“I have seen the devil in my microscope and I have chained him” – Dr. Moreau

O Αύγουστος του 1996 ξεκίνησε ιδανικά. Τα μπάνια του λαού συνδυαζόταν ιδανικά με ανάγνωση περιοδικών και βιβλίων, όπως ΑΥΤΟ. Λίγες μέρες αργότερα η Ελλάδα θα σοκαριστεί με τον 24χρονο Θεόφιλο Σεχίδη, τον δράστη του πενταπλού εγκλήματος της Θάσου, το οποίο άνοιξε μια καινούργια σελίδα στην έρευνα της εγκληματικής συμπεριφοράς στην χώρα μας. Μια χώρα που στις 14 του μήνα θα πέσει σε πένθος λόγω της δολοφονίας του Σολωμού Σολωμού, του Ελληνοκύπριου από το Παραλίμνι, από Τούρκους ελεύθερους σκοπευτές. Πένθος όμως και για την καριέρα του Marlon Brando λόγω της συμμετοχής του στο “The Island Of Dr. Mureau”, το οποίο έκανε άνοιγμα στις αμερικανικές αίθουσες στις 23 Αυγούστου του ’96, την ίδια ημέρα όπου ο Osama bin Laden κήρυξε πόλεμο εναντίον των Αμερικανών.

Ο διαπραγματευτής των Ηνωμένων Εθνών Edward Douglas (David Thewlis), ο μόνος επιζών από αεροπορικό δυστύχημα, φέρεται στην ξηρά, στο νησί του Dr. Moreau (Marlon Brando), ενός οραματιστή γενετιστή, από τον Dr. Montgomery (Val Kilmer), και τελικά γίνεται αιχμάλωτος του. Εκεί ανακαλύπτει τρομοκρατημένος ότι οι κάτοικοι είναι πειραματόζωα και φοβούμενος για τη ζωή του προσπαθεί να ξεφύγει…

Η τρίτη κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος του τεράστιου H. G. Wells (“The War Of The Worlds”, “The Time Machine”) είναι και η πιο άτυχη. Το σενάριο και την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Richard Stanley, ύστερα από τα επιτυχημένα “Hardware” και “Dust Devil”, και μετά την τετραετή (;!) του ενασχόληση με το project απαλλάχθηκε από τα σκηνοθετικά του καθήκοντα, από τη New Line Cinema, ύστερα από τις ταραχώδεις πρώτες ημέρες των γυρισμάτων, καθώς ο Kilmer ήταν εν μέσω ενός διαζυγίου εκείνη την περίοδο και ήταν, σε klauskinski-κά επίπεδα, ανυπόφορος – φαντάσου μόνο ότι ζήτησε ξαφνικά να κοπεί το 40% του ρόλου του, κάτι που οδήγησε στην απόφαση να υποδυθεί τελικά τον Dr. Montgomery, αντί του αρχικώς συμφωνηθέντος Edward Douglas. Κάπως έτσι ανέλαβε ο παλαίμαχος John Frankenheimer, του οποίου οι καυγάδες με τον Brando (ο οποίος αντιμετώπιζε τη αυτοκτονία της κόρης του και τις επιπτώσεις μιας γαλλικής πυρηνικής δοκιμής κοντά σ’ ένα νησάκι στον Ειρηνικό Ωκεανό που του άνηκε) και, κυρίως, με τον Kilmer έχουν παραμείνει μνημειώδεις. Το σενάριο γράφτηκε ξανά από τον παλιό συνεργάτη του Frankenheimer, Ron Hutchinson, και κάπως έτσι το «Νησί Του Δρ. Μορώ» κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1996.

Ειλικρινά δεν ξέρω πώς να περιγράψω πόσο περίεργη είναι αυτή η ταινία, τόσο κακοφτιαγμένη, που πρέπει να τη δεις για να το πιστέψεις. Μετά τους εντυπωσιακούς τίτλους αρχής, διά χειρός Kyle Cooper (ΕΔΩ και η κλασική δουλειά του στο “Se7en”, η οποία ανανέωσε το title design στο εμπορικό σινεμά), η κατάσταση θα μπορούσε να περιγραφεί με τους στίχους «με παράσυρε το ρέμα, μάνα μου, δεν είναι ψέμα». Η ταινία γίνεται γελοιωδώς παράλογη, σαν τα αραχνοΰφαντα ρούχα με τα οποία περιφέρεται αριστερά και δεξιά ο Marlon Brando.

Κατανάλωσε το μόνο και μόνο για να δεις πως μια ταινία τρόμου επιστημονικής φαντασίας μπορεί να γίνει κωμωδία, ικανή  να εμπνεύσει τον Mike Myers να σκαρώσει τον Dr. Evil και τον Mini Me…

1,5/5

Πάρε το trailer της ταινίας: