Quantcast

Le Petit Soldat (1963)

Ας ξαναδούμε την κλασσική ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ

ΦΙΛΤΡΟ

28 Ιανουαρίου 2013

pano

Ο ένοπλος αγώνας για την ανεξαρτησία της Αλγερίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο Bruno, πρωταγωνιστής της ταινίας, έχει καταφύγει στην Γενεύη προκειμένου να αποφύγει την στρατολόγηση. Οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες θα τον προσεγγίσουν, με σκοπό να του αναθέσουν την δολοφονία σημαίνοντος αντιστασιακού. Ταυτόχρονα θα ερωτευτεί την, έτερη πρωταγωνίστρια, Veronica, η οποία συνδέεται με οργανώσεις του αντίπαλου στρατοπέδου.

Το “Le petit soldat” είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Godard. Γυρίστηκε το 1960, αλλά εξαιτίας της πολιτικής κατάστασης στην Γαλλία (η σύρραξη Γαλλίας-Αλγερίας έληξε το 1962) κυκλοφόρησε το 1963. Ακολούθησε την μεγάλη επιτυχία “Με κομμένη την ανάσα”, ταινία-αναφορά για το Nouvelle Vague, δεν έτυχε όμως αντίστοιχης υποδοχής.

Οι χαρακτήρες της ταινίας φαίνεται να κινούνται σε προδιαγεγραμμένες τροχιές, να εκπληρώνουν την “μοίρα” τους, χωρίς περιθώρια να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους. Η χρήση του Bruno ως αφηγητή τον αποστασιοποιεί από τα γεγονότα και κάνει τις πράξεις του περισσότερο διαδικαστικές παρά αποφασιστικές. Ο χρόνος συμπιέζεται με τα γρήγορα κοψίματα, τα πλάνα με την κάμερα στο χέρι, τους απότομους διαλόγους.

Οι πρωταγωνιστές αντιμετωπίζουν με απάθεια τους “σκοπούς του αγώνα”. Πάνω τους, δομείται η σύγκρουση θεωρίας και πράξης. Οι πρακτικές των εκατέρωθεν ιδεολόγων είναι εξίσου βάρβαρες και δεν μπορούν να συγκαλυφθούν από ιδεαλισμούς και αφηρημένες θεωρίες. Μοναδική ηθική στάση απομένει η απεμπλοκή και αυτήν επιχειρούν.

Paul Klee actor

Ο αυτοαναφορικός χαρακτήρας του Godard, σε σχέση με το μέσο (ταινίες) αλλά και τους συνεργάτες του, γίνεται συχνά εμφανής. Για παράδειγμα ενσωματώνονται στο σενάριο διάλογοι για τον ηθοποιό, την φωτογραφία, τις γυναίκες, και ο αφηγητής αναφέρει δηλώσεις του διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας. Ταυτόχρονα, με αναφορές σε ζωγράφους, συνθέτες, συγγραφείς, συνδέει τις κλασσικές τέχνες και τον – νεότευκτο – κινηματογράφο.

Ο σκηνοθέτης, σχολιάζει με αντικειμενικότητα τα γεγονότα, κατακρίνοντας εντέλει και τις δύο πλευρές και τονίζοντας την σύγκλιση των πρακτικών τους ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές τους διαφορές. Αποφθέγματα του Λένιν, του Μάο και αντίστοιχων προσωπικοτήτων, δίνουν το κατάλληλο έναυσμα για κριτική, την οποία ενθαρρύνει εξάλλου και η ουδέτερη στάση της ταινίας.

Best of internet