Το τελευταίο mashup του Levine ρομαντικής κομεντί και ζομποκατάστασης, Warm Bodies, παρά το φιλότιμο της προσπάθειας δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε ιδιαίτερα. Αντίθετα η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια τρόμου, All The Boys Love Mandy Lane, κατάφερε απρόσμενα πολλά.
Η Mandy Lane έχει γίνει η ωραία του σχολείου και ξεσηκώνει όποιο αρσενικό βρεθεί στο διάβα της. Κανείς δεν μπορεί να της αντισταθεί και όταν αποφασίσει να πάει εκδρομή στο ράντσο ενός συμμαθητή της όλα τα αγοράκια κοιτάνε ποιό θα την καταφέρει πρώτο. Η ομορφιά της όμως φονική, αν με εννοείς.
Χωρίς να ανακαλύπτει και την πυρίτιδα, στο Mandy Lane η ομώνυμη ηρωίδα λειτουργεί σαν μακρινή ξαδέρφη της μπατμανικής Poison Ivy, χρησιμοποιώντας την σεξουαλικότητα της σαν όπλο ενταγμένο σε ένα μάλλον μεταειρωνικό πλαίσιο ταινίας τρόμου με εφήβους. Όλα τα κλισέ μαζεμένα και νοικοκυρεμένα με τρόπο κοντινό στο περυσινό Cabin in the Woods από τους ανίδεους εφήβους μέχρι το τελευταίο βενζινάδικο που χωρίζει την απομακρυσμένη τοποθεσία της δράσης από τον πολιτισμό για κάμποσα μίλια.
Σε κινηματογραφικό επίπεδο δεν τα πάει και άσχημα. Μπορεί ο τρόπος κινηματογράφησης πλέον να θεωρείται αναλωμένος, ίσως όμως στο μακρινό πλέον 2006 να ανήκε στην κινηματογραφική avant-garde του σινεμά με εμφανή εμπορικό προσανατολισμό. Κάποιες καλές ιδέες βρίσκονται αλλά αν τελικά κρατήσεις κάτι αυτό τελικά θα είναι το σενάριο.
Έξυπνη και η επιλογή της πρωταγωνίστριας που διόλου δεν μοιάζει με την bimbo που σε κάνουν να φαντάζεσαι οι συζητήσεις των αρσενικών σχετικά με αυτή. H Amber Heard, ως Mandy Lane, είναι αδιαμφισβήτητα όμορφη όχι όμως τόσο και ιδίως με τον τρόπο του πλήρως πλαστικού θυληκού που σου πουλάν τα διαλογικά μέρη.
Το ζουμί με μια πρόταση: Αν σε έψηνε το Warm Bodies, δες καλύτερα αυτό.
