέσα. Ξέρανε ότι μάλλον θα κοπεί, αλλά κανείς δε νοιάστηκε να δώσει στο φινάλε μια κατεύθυνση. Έχει περιγραφεί και ως ένα από τα χειρότερα φινάλε.
To Twin Peaks δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από cliffhangers, άλυτα μυστήρια και ιστορίες που φαίνεται πως γράφτηκαν υπό την επήρεια μανιταριών και αυτό είναι κάτι που κουβαλάει η σειρά από την αρχή μεχρι και το τέλος. To φινάλε του είναι με μία λέξη στοιχειωτικό, αφήνοντας το θεατή χωρίς happy ending και με την εικόνα του σπασμένου καθρέφτη και του γέλιου του SA Dale Cooper αποτυπωμένη για πάντα στο μυαλό του.
“How’s Annie?”
Τι έγινε από εκεί και πέρα; Σώθηκε η ψυχή του πράκτορα ποτέ, ή δεν υπάρχει σωτηρία; Δε θα μάθουμε, γιατί ο David Lynch δεν ήθελε μάλλον να μας πει. Και καλύτερα να μην ξέρουμε μάλλον, ίσως να είναι πιο εφιαλτικό.
