Την Tracey Emin, θα την θυμόμαστε πάντα για δύο πράγματα:
* Για το “προκλητικό” της installation “My Bed” όπου τοποθέτησε στην Tate ένα ξέστρωτο κρεβάτι με χρησιμοποιημένα προφυλακτικά και άλλα συμπράγκαλα καθημερινής χρήσης. Ίσως όχι για το έργο το ίδιο, αλλά για τους δύο Κινέζους Art Interventionists που όρμησαν γυμνοί πάνω στο κρεβάτι και άρχισαν να παίζουν μαξιλαροπόλεμο.
* Για το installation με τα ονόματα των εραστών της όπου το μέγεθος των γραμμάτων και η περίοπτη θέση στην οποία τοποθετήθηκε το όνομα του Billy Childish, μάλλον δεν βρίσκει τον ίδιο και τελείως σύμφωνο.
Σύμφωνα με το Artforum, η δύσμοιρη η Tracey, με τις παράλληλες εκθέσεις σε Σάο Πάολο, Μπουένος Άιρες και Ρώμη, δυστυχεί για την ηλικία της. Λέει – ανάμεσα σε μοντέλα και σελέμπριτις που γυροφέρνουν σπίτι της – ότι έχει μελαγχολήσει για τα 50 της χρόνια, ότι το σώμα της δεν της αρέσει πια και ότι επιθυμεί να παραμείνει στην επιφάνεια των πραγμάτων. Μοιραζόμαστε τις συμφορές της και της ευχόμαστε καλή ανάρρωση.
Προς τιμήν της πάντως, δεν αφέθηκε στα κλισέ του τύπου “τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία” – μία πραγματική καλλιτέχνις.