Με αφορμή την εξαιρετικά δυσάρεστη είδηση του θανάτου του τεράστιου Gene Wilder, θυμηθήκαμε τις καλύτερες ταινίες στις οποίες έχει παίξει και γράψει. H μεγαλύτερη αδυναμία μας είναι φυσικά στο επικό “Young Frankenstein”, ένα ξεκαρδιστικό tribute του Wilder και του Brooks στις κλασσικές ταινίες Φράνκενστάιν. Να και 15 πραματάκια που δεν ξέρατε σχετικά με αυτή την απόλυτη κωμωδία.
Ήδη τη δεκαετία του ’70 το ασπρόμαυρο φίλμ ήταν ένα είδος προς εξαφάνιση. Παρ’ όλα αυτά, ο Brooks ήθελε οπωσδήποτε να αναπαραστήσει την ατμόσφαιρα των κλασσικών ταινιών Φρανκενστάιν της Universal. Φυσικά δεν είχαν όλοι την ίδια κάψα και οι παραγωγοί του Columbia Studios ήθελαν χρώμα γιατί το θεωρούσαν πιο εμπορικό. Όπως αναφέρει ο Brooks σε συνέντευξή του, οι παραγωγοί χρησιμοποίησαν αρκετά μπαμπέσικες μεθόδους για να τον ξεγελάσουν ώστε να γυρίσει σε έγχρωμο φιλμ: (47:40)
Μου είπαν, εντάξει, θα την κάνουμε ασπρόμαυρη, αλλά θα τη γυρίσουμε έγχρωμη μόνο για την αγορά του Περού όπου μόλις απέκτησαν έγχρωμο φιλμ. Και είπα “Όχι. Όχι γιατί θα με γαμήσετε. Θα μου πειτέ πρώτα αυτό και μετά, για να σώσετε την εταιρία, θα ρισκάρετε τη μήνυσή μου και θα βγάλετε την ταινία έγχωρμη. Πρέπει να γυριστεί σε ασπρόμαυρο”.
Ευτυχώς η άποψη του Brooks επικράτησε και στη συνέχεια το project άλλωστε το ανέλαβε η 20th Century Fox.
Όπως ο Χίτσκοκ, έτσι και ο Brooks συνήθιζε να δίνει μικρούς ρόλους στον εαυτό του. Μάλιστα συνήθως αυτοί οι ρόλοι έσπαγαν τον τέταρτο τοίχο απευθυνόμενος δηλαδή προς το κοινό, κάτι που ο Wilder πίστευε ότι δεν θα ταίριαζε καθόλου στο “Young Frankenstein”. Oπότε, προκειμένου να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος ο Wilder στην ταινία, έβαλε ως όρο στον Brooks να μείνει πίσω από τις κάμερες.
Βέβαια ο Brooks δεν άντεξε και τελικά έκανε το ουρλιαχτό του λύκου σε αυτή τη σκηνή:
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ενώ βρίσκεται καθ’ οδόν προς τη Ρουμανία, παίρνει ένα τραίνο για τη Νέα Υόρκη, όπου ακούει ένα ζευγάρι Αμερικανών να τσακώνεται. Στην επόμενη σκηνή, ο Frederick, ο οποίος τώρα βρίσκεται σε ένα τραίνο στην Τρανσυλβανία, ακούει ένα ζευγάρι να κάνει λέει λέξη προς λέξη ακριβώς τα ίδια λόγια με το ζευγάρι Αμερικανών, απλά αυτό το ζευγάρι μιλάει γερμανικά.
Όπως φώναζε επαναλαμβανόενα ο Igor “Walk this way!” έδωσε έμπνευση στον Steven Tyler των Aerosmith για να γράψει ένα τραγούδι.
Όσο ο Frederick ετοιμάζει το τέρας του, στέλνει τον Ιγκόρ να του φέρει έναν πολύ ξεχωριστό εγκέφαλο που βρισκόταν σε ένα βάζο με μια ετικέτα που έγραφε επάνω “Hans Delbruck: Scientist and Saint”. Ο πραγματικός Hans Delbrueck (1848-1929) ήταν ένας επιτυχημένος ιστορικός του οποίου ο γιός, Max Delbrueck κέρδισε το βραβείο νόμπελ για τη συνεισφορά του στην έρευνα των ιών.
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα το tribute που κάνει ο Brooks στις ταινίες του Frankenstein, χρησιμοποίησε στη δικιά του ταινία αντικείμενα που υπήρχαν στα σκηνικά της παλαιότερης ταινίας του Frankenstein.
Η Garr, η οποία είχε εμφανιστεί αρκετές φορές σε ένα τηλεοπτικό show της Cher, εμπνεύστηκε την προφορά του ρόλου της από τον τρόπο ομιλίας της Γερμανίδας κομμώτριας της Cher.
Ο Brooks είχε συνεργαστεί ξανά με τον Mars στο “The Producers” του 1968, οπότε όταν γινόταν το casting για το Young Frankenstein, ο Brooks προσέφερε στον Mars το ρόλο του Επιθεωρητή Kemp, αλλά αφού πρώτα του περιέγραψε στο περίπου πώς θα είναι η αμφίεσή του. Όπως περιγράφει ο Mars:
Είπε ‘Θέλω να σε ρωτήσω το εξής… αν έπρεπε να φοράς κάλυπτρο ματιού πάνω από το οποίο θα έχεις ένα μονόκλ, θεωρείς ότι είναι υπερβολικό για σένα;’ και του απάντησα ‘Φυσικά και όχι’ και μου είπε ‘Ωραία, προσλαμβάνεσαι’.
Ο Hackman έμαθε για το Young Frankenstein από τον Wilder με τον οποίο έπαιζαν τέννις και του ζήτησε ένα ρόλο. Τελικά ο ρόλος του ως ‘Harold’, αν και σύντομος, έμεινε στην ιστορία της κωμωδίας.
Σε αυτή την υπέροχη σκηνή, ο τυφλός ιερέας ρίχνει καφτή σούπα στον καβάλου του Τέρατος. Ευτυχώς ο Boyle ο οποίος υποδυόταν το τέρας, φορούσε ειδικά προστατευτικά.
“Για κάθε αστειό που λειτουργούσε, υπήρχαν άλλα τρία που πήγαιναν άπατα” λέει ο Brooks, o οποίος πετσόκοψε την ταινία στην τελική της διάρκεια αφού πρώτα παρατήρησε ανάμεικτες αντιδράσεις του κοινού σε δοκιμαστικές προβολές. To προηγούμενο μοντάζ περιείχε ένα απόσπασμα στο οποίο οι συγγενείς του Frederick ακούνε τον προπαππου του Frederick, Beauvort von Frankestein να ανακοινώνει τη διαθήκη του, όπου η ηχογράφηση κολλάει και ακούγεται επαναλαμβανόμενα η φράση “Up Yours”.
Επιπλέον, παραλίγο να κόψουν και το στιγμιότυπο με το “Puttin’ on the Ritz”. Λένε πως ο Brooks πίστευε ότι ήταν απλά “πολύ τρελό” το να βάλει τον Δρ. Φράνκενσταϊν και το τέρας του να χορεύουν κλακέτες ένα τραγούδι του Irvin Berlin. Ακούγοντας αυτό, ο Wilder, ο οποίος το θεωρούσε υπέροχο, λύγισε και παραλίγο να βάλει τα κλάμματα μέχρι που ο Brooks να αλλάξει γνώμη. “Ήθελα να δω που θα έφτανες για να το υπερασπιστείς” είπε ο Brooks “Και ήξερα ότι αν πάλευες πολύ γι αυτό, τότε ήταν σωστό. Άρα, το βάζουμε”.
Σύμφωνα με την Cloris Leachman “Ακύρωνε κάθε λήψη [με το γέλιο του] και δεν μπορούσαμε να κάνουμε και τίποτα γι’ αυτό!” Τις περισσότερες φορές έπρεπε να γυριστεί ένα πλάνο ξανά και ξανά, κάποιες φορές ξεπερνώντας τις 15 λήψεις, μέχρι ο Wilder να καταφέρει να κατευνάσει τα γέλια του.
Βέβαια δεν ήταν ο μόνος που με το ζόρι κρατιόταν απ’ τα γέλια:
Kαι οι προηγούμενες ταινίες του Brooks είχαν συμπαθητική πορεία από άποψη κερδών και κριτικών, αλλά μετά το σερί των δύο μεγάλων επιτυχιών του, (Blazing Saddles και Young Frankenstein), διασφαλίστηκε για τα καλά η φήμη του ως ένας από τους καλύτερους σηνοθέτες κωμωδιών στο Χόλυγουντ.
Αφόυ η Cloris Leachman αποκλείστηκε από το Dancing With the Stars του ABC, η 82χρονη ηθοποιός δέχτηκε πρόταση από τον Brooks για να ενσαρκώσει ξανά τη Frau Blucher, αλλά αυτή τη φορά σε μιούζικαλ, όμως τελικά δεν μπόρεσε να παίξει λόγω άλλων υποχρεώσεων.
O Brooks ήξερε ότι ο Wilder γούσταρε πολύ τη σκηνοθεσία και το είχε κρυφό όνειρο να σκηνοθετήσει και αυτός. Συνεπώς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Brooks προπαθούσε να δώσει όσο περισσότερες συμβουλές μπορούσε. Όπως αναφέρει ο Wilder: “Ο Μελ μου έλεγε ‘Ξέρεις πόσο πρόβλημα μου δημιουργεί το ότι δεν τράβηξα εκείνο το κοντινό πλάνο; Μην κάνεις το ίδιο λάθος.’ και όταν του απαντούσα ‘Σε ποιόν μιλάς;’ μου έλεγε ‘Σε εσένα, όταν θα σκηνοθετείς’.
(Πηγή)
